E-merge Three of a Kind – het verslag


Creative Commons License photo credit: moqub

Gister mocht ik samen met Harald Warmelink (zie foto) een presentatie geven over het UGame – ULearn project tijdens de E-merge Three of a Kind bijeenkomst in Utrecht. Het thema van deze bijeenkomst was het managen van gamingprojecten.

Adriaan Norbart was als eerste aan de beurt en hij vertelde over het Cyberdam project. Dit project bestaat al een paar jaar en groeit steeds groter. Adriaan is niet vanaf het begin bij dit project betrokken en dat maakt het, naar zijn mening, soms lastig om het project te managen vanuit zijn E-merge betrokkenheid. Omdat bij dit project veel verschillende partijen betrokken zijn (externen, geldschieters, docenten, studenten, etc.) moet de projectleider een bevlogen iemand zijn die voldoende tijd en middelen kan vrijmaken om met iedere partij te kunnen communiceren op een manier die hen aanspreekt. De docenten die bij Cyberdam betrokken zijn, zijn erg enthousiast en dit is een van de redenen dat dit project het al zo lang volhoudt.

Na Adriaan waren Harald en ik aan de beurt. In 15 minuten hebben wij kort uitgelegd wat UGame – ULearn inhoudt en hoe de studenten aan de game werken. Ik mocht het inleidende gedeelte doen, waarna Harald iets meer vertelde over de engine (Cannibal) en de wiki-omgeving waarin de studenten met elkaar communiceren, taken uitdelen en bestanden opslaan.

Het Co-Innovationproject stond ook op de agenda. Hier vertelde Vincent Broeren iets over. Het bijzondere aan dit project is dat het een samenwerking is met een Chinese opleiding in Shanghai. Twee Nederlandse en twee Chinese studenten zetten een virtueel bedrijf op dat zij moeten managen. Het bijzondere is direct ook het lastige. De communicatie met China maakt het soms moeilijk en de verwachtingen van beide partijen sluiten niet altijd op elkaar aan. Ook is het werven van studenten een aandachtspunt, sommige studenten werken 10 weken mee aan dit project, anderen 20 weken en hoe ga je dan om met de studenten die na verloop van tijd weer weggaan?

En met die studentenwerving voor dit soort projecten komen UGame – ULearn en Co-Innovation elkaar weer tegen. Wij vissen namelijk in dezelfde pool van studenten en dat maakt ons ineens concurenten van elkaar. Eigenlijk wil je dit niet, eigenlijk wil je allebei voldoende studenten hebben om jouw project tot een succes te maken. Een lastige zaak dus.

Igor Mayer had onze presentaties kort samengevat en vertelde over waar je op moet letten bij het managen van dit soort projecten. Zeker omdat game-ontwikkeling geen corebusiness is van het onderwijs moet je een aantal zaken goed in de gaten houden. Zoals succes = creativiteit + ontwerp + projectmanagement + uitvoering.
Het gaat bij gamingprojecten om complexe en innovatieve ICT projecten met vaak een lange doorlooptijd. Het gaat niet alleen om het managen van personen (vaak studenten) maar ook om hard- en software keuzes, het tevreden houden van stakeholders en geldschieters en belangen die tijdens het proces kunnen verschuiven.
Daarnaast staan dit soort projecten “sterk in de etalage”, dit betekent dat de media er vaak bovenop zit en veelal niet de tijd heeft om jaren te wachten op een zichtbaar resultaat of product.

Al deze presentaties waren input voor de Aansluitingsprojecten VWO – WO van de Universiteiten van Leiden en Delft die momenteel een voorstel schrijven voor een game die jongeren moet helpen bij hun studiekeuze. Ik hoop dat zij er veel aan hebben gehad, ik vond het in ieder geval een leerzame ochtend. Het blijkt dat wij met UGame – ULearn een vrij losse en spontane manier van managen hanteren. Wij lossen problemen op als wij ze tegen komen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat wij niet nadenken over de toekomst. Uiteraard moet er nog een plan worden geschreven voor na half juni, als de werkende demo af is. De promotie wordt dan een belangrijk onderdeel, net als het vinden van geldschieters om de game dan ook echt te gaan maken en waardoor het een meerjarenproject wordt. En dan nog het vinden van studenten. Over de vormgevers, concept-artists en visualiseerders maak ik mij geen zorgen, de programmeurs is een ander verhaal. Maar dat is voor na de lancering van de werkende demo in juni.

Voor nu is het proces de leerweg en ik moet zeggen dat wij hier veel van leren. Het aansturen en begeleiden van 15 studenten is in ieder geval iets wat ik nog nooit eerder had gedaan.

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com