Als wij denken aan vormen van kunst en entertainment dan wordt vaak hetzelfde rijtje opgesomd:
- kunst (in zijn algemeenheid en vele uitingsvormen)
- televisie
- boeken
- theater
- film
- muziek
Al deze uitingsvormen hebben een ding gemeen, zij worden gebruikt om verhalen te vertellen. In die zin zou je het internet ook als een groot verhaal kunnen zien, maar natuurlijk ook videogames.
Ik word geinspireerd door een artikel in de Guardian Unlimited (Readers should get game-literate) om eens op zoek te gaan naar de verhalen achter de games.
Tijdens mij zoektocht kwam ik uit bij een pdf van een interessant artikel van A. Burn uit 2007 (Writing’ computer games: Game literacy and new-old narratives). Het artikel gaat over een jongen en een meisje die een computergame ontwerpen waarbij het verhaal van de game wordt geanalyseerd. De game van de jongen is gebaseerd op het verhaal van de Odysseus, maar dan op een nieuwe manier verteld. Het geeft aan dat de jongen in dit voorbeeld een verhaal wilde (na)vertellen maar dan niet door het schrijven van een werkstuk of een essay maar door het maken van een game. Deze jongen wilde bij anderen de interesse wekken voor de Griekse mythologie. En hij koos hiervoor een spannend gedeelte uit de Odysseus.
Maar ik vind meer. Op 14 maart verschijnt op de gamingwebsite XGN (Xtreme Gaming Network) een artikel met de titel Games moeten betere verhalen vertellen. Aan het woord komt game-ontwikkelaar Denis Dyack (Silicon Knights) die ervoor pleit dat gamedevelopers meer hun best gaan doen op het verhaal achter de game. Dit artikel komt niet uit de lucht vallen. Op de Game Developers Conference in San Francisco (18-22 februari 2008) stond Dyack namelijk samen met andere sprekers op het podium om een presentatie te geven met de titel The Future of Story in Game Design. En dit was niet de enige sessie met dit onderwerp in de track game design. (Schijnbaar wordt er elk jaar over dit onderwerp gesproken met net even een andere insteek).
Nu is het net alsof er nu pas nagedacht wordt over de verhalen achter de games. Op de Power Unlimited site verscheen op 28 mei 2007 het artikel verhalen in games kunnen beter! van Wouter. Ook hij heeft een bezoek aan de GDC gebracht en luisterde naar een discussie tussen developers over het onderwerp. Wouter zijn conclusie is niet mals en hij schrijft dat games verhalen naar een nieuw niveau kunnen tillen waarbij hij verwijst naar zijn post van een jaar daarvoor.
Natuurlijk zijn er tegengeluiden te horen van mensen die zeggen dat verhalen en interactiviteit of verhalen en games niet samen gaan. Maar soms gaan verhalen en letters op papier ook niet samen, of verhalen en bewegend beeld, bijvoorbeeld bij erg slechte boeken en films. En toch behoren boeken en film in het rijtje kunst en entertainment. Het wordt tijd dat games ook in dat rijtje opgenomen gaat worden.
Meer leesvoer:
Games telling stories / Jesper Juul (2001)
Game Design as narrative architecture / Henry Jenkins (2003)
Games, verhalen en identiteit / thingsandthoughts (html-versie)
Weblog Saskia van den Kieboom
Interessant!
Veel gameverhalen kunnen inderdaad beter. Toch is het wel gek: een game als Zelda heeft een heel eenvoudig verhaal. Prinses is ontvoerd en die moet je redden. Maar door het spel te spelen kom je in zoveel prachtige werelden, dat zijn verhalen op zich.
Ik vraag me dan inderdaad af hoe veel beter een game wordt als de verhaallijn ook echt complex wordt.
Moet ik nog eens over nadenken…
@ Edwin,
en in een sprookje was een prinses en een prins al voldoende om menig kinderhart sneller te doen kloppen. En die fantasiewerelden, daar worden hele parken omheen gebouwd, denk maar aan Eurodisney. Maar omdat dat verhalen zijn uit boeken en films vinden we dat niet raar. Maar een themapark rondom een game is toch weer een ander verhaal.
M.
Wat grappig om mijn eigen weblog-link te ontdekken 🙂
@ Saskia,
nu heb je ook een eindpaper geschreven over een interessant thema en dus is het voor mij niet meer dan logisch om daar even aandacht aan te besteden.
M.