Werkbezoek Gebouw X Zwolle en De Nieuwe Bibliotheek Almere

Gebouw X – Hogeschool Windesheim

Gistermorgen vertrok ik al vroeg met collega Wilma naar Zwolle om een bezoek te brengen aan Gebouw X van de Hogeschool Windesheim (architect Broekbakema uit Rotterdam). Dit nieuwe onderwijsgebouw voor de School of Business & Economics en de School of Media is een half jaar geleden opgeleverd (de officiële opening was op 2 juni)  en wij waren erg nieuwsgierig naar nieuwe snufjes en innovatieve oplossingen die zij misschien hadden bedacht. Van te voren heb ik eigenlijk weinig voorwerk gedaan. Ik heb het adres opgezegd maar daar bleef het wel bij. Ik wilde me laten verrassen.

Met Bart Oelen van Ahrend hadden wij afgesproken in de lobby van gebouw X. Als je de campus van Windesheim oploopt ga je eigenlijk automatisch het hoofdgebouw binnen. Dat dit niet gebouw X is kwamen wij al snel achter. Nu was er gister ook een cradle to cradle cafe van onder andere Ahrend dus de verwarring was groot. Waar moesten wij nu precies zijn…. We gingen van het hoofdgebouw naar gebouw X, vonden geen man in pak dus wilden alweer terug lopen. Maar eerst naar het toilet.

Nu is een bezoek aan een toilet normaal gesproken niet zo heel interessant maar in dit geval wel. Er hing een poster met afbeeldingen van hoe te gaan zitten en waar het wc-papier te deponeren. Moest ik in de vroege ochtend nog nadenken ook. Dit alles heeft te maken met hoe alles wat je achterlaat wordt gescheiden om zo het milieu te sparen. Een goed idee, maar werkt het ook? In mijn geval spoelde het wc-papier niet goed door dus moest ik twee keer spoelen. Niet echt een besparing van water. En ik zag ook niet waar alles bleef. Ik vertrouw er dus maar op dat het goed is gegaan.

Toen wij terug kwamen in de lobby zagen we wel een man in pak en dat bleek gelukkig Bart te zijn. De rondleiding kon beginnen. Op de website van Windesheim staat het volgende over gebouw X:

Het nieuwe gebouw telt vijf verdiepingen en bestaat uit twee delen. De verschillende vleugels van het gebouw liggen ‘split level’ ten opzichte van elkaar en worden verbonden door loopbruggen. Hiermee wordt openheid gecreëerd. Ook de transparante gevel van polyester elementen draagt daaraan bij. Van buiten zie je wat er zich binnen afspeelt. Naast de diverse collegezalen, leslokalen en kantoorruimtes komen er in het gebouw een tv- en radiostudio, studielandschap en een restaurant. Ook krijgt het nieuwe gebouw, net als het entreegebouw, een groot atrium.

In dit gebouw speelt zichtbaarheid en transparantie een grote rol. Dus veel ramen en doorkijkjes.

En dat begint al op het moment dat je binnenkomt. Er staan in de lobby en de gangen eromheen veel picknicktafels met stroompunten. Ook zijn er verschillende ronde elementen die in grootte verschillen en waar je op kan zitten en die je kan verplaatsen zodat je ze als tafeltje kan gebruiken. Dit gebeurd ook vaak. Studenten komen hier samen om te studeren maar ook om te kletsen of een spelletje te spelen. De lampjes die je op de foto zien hangen er soms verloren bij als de tafel die eronder hoort te staan verplaatst is. Maar dat is wat studenten doen, zij creëren een ruimte die voor hen het beste werkt.

Vanuit de lobby loopt je door een gang met onderwijszalen aan de ene kant en de parkeergarage aan de andere kant naar het – wat voelt als – hoofdgebouw.

Het is hier druk. Veel studenten die op verschillende plekken aan het studeren, samenwerken, kletsen of lunchen zijn. Op het niveau waar je het gebouw binnenkomt staan lange tafels met in het midden bomen. Deze zijn verplaatsbaar. Er is een grote videowall maar de beeldschermen stonden uit toen wij er waren. Er hangt een gezellige sfeer ook al is de ruimte enorm en op momenten overweldigend. Je weet als je voor het eerst binnenkomt niet zo snel waar je naartoe moet. Nu ik er zo over nadenk heb ik geen bewegwijzering gezien. Blijkbaar is het gebouw voor de gebruikers duidelijk genoeg.

