op bezoek in Londen en omstreken – dag 1

Vandaag bezocht ik met Yvette (uit Maastricht) drie plekken in Londen. De eerste was de Cruciform Hub van UCL. Hier werden we rondgeleid voor Ben Meunier, die al eerder in Delft was geweest voor inspiratie. De hub is gesitueerd in de kelder van een bestaand gebouw maar met een nieuwe entree er naartoe. Maar voordat je er bent moet je eerst langs een beveiliger die aan bijna iedereen zijn ID vraagt. Hij doet dit niet altijd op de meest vriendelijke manier. Yvette en ik keken het een half uurtje aan en dachten er het onze van. Klantgericht… misschien, maar wij vonden dat het ook anders kan.

Wat ze hier erg goed hebben gedaan zijn V-shapes hoekjes voor ongeveer 8 personen. Op het brede stuk van de V stond het scherm. Dat kan dus tegen de achterwand zijn maar ook aan het begin van de tafel, met de achterkant van het scherm naar de langslopende mensen. Zo hoeft niet iedereen te zien wat je met elkaar deelt en dat is soms ook wel fijn. De ruimtes zijn te reserveren door kastjes aan de zijkant. Is het lampje groen dan is deze dus vrij. Je kan hem dan voor maximaal 1 uur reserveren. In de tafel zit een kabel waarmee je 6 laptops tegelijk kan aansluiten. Je drukt dan op een knop om jouw laptopscherm op het grote scherm te krijgen.

Ik was erg gecharmeerd van de eenvoud van de ikonen op de selfservice apparaten. En ook van het grote leslokaal met schermen aan beide zijden. Betekent wel dat een docent soms naar de ruggen van studenten aan het praten is dus of het optimaal is weet ik niet.

De ruimte was, als hij niet gebruikt werd voor onderwijs, eenvoudig in een andere opstelling te plaatsen. In de quiet areas kwamen veel studenten samen om achter de laptop te werken. Er was een voorkeur om aan de linkerkant van de ruimte te zitten. Ben wist nog niet waardoor dit is. Maar alles wordt gemonitord. Het gebouw is net open gegaan na een verbouwing van een jaar. Nog niet alles is gereed of werkt net anders dan verwacht.

Wat wij bijvoorbeeld erg grappig vonden is dat in de silent area de airco zo hard stond dat het niet te harden was. En toch zat er wel 1 student. De Hub is bijna 24/7 open (op zaterdagavond gaat hij dicht om 21.00 uur om op zondag om 11 uur weer te openen). De medewerkers van de bibliotheek werken tussen 8.45 en 19.00 uur. Daarna wordt het toezicht over genomen door beveiligers. De Hub is alleen toegankelijk voor undergraduates van de opleiding medicijnen. Maar alle UCL studenten mogen hier naar binnen als zij dat willen. Omdat het gebouw een monument is mogen zij niet zomaar alles veranderen of aanpassen. Ook is het gebouw niet van de universiteit dus moet er altijd overleg plaatsvinden met de eigenaar. In de tentamenperiode (vanaf eind maart tot eind augustus) is het gehele gebouw een studieplek. En om te testen waar behoefte aan was hebben zij 3 testsites ingericht. Een leek een beetje op de inrichting van Wagamamma met lange tafels, een was meer een samenwerkplek en een grote open ruimte. De eerste werd niet gewaardeerd, de andere twee zijn uitgevoerd. Wat ook nog wordt uitgevoerd is een laptopkast waar je laptops voor een dag uit kan lenen. Ik ben erg benieuwd of dat gaat werken en wat de studenten er van vinden.

Na dit bezoek gingen we naar Angus Brown van Emperial College. Ik ontmoette hem in Helsinki afgelopen mei en hij was erg onder de indruk van onze Living Campus ideeen. Angus is een erg enthousiaste man die vol overgave vertelde over zijn bibliotheek. Een plek die al oud en vies is en die hoognodig een opknapbeurt kan gebruiken. Helaas was net vandaag de beslissing genomen om het geld dat daarvoor bestemd was ergens anders aan te besteden. We liepen dus door een bibliotheek die niet heel inspirerend was maar waarvan de studententevredenheid op 98% ligt.

