Nu verwacht iedereen een verslag van de sessie van Wilfred Rubens en normaal gesproken zou ik dat ook doen, maar nu een x niet (sorry Wilfred). Als je wilt weten wat Wilfred allemaal vertelde kijk dan even naar de presentatie die gewoon online staat, de flip-video’s die Willem maakte of lees het verslag bij andere bloggers.
Ik wil het graag hebben over de discussie die de presentatie van Wilfred opriep. Pierre schreef er ook al over maar ik geef graag mijn eigen versie van het geheel weer.
Het gaan om het volgende:
Zeggen beelden meer dan woorden? Begrijp je waar ik heen wil?
Nee…. wel….. misschien een beetje… Ik leg het uit. De sessie van Wilfred was de enige sessie waar ik bij was waar de techniek explosief gebruikt werd. Er werd getwittert, geblogd, gefilmd (live stream), gefotografeerd en er was een backchannel. Er was geen ontkomen aan, als je in de sessie aanwezig was ben je nu vast ergens online te vinden. En wil je dat? Nee misschien wel niet. Kon je wegkruipen, nee. Kon je opstaan en weglopen, nee niet echt. Werd je van te voren gewaarschuwd of had je het kunnen weten, nee. Of misschien toch wel. Iedereen die Wilfred kent weet dat hij graag experimenteert en wil laten zien wat nieuwe technologie voor het onderwijs kan betekenen.
Ik kan mij voorstellen dat een aantal mensen in de zaal zich rotgeschrokken is van het mediageweld en het gebruik van techniek. Ik kan mij ook voorstellen dat een aantal mensen denkt oeps ik sta met mijn kop online en dat wil ik helemaal niet. En ik kan mij ook voorstellen dat een aantal mensen niet wilden reageren op een kwestie die Wilfred in de groep gooide omdat zij dan een microfoon onder de neus geduwd kregen en gefilmd werden. Begrijp mij niet verkeerd, dit is geen verwijt aan het adres van Wilfred, ik probeer alleen duidelijk te maken dat de discussie die over dit onderwerp na de sessie plaatsvond een zinvolle is en dat wij moeten nadenken over datgene wat wij tijdens presentaties doen met techniek.
Want stel nu dat je gefotografeerd bent en je wilde dat niet. Kun je hier dan iets tegen doen. Ja! Je kan degene die de foto gemaakt heeft vragen deze te verwijderen. In mijn geval, de foto’s van de OWD2008 staan op Flickr en ik heb kiekjes gemaakt van mensen in de zaal. Ook van mensen alleen. Wil je dit niet, mail dan even dan haal ik de foto weg. Ik heb geen toestemming gevraagd aan degenen van wie ik de foto heb gemaakt. Sommigen wilden zelfs graag op de foto en vroegen mij er een te maken en die online te zetten. Ook SURF had een fotograaf ingehuurd die rondliep en de sfeer vastlegde. Deze foto’s komen vast niet allemaal online maar zullen, denk ik, wel gebruikt worden in materiaal van SURF. Hier heb ik geen controle over als deelnemer, ik kan niet op voorhand tegen SURF zeggen dat ik niet gefotografeerd wil worden aangezien SURF mij niet laat weten dat zij dit doen. Maar ik vind dit niet erg. Er zullen mensen zijn die dit wel erg vinden. Dus is het dan handig als SURF volgende keer laat weten dat het gebeurd en dat als je niet gefotografeerd kan worden je dit aan kan geven door het dragen van bijvoorbeeld een button?
Met betrekking tot de andere media die gebruikt werd, het ging snel en het was veel. Veel tweets, veel teksten die over het scherm van het backchannel rolden en waarvan Pierre probeerde een samenvatting te maken. Sommigen vonden dit afleiden, anderen niet. En met wie houd je rekening. Met degenen die qua mediagebruik voorop lopen en zich hierdoor niet bedreigd voelen of met hen die het allemaal een beetje over de top vinden en die liever een powerpoint te zien krijgen met binnen de presentatie weinig digitale interactie? Wat mij betreft met de eerste groep en probeer je de tweede groep op een sympathieke manier te laten zien wat er gebeurd. Ik heb geen oplossing voor dit “probleem”. Ik weet wel dat als ik naar de Onderwijsdagen ga ik verwacht dat er veel nieuwe techniek is, dat ik nieuwe dingen leer en dat ik verrast word. En dat is iets wat ik de laatste jaren een beetje mis bij de Onderwijsdagen. En daarom genoot ik erg van de sessie van Wilfred omdat het naar mijn idee hier gebeurde. Je kon erbij zijn (in de zaal of daarbuiten) en je kon je onderdompelen in het gebruik van nieuwe techniek/media in de hoop dat je toepassingen ziet voor het onderwijs.
