Over de generatie Einstein is al het een en ander geschreven (Sybilla, Trendmatcher). Maar dit is niet de enige “nieuwe” generatie. Tegenwoordig bestaat ook de Generation-Me. Deze generatie (Generation Me describes anyone born in the 1970s, 1980s, or 1990s — in 2006, this means people between the ages of 7 and 36. These are today’s young people, those who take it for granted that the self comes first.) is veel onbeleefder dan voorgangers. Zij vinden het heel normaal om al luisterend naar muziek een college te volgen. Ook het spelen van games tijdens colleges is normaal. Deze generatie, die opgroeit in een door technologie gedomineerde wereld en een groot online sociaal leven heeft, geeft veel minder om privacy en persoonlijke grenzen, maar vindt ook indruk maken op anderen niet belangrijk.
StevenB (ACRLog) heeft een aantal vragen en hij roept lezers op om te reageren.
You may recall the “Me Generation.†This late seventies – early eighties phenomenon spawned a generation with an egocentric life perspective characterized by a materialistic lifestyle. Today’s “Generation Me†is quite different. Generation Me has access to ubiquitous technology, and can always be in touch with peers even though they are isolated in their own technology bubble. Think of students who maintain contact with friends primarily through IM or social networks while alone in their room. So what can we do to better connect with Generation Me? What are good strategies to use the next time students are text messaging during your instruction session?
SteveB hoopt dat bibliotheken voorbij het onbeleefde kijken en samen met de academische wereld op zoek gaat naar manieren om deze groep uit de “technology bubble” te halen. De emoticon op de cover van het boek geeft aan dat deze generatie geen gelukkige groep is, misschien moeten we daar als bibliotheek iets aan doen.
Meer info: Generation-ME
Via: ACRLog
Achtergrondartikel: USA Today.com
Ha, dat verklaart dan weer een hoop 🙂
@ Edwin,
oke! Maar wat ga je er vervolgens mee doen?
M.
Me er nog eens heel goed in verdiepen als ik tijd over heb, het interesseert me namelijk mateloos. Ik heb nog een paar mails van een systeembeheerder over het feit dat Google al je gmail gegevens bewaart en ik heb vandaag net een verzoek tot aanschaf gedaan voor het boek op http://www.spychips.com/
Ondertussen laat ik inderdaad heel veel sporen na maar wissel ik ook nog steeds van IP-adres. Dat bloggen heeft wel veel voornemens in de kiem gesmoord.
Maar goed, zoveel heb ik nu ook weer niet te verbergen en als het gaat om mijn leesverleden: ik heb zoveel dingen geleend, daar kan je een heel eigenaardig profiel van maken. Lijkt me weinig zinvol voor kwaadwillenden.
Maar toch maar toch…besef is een groot goed :-/