Wat die studenten nu precies zo op prijs stellen daar zijn we niet achter gekomen. En deze cijfers helpen ook niet echt als je een CvB wilt overtuigen dat er geld nodig is voor een verbouwing.

De plekken waar studenten een soort van eigen bureau kunnen claimen zijn de meest populaire plekken in het gebouw. Aan de raamkant in deze ruimte staan banken. Lekker in het daglicht. Maar weinig gebruikt. Waarschijnlijk vanwege het ontbreken van een tafeltje waardoor je erg in de ruimte zit.

Zeven jaar geleden is het cafe aangepakt en ook de voormalige bibliotheek van het science museum dat nu bij de universiteitsbibliotheek hoort. Dit vond ik mooi gedaan. Waarschijnlijk door al het rood wat er soort van fris uit zag.

Ook deze bibliotheek is bijna 24-7 open. Ze sluiten op vrijdagavond om 23.00 uur voor een onderhoudsvenster voor ICT. Open gaan ze weer op zaterdag om 10.00 uur. De nachtelijke uren zijn er beveiligers aanwezig die elk uur een ronde lopen. Studenten moeten in- en uitchecken bij poortjes dus je weet altijd hoeveel mensen er in het gebouw zijn. De bibliotheekmedewerkers werken tot 21.00 uur. Er zijn in het hele gebouw 315 computerplekken te vinden op ongeveer 12oo studieplekken. Wat we wel heel gek vonden is het boetebeleid. Een geleend boek wordt automatisch verlengd tot aan een jaar. Je krijgt pas een boete als je het boek na een jaar komt terug brengen en iemand had het in de tussentijd gereserveerd. En sinds vandaag, iPads in de uitleen die je 14 dagen mag gebruiken. Wij zijn heel benieuwd hoe dat de komende tijd gaat.

Het laatste bezoek vandaag was weer aan UCL maar dan bij de bijzondere collecties. We spraken met Mark Carnall en Krisztina Lackoi in het gebouw van het Grant Museum of Zoology. Ik was getipt om bij hun op bezoek te gaan door Steph Scholten (directeur bijzondere collecties Universiteit van Amsterdam) en te vragen naar een boek dat zij vorig jaar uitbrachten. In dit boek komen wetenschappers aan het woord die de top 30 voorwerpen uit de collectie bespreken. Dit hoeven geen voorwerpen te zijn waar zij veel van weten. Het kan ook een voorwerp zijn wat hun uit de comfort zone haalt.

Maar al voordat het boek gemaakt werd waren zij heel succesvol in het koppelen van wetenschappers aan de collectie. Zij doen dit onder andere door in te gaan op het belang van wat zij noemen public engagement. Dus hoe kan een wetenschapper aan het gewone publiek vertellen over zijn onderzoek door gebruik te maken van de bijzondere colelctie. De wetenschappers moeten dit wel doen omdat zij anders minder geld krijgen. En ondertussen is deze collectie zo bekend en heeft het zo’n reputatie dat zij ook meedoen als partner in een Horizon 2020 aanvraag. ‘s Ochtends is het museum gesloten voor het publiek. Dan vindt er onderwijs plaats, of een evenement, of iets anders. Vanaf 13.00 kan iedereen naar binnen.

Elk kwartaal komt er een brochure uit, Brain Food genaamd, waarin alle lezingen en activiteiten staan. Een voorbeeld is de Show ‘n’ tell waar een PhD’er vertelt over een object uit de collectie. Of de lunchlezing van een uur elke dinsdag en donderdag met wetenschappers van de universiteit. Deze lezingen zijn ook live online te volgen en blijven daarna beschikbaar. Of wat denk je van Bright Club waar UCL onderzoekers laten zien hoe goed zij zijn in stand up comedy.

In de main library is ook erfgoed te zien onder de koepel. Interactieve schermen geven de bezoekers meer informatie over wat zij zien. In tekst, maar ook in videofragmenten. Elk half jaar is er een nieuw thema (bijvoorbeeld movement, models, solutions). Dit thema wordt uitgezocht door een stuurgroep. De groep die de tentoonstelling maakt wordt samengesteld uit vrijwilligers van verschillende faculteiten.

Meer foto’s staan op Flickr. Morgen staat Warwick op het programma. Daar bezoeken we de learning grid, research exchange en de post-graduate hub.