Barbara Voors / Zusje van me, 1997
Dit was niet een boek dat ik gemakkelijk even uit las. Ik moest echt mijn best doen om het niet terug te brengen naar de bibliotheek terwijl ik het nog niet had uitgelezen. Ik vind het moeilijk om een boek niet uit te lezen. Stel je voor dat het echt wel een goed boek is, als ik maar even had doorgezet. Bij dit boek had ik dat gevoel ook sterk. Waarschijnlijk omdat het in de zijlijn ging over de rol van vrouwen, of juist de rol die vrouwen niet krijgen. Een van de hoofdrollen in dit boek is voor Saskia, zij onderzoekt waarom vrouwen in de literatuurgeschiedenis een ondergeschikte rol hebben gekregen. Haar tweelingzusje Klara is al tien jaar vermist. Saskia denkt dat zij dood is. Als zij in het huis van haar moeder in Zweden logeert (haar moeder is inmiddels overleden), vindt zij dagboeken van Klara. Door het lezen van deze dagboeken wordt het duidelijk wat er met Klara is gebeurd en wat voor persoon Klara is geweest.
Klara heeft in haar leven een beste vriendin, Desiree. Deze vriendschap gaat heel ver. Klara probeert Desiree te redden van de (foute) mannen in haar leven. Het is een verstikkende vriendschap, een vriendschap die niet gezond is voor deze twee vrouwen. Klara schrijft in haar dagboeken dat zij graag wil zijn zoals haar zusje Saskia. Vaak stelt zij aan Desiree voor om Zweden (waar het verhaal zich grotendeels afspeelt) te verlaten en in Nederland (waar Saskia woont) opnieuw te beginnen. Desiree gaat hier niet op in en blijft in Zweden tot aan haar dood.
Het is geen briljant boek, het is geen thriller zoals op de kaft staat omschreven. Het is soms een spannend verhaal en soms ook ontzettend saai. Maar wel vermakelijk als je even je best doet en doorzet.