York University stond op de derde dag op het programma. Deze universiteit is redelijk jong (50 jaar). Tijdens het ochtendprogramma kregen wij presentaties van Andrea Kosavic, Kent Murnaghan, Mark Robertson en Sarah Coysh die vertelden over informatievaardigheden, samenwerkingsverbanden, open access en learning commons. Op weg naar de luch liepen wij door de Scott Library met een waanzinnig mooi ingerichtte Learning Commons.
Wat opviel:
- Pods – twee stoelen die tegenover elkaar staan waar een soort van huisje omheen is gemaakt om geluid te dempen (het kan heel druk zijn in die ruimte).
- Een balie en een kamer zijn te formeel – studenten durven niet over de drempel te stappen, Pods zijn informeler en worden dus veel gebruikt. Een medewerker van de bibliotheek kan in de Pods korte college’s geven, vragen beantwoorden en als zij niet gebruikt worden mogen studenten ze gebruiken als studieplek.
- De rij wachtende in de ruimte kan soms erg lang zijn, hiervoor zijn de pijl-banken neergezet, studenten kunnen hierop zitten terwijl ze wachten. Studenten vinden de banken mooi maar snappen het concept er achter niet.
- Computers aan de zijkant worden gebruikt voor guerilla-training of snel iets opzoeken. Als een bibliotheekmedewerker de rij wachtende studenten afgaat en merkt dat veel vragen over hetzelfde gaan, geeft hij een korte training achter een computer. De rij wordt hierdoor korter, studenten worden snel geholpen en kunnen na zo’n spoedcursus van een paar minuten weer verder studeren.
- De stoelen en banken in de collaboration-area worden constant verschoven. Maar dat is in Nederland ook zo.
- Er zijn te weinig stilteplekken.
- Ze hebben geen beveiligers rondlopen maar de medewerkers doen dit en spreken studenten aan op gedrag. De medewerkers worden hiervoor niet ingeroosterd, zij doen het dus als het uitkomt. Het is geen constant process.
En dan het eten en drinken in de bibliotheek….. wat zal ik er verder van zeggen. Oordeel zelf maar:
Fase 2 van de herinrichting is in grote lijnen bedacht, maar er is geen geld om het uit te voeren. Hiervoor worden sponsors gezocht.
Op dezelfde campus was ook Seneca College gevestigd. Na de lunch liepen wij hierheen en kregen wij een presentatie over informatievaardigheden. Nu had ik dit niet vanuit het programma begrepen dus voor mij was dit bezoek minder interessant. Het Learning Lab was een grote ruimte met veel computers en een helpdesk. Het meubilair en de aankleding was duidelijk aan vervanging toe.
Wat ik meeneem van dit bezoek is dat zij een User Experience Service hebben, een team dat zich bezighoudt met de UX van de klant. De klant/gebruiker/bezoeker moet op elk moment een goede UX hebben. Maar wat betekent dit nu precies? Toen wij rondliepen zagen wij medewerkers achter een balie (soms verstopt achter een beeldscherm). Is dit dan de beste UX? Toegangspoortjes om binnen te komen en op bijna alle muren briefjes van wat je allemaal niet mag in de bibliotheek. Is dat dan een goede UX? Het beeld dat zij schetsen en wij wat zien lijkt niet helemaal met elkaar te kloppen. Maar een UX-service is natuurlijk wel gewoon een heel goed idee.
Meer foto’s van de studiereis zijn op Flickr te vinden.