Als je door het gebouw loopt zie je verschillende soorten studieplekken. Zoals deze groepswerkplek waar je met 10 mensen verscholen achter roomdividers kan werken.

De voorkant van de roomdividers hadden plekken moeten zijn om posters op te hangen en om aan te zitten. Omdat er geen stoelen staan gaan studenten op de bladen zitten en zakken deze door. Ook ziet het er rommelig uit als er niet zoveel posters hangen. Dit is een van de ideeën die in de praktijk anders uitpakt. Hier gaan ze dus iets anders voor verzinnen.

Deze eerste groepswerkplek bevindt zich nog in de open ruimte op de begane grond. In de etages erboven zijn ook groepswerkplekken te vinden die qua uitstraling en sfeer meer als een huiskamer aanvoelen.

Voor de docenten hebben ze ook van deze ruimtes gemaakt.

De kleuren die in het gebouw zijn gebruikt zijn groen, blauw en rood/roze. Daarnaast zie je heel veel wit en zwart.

Wat mij is opgevallen:

  • het gebouw wordt erg goed gebruikt, het is druk, er hangt een goede sfeer
  • als je geen prullenbakken neerzet worden snoeppapiertjes en blikjes drinken gewoon neergezet waar de student op dat moment heeft gezeten, staat er wel een bank, dan wordt daar het afval achtergelaten
  • na een half jaar gebruik ziet het gebouw er op bepaalde punten al vies uit, zoals een witte trap die wij als eerste zagen. Wilma zegt niet voor niets altijd – wit wordt zwart. Dat was in dit geval zeker zo. Nu vroegen wij ons toch al af of er was bezuinigd op het schoonmaakbudget, maar dat terzijde.
  • studenten- en docentenruimtes vloeien mooi in elkaar over. Het is dat er kleine bordjes hangen bij de docentenruimtes zodat je het weet. Maar alles past goed bij elkaar. De kantoren zijn ook goed geïntegreerd in het geheel.
  • we hebben weinig onderwijsvernieuwing gezien, ook weinig innovatieve snufjes die gebruikt kunnen worden in het onderwijs. Er hangen smartboards maar er zijn ook nog veel whiteboards te vinden. Al met al kwam het op mij als een traditionele inrichting over. Nu is dat niet erg, maar het viel mij wel op.
  • al met al een mooi gebouw dat goed wordt gebruikt. Kleine dingetjes die opvallen maar die vast nog worden opgepakt en verbeterd. Meest bijzondere waren toch wel de toiletten.

De Nieuwe Bibliotheek – Almere

De volgende stop op ons lijstje was de Nieuwe Bibliotheek in Almere. En ook hier was het druk, erg druk, heel erg druk. Misschien had het te maken met de markt of het feit dat wij daar op woensdagmiddag waren of dat het kinderboekenweek is maar wat een hoop mensen. Goed om te zien dat de bibliotheek een plek is waar de mensen van Almere graag komen.

We hadden hier geen afspraak voor een rondleiding dus liepen we zelf een beetje door het gebouw.

Wat viel op:

