Geen betere dag om naar de film te gaan dan Koninginnedag. Het was dan ook heerlijk rustig. Op het programma stond Tristan en Isolde, een Middeleeuws verhaal. Al mijn verwachtingen werden waargemaakt, het was een bijzondere ervaring om meer dan driekwart van de film met een brok in mijn keel te zitten, zo’n ontroerende film zie je zelden.
Ik heb er over nagedacht, waarom kan zo’n eenvoudig verhaal (hij Engels, zij Iers, ontzettend verliefd en een onmogelijke situatie zodat zij niet samen kunnen zijn) zo’n emotie oproepen. Ik zie veel films, de een nog slechter dan de ander. Weinig verhalen boeien mij, maar deze film stijgt erboven uit. Terug naar het verhaal. Ik denk dat dit eenvoudige verhaal zo boeit omdat het is “geschreven†in een tijd dat verhalen werden verteld. Minstrelen die aan het hof kwamen en liefdesverhalen doorvertelden. In onze tijd bezitten wij dit ambacht niet meer. Tenminste, een enkele oom kan een mooi verhaal vertellen op een verjaardag, maar dan nog is onze concentratie snel weggetrokken naar iets anders.
Continue reading Het Middeleeuwse verhaal toelaten in de Informatievaardigheden