Vandaag startte de Liber Architecture Group conferentie in Helsinki met 3 werkbezoeken. De groep was te groot dus werden we over twee bussen verdeeld en deden we hetzelfde rondje tegenovergesteld. Ik begon bij de universiteitsbibliotheek van de Aalto University.
Nu was ik al 2x eerder bij deze bibliotheek geweest maar ik had nog niet eerder zo duidelijk het verhaal van de HUB’s gehoord. Valeria Gryada vertelde het. Voor de 20.000 studenten van deze universiteit testen zij momenteel verschillende soorten studieplekken op de campus zodat zij over 2 jaar, als het bibliotheekgebouw van Aalto wordt gerenoveerd/heringericht precies weten wat wel en wat niet werkt.
Twee jaar van experimenteren dus waarin zij alles kunnen doen. Samen met de gebruikers. Want die spelen in dit verhaal een centrale rol. Maar dan ook echt. De learning hub’s die ze samen met de gebruikers maken zijn prototypes. Het beta testen gebeurd ook in de ruimte. En ja, er mag gefaald worden. Het is toch allemaal maar tijdelijk. De gebruikers geven in deze fase informatie over hoe ze leren en wat ze nodig hebben. De bibliotheek monitort hoe alles wordt gebruikt.
De verschillende learning hub’s op de campus worden gezien als een network of independent workspaces. Dat klinkt net even wat mooier in het Engels. De bibliotheek hoeft geen eigenaar te zijn van al deze hub’s, maar ze willen er wel een rol in spelen. Hoe dit er precies uitziet zijn ze nu aan het onderzoeken. Dat het iets met context en programmeren te maken heeft dat lijkt logisch. Maar ook heeft het te maken met het laten zien van de universiteit. Want er is niet echt een andere plek voor op de campus. De vernieuwde Aalto universiteitsbibliotheek wordt een learning centre met de learning hub’s er om heen. Inmiddels een 4000m2 learning centre netwerk dat elke dag groeit.
Na dit bezoek gingen we naar de Viiki Campus. Deze campus is een onderdeel van de Universiteit van Helsinki (de andere universiteit in de stad). Ook hier was ik eerder. En wat nog steeds opviel waren de enorme kasten met boeken. De dame die ons rondleidde gaf het toe, na 15 jaar in dit gebouw werd het tijd voor nieuwe inrichtingsplannen. Het zou iets kunnen worden met een learning centre maar precies wist ze het nog niet.
Hetzelfde gold eigenlijk voor het derde bezoek vandaag. De medische bibliotheek van de Universiteit van Helsinki. Een mooi gebouw, veel ramen en daglicht maar ook veel kasten met boeken. Ook hier plannen voor een nieuwe inrichting. De Finse studenten houden van ruimte, want met 1,5 meter per persoon zaten ze wat mij betreft erg ruim. Toch vonden ze zelf van niet en slaan ze het liefste een tafeltje over als het druk is. Tenzij het echt niet anders kan, dan kruipen ze naast elkaar.
De plekken bij het raam zijn het minst populair. Vreemd als je bedenkt hoe vaak het donker is in dit land. Het had te maken met de stoelen. De stoelen bij de tafels middenin de bibliotheek zitten lekkerder. En als je studenten vraagt wat ze nog missen, dan is het eigelijk maar 1 ding, een cafe met fijne koffie en eten. Zodat ze nog langer in de bibliotheek kunnen blijven studeren.
Meer foto’s van vandaag vind je hier.