Maar goed de discussie achteraf ging over grenzen, beeldrecht en het gebruik van techniek. Het was een interessante discussie waar het laatste woord nog niet over gezegd is. Jammer dat het bij sommige aanwezigen weer een jaar duurt voordat wij elkaar irl zien. Maar misschien kunnen wij de discussie online verder voeren.
Ik vraag aan de lezer het volgende:
- verwacht je van een spreker dat hij/zij je van te voren uitlegt dat er live gestreamd, gefotografeerd, getwtitterd en gefilmd wordt?
- verwacht je van de spreker tijd om dit tot je door te laten dringen zodat je de zaal kan verlaten
- vind je dat de zaal uitmaakt of er nieuwe media gebruikt mag worden (dus als de meerderheid vindt dat het niet gebruikt mag worden dat een spreker dit ook niet doet)
- of verwacht je van een spreker juist dat hij deze nieuwe media gebruikt en probeert uit te leggen wat dit kan toevoegen in het onderwijs, met andere woorden leren door te doen of leren door te beleven
Ik ben uiteraard erg benieuwd naar jullie antwoorden!!
Ik heb mijn zegje natuurlijk eigenlijk al gedaan, maar toch even ook een reactie op concrete vragen op het einde van je post:
* verwacht je van een spreker dat hij/zij je van te voren uitlegt dat er live gestreamd, gefotografeerd, getwtitterd en gefilmd wordt? -> JA, is wel prettig om te weten. In de UK verteld de spreker ook waar de nooduitgang zit. En in het geval van de sessie van Wilfred had het prima gepast in de context van de sessie. Had ook door de zaalvoorzitter kunnen gebeuren overigens.
* verwacht je van de spreker tijd om dit tot je door te laten dringen zodat je de zaal kan verlaten -> De spreker hoeft wat mij betreft niet vijf minuten op mijn/jouw reactie te wachten, maar je kunt dan wel een zaal indeling maken zoals in de VS zodat je met enig fatsoen kunnen weglopen zonder dat iedereen daar van opkijkt. Geef iemand de keuze.
* vind je dat de zaal uitmaakt of er nieuwe media gebruikt mag worden (dus als de meerderheid vindt dat het niet gebruikt mag worden dat een spreker dit ook niet doet) -> Een spreker kan de zaal de inhoud van de presentatie laten bepalen (doen we/ze meestal niet), zo kan de spreker de zaal ook de vorm (en gebruikte ondersteuning) laten bepalen. Zowel zaal als spreker zijn gebaat bij een zo goed mogelijke match van vorm en inhoud.
* of verwacht je van een spreker juist dat hij deze nieuwe media gebruikt en probeert uit te leggen wat dit kan toevoegen in het onderwijs, met andere woorden leren door te doen of leren door te beleven – Nieuw is relatief. Voor mij is een backchannel niet nieuw. Een spreker legt ook niet uit waarom hij/zij een beamer en Powerpoint gebruikt. Maar als een sessie bijvoorbeeld in discussievorm wordt opgezet vinden we het ook normaal dat de sprekers/sessieleiders even uitleggen waarom ze vinden dat we iets moeten doen. Bij de sessie van Wilfred was het “leren door te beleven” wat dit betreft heel goed toe te passen.
p.s. for the record: het is niet zo dat ik je ontloop! 😉
Aj, twee foto’s van mij met twee verschillende media in handen. Zo lijk ik wle de grootste dader! 🙂
Maar nu naar je vragen…
Eerlijk gezegd mis ik een bullet:
Of maakt het je helemaal niet uit dat er gefotografeerd en gefilmd wordt en richt je je gewoon op de inhoud van de presentatie?
Als die bullet er ook gestaan zou hebben zou ik daar dus voor kiezen.
Het klinkt misschien raar, maar ik heb er gewoon absoluut geen last van en vind het niet meer dan normaal dat er gefilmd en gefotografeerd wordt!