  • er staan heel veel kasten vol met boeken. Sommigen zijn frontaal gepresenteerd maar wat een beeld. Je weet als gebruiker bijna niet waar je moet kijken, kasten en tafels vol boeken. Het verleiden om iets mee te nemen wordt overschaduwd door de enorme hoeveelheid. Naar mijn idee wordt het er niet overzichtelijker op.
  • de kasten lijken een soort bankje te hebben waar je op kan zitten terwijl je in een boek kijkt. Deze bankjes liggen vol boeken. Bij navraag zijn het dus geen bankjes en het is ook niet de bedoeling dat je hier op gaat staan. De plankjes zijn voor de boeken.
  • er zijn weinig plekken om te zitten.
  • de medewerkers van de bibliotheek dragen bedrijfskleding. Ik vond het mooi, subtiel geborduurde tekst op de broeken, een t-shirt, een polo of een jasje. Natuurlijk vroegen wij aan de medewerkers of het bevalt. Zij vinden het fijn dat zij kunnen kiezen wat ze dragen. De dames achter de informatiebalie in de hal droegen deze bedrijfskleding niet. Wij hebben niet nagevraagd waarom maar er zal vast een goede reden voor zijn.
  • toen wij ons rondje gedaan hadden kwamen we tot de conclusie dat wij het café hadden gemist. We gingen op zoek en vonden het op de tweede etage. Zeker een mooi uitzicht. Op de terugweg hebben we hierover gesproken. Was de locatie nu wat ons betreft de beste plek in het gebouw? Wij denken van niet. Sommige mensen stappen niet snel een bibliotheek in. Als je nu de bibliotheek inkomt draait het om boeken. Dat kan afschrikken. Als je het café op de begane grond zou plaatsen verleidt je mensen om een kop koffie te drinken, die boeken komen dan vanzelf wel. Ook is ontmoeten belangrijk in een bibliotheek. Als je moet zoeken naar een plek om gezellig even samen te zitten met een kop koffie dan is de kans op ontmoeten erg klein.
  • de beveiliger die een bezoeker helpt met het RFID apparaat.
  • nu is het gemakkelijk om de dingen op te schrijven die misschien niet zo positief zijn en die wij wellicht anders hadden gedaan. Gezegd moet worden dat het een grote bibliotheek is, een bijzonder ingericht gebouw dat zeker gistermiddag vol was met mensen. En dat is gewoon mooi om te zien.

Meer foto’s van deze twee werkbezoeken zijn te vinden op Flickr.

Het verslag van Wilma vind je hier.

Het UGUL promotieteam on tour

Gistermorgen vertrokken Jaap, Erik, Saskia en ik  om 9 uur vanuit Delft. We hadden een lange dag voor de boeg. Het idee was om langs een aantal bibliotheken te gaan (onaangekondigd!) om UGUL10 te promoten en te praten over User Experience. De eerste die wij overvielen was Anneke Dirkx (ben je al bijgekomen?) die zeer spontaan reageerde en het niet erg vond om even voor de camera geïnterviewd te worden.

Hierna door naar BplusC (de openbare bibliotheek) in Leiden. Hier werden wij opgevangen door Hélène Neerhoff (hoofd communicatie). Ik zeg opgevangen maar dat is natuurlijk niet helemaal waar. Wij hadden ons niet van te voren aangekondigd en dus is het erg bijzonder dat zowel Anneke als Hélène tijd voor ons namen.

Na het bezoek in Leiden snel door naar Amsterdam, daar hadden wij van te voren wel even naartoe gebeld. Maar eerst lunchen boven de weg vlak bij Schiphol en even skypen met Michael Edson. Hij had voor ons een filmpje opgenomen.

En toen dus naar de Hogeschool van Amsterdam (Media, Informatie & Communicatie), een locatie waar ook de IDM opleiding te vinden is. Het interview met Jelke Nijboer werd gedaan in de kantine en een aantal studenten luisterden nieuwsgierig mee. Toen wij de UGame – ULearn poster met de augmented reality lieten zien gingen zij toch wel uit hun dak. Dat hadden ze nog niet eerder meegemaakt, dat iets op papier ineens een filmpje wordt.

Ook mochten wij even bij Jan Jaap in de klas studenten vertellen over het symposium.

Inmiddels was het laat in de middag en hadden wij nog twee bibliotheken op ons lijstje staan. Almere en Lelystad. In Almere was zoveel te zien dat wij een keer terug moesten naar de parkeermeter om er extra geld in te gooien. Maar ja wat wil je ook, als je mag kijken in de nieuwe bibliotheek die nog niet eens open is voor het publiek. Ik heb veel foto’s gemaakt die op Flickr te zien zijn. En ik ga zeker nog een keer terug als de bibliotheek een aantal maanden open is. Het winkelconcept ziet er goed uit en ik ben benieuwd of het ook goed werkt.

Lelystad hebben wij uiteindelijk niet meer bezocht. Jammer, want ik heb hier goede verhalen over gehoord.

De filmpjes van de dag worden nu gemonteerd en als zij klaar zijn zal ik er zeker hier ook een paar laten zien.

