Vandaag was de dag van de architecten. Zo vertelde Francois J.V. Valentiny over de nieuwe bibliotheek van de universiteit van Luxembourgh.
Hij noemt het gebouw een dialoog tussen het verleden en heden. En in zijn ogen zal het een goed huwelijk zijn omdat iedereen een goed gevoel heeft bij het gebouw. Voor de bibliotheek wordt een oud industriegebouw getransformeerd. Het gebouw is 100 meter lang en 20 beter breed. Binnen worden zwevende eilanden gemaakt met studieplekken. Op de plaatjes ziet het er heel spectaculair uit maar het gebouw is nog niet af. We moeten deze dus op het lijstje voor het komende jaar zetten.
Clement Blanchet gebruikt veel plaatjes en doet nogal stoere uitspraken over duurzaamheid en groene gebouwen.
Hij zegt dat het niet langer gaat om een eenvoudig gebouw te ontwerpen, of een mooi gebouw. Nee het moet een gebouw zijn dat aan allerlei regels voldoet die te maken hebben met duurzaamheid en technologie. Voor hem als architect wordt het dan dus steeds lastiger om aan alle eisen en wensen te voldoen. Toch heeft hij een waanzinnig mooi gebouw ontworpen in Caen dat momenteel gebouwd wordt. Gebaseerd op de vorm van een kruis waarbij 4 bibliotheken met elkaar verbonden worden. Je zou dan denken de bibliotheken komen in de hoeken en de bruggen zijn de verbindende factoren. Maar nee, Blanchet gebruikte de bruggen als bibliotheek met een plein in het kruis in het midden. Waanzinnige afbeeldingen kwamen voorbij.
the library in itself is a city
De inrichting is flexibel zodat gebruikers mee kunnen helpen bij de inrichting. De jeugdafdeling zit bovenin zodat de kids op weg naar boven kunnen kijken welke kennis/informatie er nog allemaal voor ze is als ze ouder worden. De bibliotheek opent in december.
Na de lunch vertelde Ralf Coussee over de Krook in Gent. Ik was hier vorig jaar op bezoek dus verwijs ik even naar de post die ik toen schreef.
Heneghan Peng gaf ons een inkijkje in de bibliotheek van de Greenwich University.
Voormalig gesitueerd in drie gebouwen met een enorme rijke historie en nu in een nieuw gebouw.
the library is a place to meet, to learn, to reflect and to do
Het nieuwe gebouw zit op een logische plek, vlakbij het openbaar vervoer en in een straat waar studenten door heen lopen. Het gebouw is er ook om de straat een nieuw elan te geven. Het was een beetje een doodse straat geworden.
Als laatste architect was Heinrich Degelo aan de beurt. Hij is de architect van de UB van Freiburg. Hij vertelde dat het hier om een renovatie gaat en niet om het ontweren van een nieuw gebouw. En dat klopt natuurlijk ook wel. Toen alle muren en vloeren zijn verwijderd zijn de kolommen van de liften blijven staan.
En ook het depot is tijdens de renovatie in bedrijf gebleven. Dus terwijl de gaten in de vloer werden volgestort met beton liepen medewerkers in het depot om aangevraagde boeken op te halen. Ondenkbaar dat dit zo in Nederland zou gebeuren.
De bibliotheek is 24/7 open, alle dagen van het jaar. Er zijn 1200 stille studieplekken in leeszalen en 500 plekken om samen te werken of te overleggen. In tentamentijd worden er 300 plekken bijgemaakt. Het zijn grote open ruimtes die je op alle vloeren ziet. Er zijn geen muren gebruikt. Er is weinig geld voor onderhoud dus is er gekozen voor materialen die mooi oud worden. Degelo zei: het is geen schade als iets kapot gaat, dat heet patina. Is zijn natuurlijke materialen en sobere kleuren gekozen. De bezoekers en de boeken geven kleur aan de ruimte.
Antje Kellersohn (directeur van de UB van Freiburg) gaf ons nog wat bezoekersdata en uitleencijfers. En een dame van de meubelleverancier Brunner vertelde ons over Banc, het meubel dat speciaal voor deze bibliotheek is ontwikkeld. Met smalle pootjes zodat je goed onder de meubels schoon kan maken en hoge en lage rugleuningen.
De rondleiding die volgde zal ik in een aparte post beschrijven.
Uiteraard waren er vandaag ook presentaties van niet architecten. Zoals de presentatie van Hendrik Defoort die vertelde over het project van de UB in Gent. Zijn verhaal hoorde ik eind vorig jaar van Sylvia van Pethegem dus maakte ik nu weinig aantekeningen. Maar het blijft een enorm indrukwekkend verhaal.
Morgenochtend de laatste sessies. Over wat meer techische zaken als licht en bewegwijzering. En dan zaterdag naar de Vitra Campus en weer naar huis.