Misschien komt dat omdat ik gewoon niets te verbergen heb? Waarmee ik natuurlijk niet wil suggereren dat de mensen die hier wel problemen mee hebben wel wat te verbergen zouden hebben, begrijp me goed!
Maar laat ik eens ruig doen en de zaak omdraaien: stel je voor dat er veel mensen in de zaal zouden zitten met een burqa, dit om zo anoniem mogelijk de sessie bij te wonen. Hoe zou dat overkomen bij de rest en bij de presentator?
Ik vind dat je er als presentator recht op hebt de mening te horen (en te zien) van de mensen die naar je luisteren. Zeker op een conferentie waar het delen centraal staat of hoort te staan. Sterker nog: ik kan me ergeren aan lurkers die ik overal tegenkom, maar die ik nooit zelf iets hoor zeggen!
Waarom zijn die mensen er en wat doen ze met de dingen die ze allemaal mee naar huis nemen?
Ik meen het als ik zeg dat het enige wat ik te verbergen heb mijn pincodes zijn.
Dus, ik respecteer de standpunten van degenen die moeite hebben met datgene wat bij de sessie van Wilfred gebeurde maar moet er echt moeite voor doen om het te begrijpen. Ik heb ook nog geen echte argumenten gehoord die ervoor zouden pleiten om niet te filmen en niet te fotograferen, behalve: ik vind het niet prettig.
Ik vind het niet prettig dat zoveel mensen hun mond dicht houden als er een vraag gesteld wordt, maar daar hoor je mij toch ook niet over? 🙂
Is dit genoeg knuppel in het hoenderhok, of sla ik hiermee de discussie dood en durft niemand meer? In dat geval spijt me dat oprecht!
Ik kan alleen maar zeggen: hear, hear. Ik sluit me helemaal aan bij de vorige spreker. Helaas zat ik thuis achter de pc de sessie te volgen, dus mij zie je nergens op de plaatjes, maar ik had er graag wel opgestaan!
Wel wil ik nog toevoegen dat het gebruik van 2 verschillende backchannels, Twitter en de livestreams wel een beetje overkill waren, maar het liet wel zien wat tegenwoordig mogelijk is. Het was een uitdaging om dat vanuit mijn bureaustoel allemaal te volgen en af en toe leidde dat er wel toe dat ik de draad van het verhaal even kwijt was. Fysiek aanwezig zijn was dan wel makkelijker geweest.
Naar aanleiding van je vragen.
1. verwacht je van een spreker dat hij/zij je van te voren uitlegt dat er live gestreamd, gefotografeerd, getwtitterd en gefilmd wordt?
Ja, dat zou je in de beschrijving van je sessie moeten opnemen. Dan weet je wat je te wachten staat.
2. verwacht je van de spreker tijd om dit tot je door te laten dringen zodat je de zaal kan verlaten
vind je dat de zaal uitmaakt of er nieuwe media gebruikt mag worden (dus als de meerderheid vindt dat het niet gebruikt mag worden dat een spreker dit ook niet doet)
Nee, als het van te voren is aangekondigd hoeft hij dat aan het begin niet nog een keer te doen.
3. of verwacht je van een spreker juist dat hij deze nieuwe media gebruikt en probeert uit te leggen wat dit kan toevoegen in het onderwijs, met andere woorden leren door te doen of leren door te beleven.
Dit zou ik heel interessant vinden. Dus 1 en 3 kunnen gecombineerd kunnen worden: ‘ in in mijn sessie wordt er heel veel getwitterd, gefotografeerd en gefilmd’ en we gaan het erover hebben hoe dat zijn weerslag kan hebben in het onderwijs.
Beste mensen,
Er zitten m.i. twee elementen in die discussie:
1. Technology overload?
Je kunt je afvragen of sprake is van een overdaad aan technologie, technology overload, die afleidend werkt. Volgens is dat heel persoonlijk, en heeft dat o.a. te maken met je leervoorkeuren, in welke mate jij tech-savvy bent en hoe je het hanteert. Iemand vroeg me of ik een dergelijke sessie ook bij Gilde Opleidingen (mijn werkgever) zou verzorgen. Absoluut niet. Er is m.i. namelijk zo iets als een didactische, technologische en organisatorische zone van naaste ontwikkeling van medewerkers en organisaties. En je moet proberen daarbij aan te sluiten. Dus proberen medewerkers en organisaties net een stapje verder te brengen dan waar ze zich nu bevinden op het gebied van organisatiestructuur en -cultuur, ICT en didactiek. Als je dat niet doet, dan schiet je je doel voorbij. Ik hoop ook niet dat ik het imago krijg dat ik altijd een “overdaad” aan technologie gebruik. Moqub schrijft bijvoorbeeld:
Iedereen die Wilfred kent weet dat hij graag experimenteert en wil laten zien wat nieuwe technologie voor het onderwijs kan betekenen.