Op zoek naar de Iliad

Vandaag was ik met twee collega’s op bezoek bij de Openbare Bibliotheek Almere en de universiteitsbibliotheek van de UvA om te horen wat de ervaringen zijn met het gebruik van de Iliad.

De Iliad is een ebookreader van Nederlandse bodem van het bedrijf iRex. In het kader van het project Library Learning Centre waren wij op zoek naar ervaringen met de Iliad. Omdat wij verschillende ebookreaders willen testen is niet alleen de Iliad aangeschaft maar ook de Cybook Gen3 en de Hanlin V3 en zullen deze worden getest door een groep gebruikers die uit verschillende doelgroepen wordt samengesteld.

De Openbare Bibliotheek Almere leent al een jaar de Iliad uit en is erg tevreden. De universiteitsbibliotheek van de UvA heeft onderzoek gedaan naar de Iliad en was niet heel erg positief, zij besloten om de Iliad niet aan te bieden aan de gebruikers van de bibliotheek. Het rapport van de Uva vind je hier.

De dag begon vroeg met de treinreis naar Almere. Na een wandeling van ongeveer 5 minuten kwamen wij aan bij de bibliotheek. Deze is nog gesloten en dus bellen wij aan bij de dienstingang. Allerhartelijkst worden wij ontvangen door Frank Groothuis en Peter Nugteren. Om bij de ruimte te komen waar het gesprek zal plaatsvinden lopen wij langs de maquette van de nieuwbouw van de OB Almere. Een bijzonder gebouw met – als het af is – een bijzondere inrichting. Ik kan niet wachten om het gebouw af te zien, maar dat duurt nog een jaartje (als alles goed gaat). Op Picasia staan al enkele foto’s van het nieuwe gebouw. Koekjes bij de koffie doen het altijd goed, zo ook vandaag. Het is een leuk gesprek dat niet alleen over ebookreaders gaat, maar ook over het nieuwe gebouw en gaming.
De OB Alemere leent, zoals ik al zei, sinds een jaar de Iliad uit aan gebruikers. Zij mogen deze mee naar huis nemen, hier zelf ebooks opzetten en gaan lezen. Aan de gebruikers geeft de bibliotheek een korte handleiding mee en een vragenlijst. Hiermee proberen zij erachter te komen wat de gebruiker van de Iliad vindt. En de gebruiker reageert positief op het apparaat. Ook al zijn het in het begin vooral de mannen (gadgetfreaks) van middelbare leeftijd die net iets meer dan modaal verdienen die het apparaat lenen.
De bibliotheek vraagt 50 euro borg om de Iliad te lenen. Dit voorkomt niet dat er wel eens een kapot gaat (tot nu toe maar 1 in totaal).
De bibliotheek zoekt nog steeds naar mogelijkheden om content voor de Iliad te krijgen en heeft kort geleden 100 titels via een eboekensite aangeschaft. Ook vertelt Peter over NBD/Biblion de een e-portal gaat ontwikkelen met een collectie ebooks en luisterboeken, waarbij voor de infrastructuur gebruik wordt gemaakt van NetLibrary.

Na dit aangename bezoek aan Almere vertrokken wij naar Amsterdam om bij de UB van de UvA op bezoek te gaan waar wij werden ontvangen door Marc van den Berg. Na het lezen van het onderzoek was het al duidelijk, de UB wilde de Iliad niet gaat aanbieden aan de gebruikers. Zij hadden hier duidelijke redenen voor zoals de onhandelbaarheid van het apparaat en het snoer, het niet goed kunnen lezen van pdf’s, het niet hebben van een kleurenscherm en nog wat meer redenen.

Het contrast tussen beide afspraken was enorm. Het enthousiasme van de OB Almere en het mindere enthousiasme van de UB UvA. Toch was het erg interessant. Wij hebben de verschillende ebookreaders aangeschaft en beginnen de test fris, met in het achterhoofd de opmerkingen van de beide bibliotheken. Na de zomer verwacht ik de resultaten van het onderzoek die ik dan vast wel mag delen op mijn weblog.
(Frank, Peter en Marc dank voor de ontvangst het was een leerzame dag!)

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com