Ik moest er even een nachtje over slapen maar weet nu wat ik het leukste heb gevonden aan OCN2006 – de ontmoetingen! Heb WoW!ter gezien, kattebelletje ontmoet, met de DOK mannen gelachen (en dit keer geen interview gegeven), een oud collega van het Zuiderzeemuseum na jaren weer eens de hand geschud en een medeleerling van de opleiding die ik volg in zijn stand zien staan.
De sessies waren dit keer minder dan de laatste keer dat ik OCN in de RAI bezocht en dat viel mij, net als andere bloggers, tegen. Wat betekent dit? Is OCN in combinatie met VOB geen goed idee, is de organisatie niet in staat inspirerende sprekers te trekken, is november geen goede congresmaand…. Daarnaast was er ook sprake van gewoon pech. De treinen… die reden wel… maar niet door de schipholtunnel dus veel mensen kwamen veel te laat aan en dus besloot de organisatie de ochtendsessies een half uur later te laten beginnen.
De film van Bas Savenije was leuk, maar in het donker zitten in een zaal die niet eens voor de helft vol is, je krijgt er niet echt energie van. De workshops, allemaal volgeboekt (ik mocht gelukkig de plek van een andere blogger die al naar huis ging) bleken slecht bezocht. Mijn keuze was ook de keuze van 10 andere mensen, waar waren de overige 30? De gangen waren leeg, de grote zaal nog veel leger. Bij de laatste keynotespreker (Kees van Twist, Groninger museum) zaten – en ik heb geteld – 40 mensen in de zaal. Teleurstellend dus.
Toch wil ik deze post positief eindigen en dat ga ik ook doen. Ik was erg gecharmeerd van Martijn Aslander die vertelde over zijn bijzondere netwerk. Martijn werkt op een speciale manier, hij heeft geen opdrachtgevers, geen deadlines, geen salaris (leeft van donaties) maar wel heel veel projecten. De mensen waar hij mee werkt komen uit alle lagen van de bevolking en uit verschillende landen. Hij houdt van dynamiek en verbind mensen met elkaar die voor dynamiek zorgen. Hij vertelde over soorten mensen: motortjes en putjes. Bij de eerste groep deel je een idee waardoor er iets in beweging komt, bij de tweede groep deel je een idee wat vervolgens in een zwart gat verdwijnt. Zoek op het werk naar de motortjes, deze mensen zorgen voor de bijzondere dingen die kunnen gebeuren. Voor mij zijn bloggers ook motortjes en daarom was het zo fijn om hen te ontmoeten.
Dus OCN/VOB als volgend jaar er weer geen wifi is, de zalen leeg blijven en ik moet betalen voor mijn kopje thee / de borrel niet te vinden is, dan blijf ik lekker thuis.
Of we organiseren een bloggersdiner? 🙂
@ Danielle,
… ja want die tijdens de OCN georganiseerd werd liep een beetje in de soep (wel jammer!)
M.