Klopt, maar ik probeer wel aan te sluiten bij mijn doelgroep. Bij gastcollege’s probeer ik altijd een ELO ter voorbereiding en eventuele afronding te gebruiken. Bij de Surf Onderwijsdagen heb ik nu twee keer geëxperimenteerd met een back channel (verleden jaar via sms). Maar ik gebruik ook alleen werkvormen zoals ‘gewone’ opdrachten of discussie.
Mijn verwachting was dat de meeste deelnemers aan mijn sessie wel ‘om konden gaan’ met veel technologie. Al werd ter plekke meer technologie gebruikt dan ik verwacht had (zie hierboven). Ik kan me voorstellen dat dit afleidt. Verleden jaar had ik daar meer last van. Daarom had ik dit jaar besloten iemand te vragen de online bijdragen actief te modereren (nogmaals dank, Pierre).
2. Privacy
Je loopt grote kans gefilmd en gefotografeerd te worden tijdens een congres als de OWD 2008. Ik kan me ook voorstellen dat niet iedereen dat wil, ook al heb ik daar zelf geen moeite mee (uitgezonderd privégesprekken en het publiceren van minder flatteuze foto’s). Wat kun je daar aan doen?
Volgens mij moet je als organisatie altijd aankondigen dat er foto’s gemaakt worden. Laatst was ik op een congres waar dat bij binnenkomst stond aangegeven. Verder vind ik dat je voorafgaand aan een sessie moet aangeven dat de sessie wordt opgenomen. Ik was bij één sessie waar achteraf werd verteld dat de workshop was uitgezonden. Dat zou wat mij betreft anders moeten. Daarom heb ik, Pierre, ook bij de start van de sessie wel degelijk verteld dat de sessie werd gestreamd. Ook had ik het op de wiki van de sessie en op mijn weblog aangekondigd.
Als fotograaf/filmer heb je hierin volgens mij ook een taak. Je hoeft niet elke foto te publiceren (de minder flatteuze dus), je kunt mensen vragen of ze er bezwaar tegen hebben als jij hen close-up fotografeert/filmt, je kunt om toestemming vragen als je gaat fotograferen/filmen.
En als gefotografeerde kun je er wat aan doen. Op een congres waar technologie belangrijk is, kun je verwachten dat ICT ook wordt gebruikt. Ik ben het eens met Moqub die vindt dat dat vaak te weinig gebeurt. Als je dat ècht niet wilt, moet je m.i. niet naar een dergelijk congres toegaan. Volgens mij is het ook een fact of life dat dit anno 2008 gebeurt: user generated content, you know. Verder kun je ook zelf aangeven het niet op prijs te stellen als je close-up wordt gefotografeerd. Ook door achteraf te vragen een foto te verwijderen. Dankzij het gebruik van tags staan alle online gepubliceerde foto’s immers mooi bij elkaar. Een button, zoals Moqub die suggereert,lijkt mij wat overdreven.
Ik ben overigens van plan om tips voor het gebruik van een back channel op te stellen.
Wat betreft de ‘lurkers’ van Willem. Ik zie meer in de opvatting van Graham Attwell hierover:
“Lurking is very much a process of legitimate peripheral participation. Watching, listening and trying to make sense of a series of posts and discussions without being forced to reveal oneself or to actively participate allows the development of knowledge ‘about knowledge’ within a community and about the practices of the on-line community.”
http://www.pontydysgu.org/2007/11/the-social-impact-of-personal-learning-environments/
Ik beschouw ‘lurking’ niet per definitie als negatief. Soms is het een fase binnen een participatieproces, soms deelt men alleen intern met collega’s. Het wordt storend als men nooit kennis deelt. Maar ook dan zit er een voordeel aan. Want stel je voor als elke OWD-deelnemer zou bloggen! Hoezo information-overload.
