Marshall Breeding begint zijn presentatie met de vraag wie de consumenten van de technologie nu eigenlijk zijn omdat volgens hem dit ook de bibliotheekgebruikers zijn. Als deze groep consumenten snel verandert, dan verandert de bibliotheekgebruiker dus ook snel.
Een kleine steekproef in de zaal levert het volgende resultaat op:
- geboren tussen 1925 – 1945 = the silent generation
- geboren tussen 1946 – 1964 = the baby boomers
- geboren tussen 1956 – 1980 = the Generation X (de meeste handen in de zaal gaan omhoog)
- geboren tussen 1981 – 2000 = Millenial Generation (niemand in de zaal steekt zijn hand omhoog)
Op zich opvallend dat er niemand van de Millenial Generation in de zaal zit. Is deze generatie dan niet op het congres aanwezig? Om dit aan te nemen lijkt mij een beetje te kort door de bocht, ik heb namelijk wel veel jonge mensen gezien. Maar hoe jong zij nu echt waren dat heb ik niet gevraagd. Terwijl Marshall Breeding over deze groep praat als creatief, zelfstandig en openstaand voor innovatie, zegt Alane Wilson juist dat deze groep de bibliotheek graag ziet als klassieke bibliotheek, dus met echte boeken en zonder poespas (nu improviseer ik even, kan haar slides namelijk niet heel helder voor de geest halen, het onderzoek dat deze zomer uitkomt zal uitwijzen of ik hier goed zit of juist niet).
Breeding gaat nog even door en heeft zichzelf afgevraagd hoe je de Millenials nu tevreden kan houden in de bibliotheek van nu. Een digitale collectie die overal en altijd toegankelijk is is een mogelijkheid. Maar volgens hem gaat het bij de Millenials om “life to remix” met andere woorden alle soorten media zijn oke als zij het maar kunnen gebruiken. Het fijne hiervan is dat dit geen conflict op hoeft te leveren met de wat oudere gebruikers van de bibliotheek. Volgens Breeding hebben de Millenials (maar ook andere gebruikers) behoefte aan een eenvoudige OPC, met duidelijke zoekmogelijkheden waarbij de resultaten helder zijn. Web 2.0 toepassingen zijn hierin een goede stap in de richting maar is bij lange na nog niet genoeg doorontwikkeld.
En dan, hier kon ik op wachten natuurlijk – ik had het namelijk al eerder gehoord, een reclamepraatje voor Aquabrowser. En ja… 80% van de Nederlandse bibliotheken gebruikt het en is zeeeer tevreden. Worden die Hollanders toch nog even genoemd.
Tot slot de conclusie: een herdefinitie van de catalogus en het onderbrengen van de bibliotheek in de digitale leeromgeving.