@ allemaal,
dank voor de uitgebreide reacties. Ik ben blij dat we over dit onderwerp kunnen discussiëren en ik hoop dat SURF (en anderen) ook iets met deze discussie doen, in ieder geval er over nadenken.
@ Pierre,
zelf vind ik de Amerikaanse instelling weglopen als je het niet interessant vindt of als je iets anders had verwacht een hele fijne en nog veel te weinig toegepast in Nederland. Wij zijn te beleefd heb ik het idee. Het zou fijn zijn als de opstelling van de zalen hier aan meewerkt. In het verleden werd er nog wel eens gevraagd wie heeft er een blog, wie zet zijn foto’s online, etc. Tegenwoordig hoor je die vragen niet meer omdat het ingeburgerde begrippen/toepassingen zijn. Een backchannel is dat naar mijn idee nog niet. Dat wij weten wat het is wil niet zeggen dat iedereen in de zaal dat weet.
@ Trendmatcher,
je hebt de discussie gelukkig niet doodgeslagen. Ik denk (en dat is vast ook een punt dat ik misschien niet zo zwart wit mag stellen) dat vrouwen misschien wel meer moeite hebben met online aanwezigheid dan mannen. Niet dat ik iets te verbergen heb maar soms wil ik gewoon niet dat men weet wat ik uitspook en vooral met wie, hoezo dubbele moraal als ik zelf twitter en blog… Belangrijk vind ik dat ik zelf de keuze heb, als ik bij Wilfred in de zaal zit dan maak ik die keuze. Als ik op straat gefilmd of gefotografeerd wordt heb ik geen kans om de keuze te maken. En met alle camera’s in mobiele telefoons wordt het natuurlijk alleen maar erger. Het is niet voor niets dat sommige scholen mobiele telefoons in de les verbieden omdat een docent niet gefilmd wil worden.
@ Wilfred,
ik wilde je natuurlijk niet neerzetten als iemand die ondoordacht technologie in een sessie gebruikt maar jij bent wel een van de weinigen die durft te experimenteren. Heb ik alleen maar bewondering voor!! Bij mij gaan dat soort dingen namelijk altijd fout 🙂
Met betrekking tot het lurken, dat doet mij ook niet zo veel. Ik hoop altijd maar dat mensen bij een sessie weggaan met een gevoel iets geleerd te hebben of dat zij iets meenemen om over na te denken. Moet er niet aan denken dat iedereen zou bloggen tijdens OWD, moeten wij ze ook allemaal nog lezen…. pfffttt.
Zoals is al zei ik hoop dat SURF iets met deze discussie doet en volgend jaar (zoals Jeroen Clemens) schrijft het in het programmaboekje opneemt als zij het van te voren weten dat een spreker dat gaat doen. Voor hen die thuis of op het werk zaten (zoals Annet) is het natuurlijk heerlijk dat zij mee kan genieten van een sessie. Als meer sprekers het zouden doen dan blijf ik misschien volgend jaar ook wel thuis 🙂 Ownee dan mis ik die enorme gezelligheid en natuurlijk wil ik Pierre niet mislopen op de enige conferentie die wij allebei bezoeken.
Heb dit jaar ontzettend genoten van het netwerken en bijkletsen. En dus dank ik iedereen daar nog even voor!!
M.
Hi Moqub,
Mijn reactie nog even als mosterd na de maaltijd. Ik vond je verslag van de onderwijsdagen erg informatief. En wat je over deze sessie schrijft maakt het wel extra spannend. Ik had er wel bij willen zijn. Het doet me denken aan de toneelvernieuwing uit de vorige eeuw, toen acteurs tijdens de voorstelling mensen uit de zaal bij de voorstelling willen betrekken. Sommigen toeschouwers werden daar heel boos of angstig over, anderen vonden het geweldig. Mij dunkt dat als je naar zo’n bijeenkomst gaat je per definitie wilt deelnemen, en of dat nu passief deelnemen (lurken) is of actief (zelf mee chatten o.i.d.) dat is niet eens zo relevant. Beide heeft zijn waarde. Van mij hoeft dat ook niet van te voren aangekondigd te worden. Als het je niet bevalt loop je gewoon weg ook als iedereen dat ziet. Je tegenwoordigheid is in veel situaties openbaar en, naast dat je niets te verbergen hebt, mag je ook gerust laten merken, dat het je -nu- niet bevalt.
Enfin, bedankt voor het verslag en de discussie!