CIL 2008 – Learning from video games – Chad Boeninger

Het begin van Bully is grappig. Algie moet boeken terugbrengen naar de bibliotheek, deze boeken zijn te laat en hij vindt het eng om alleen te gaan dus vraagt hij hulp. Hiermee begint Chad zijn presentatie. Vervolgens vraagt hij zich het volgende af. Als wij nieuwe tools (zoals web 2.0 en social software) gebruiken om de diensten van de bibliotheek aan te bieden hoe gaan wij dat dan doen met video games?

Interessante vraag! Het antwoord is niet makkelijk te geven. Want wat maakt gaming zo interessant en waarom doen zoveel mensen het graag? Chad vraagt de zaal wat er zal gebeuren op 29 april. Iemand roept Grand Theft Auto 4. En ja, het spel komt die dag uit. Er zitten dus in ieder geval 1 gamer in de zaal. Chad voorspelt dat er tegen die tijd weer veel negatieve verhalen over games, verslaving en geweld in de pers zullen verschijnen. Net als laatst toen psychologe Cooper Lawrence in Fox News commentaar leverde over een game die zij nog nooit gespeeld had (Mass Effect) en haar zorgen uitte over de pornografische onderdelen in het spel.

De commentaren op haar optreden waren niet van de lucht en ook haar boek op Amazon werd in de comments aangevallen door mensen die, uiteraard, haar boek nog nooit gelezen hadden. Niet veel later bood Cooper Lawrence haar excuus aan. Zij had het spel gespeeld zien worden en vond de pornografische scenes reuze meevallen. Wat opvalt is dat het nieuwe web met mogelijkheden om te reageren ervoor zorgt dat er ook gereageerd wordt en dat men door alle commotie blijkbaar zich bewuster wordt van uitspraken die gedaan zijn en na onderzoek excuses aanbiedt. Dit zal niet in alle gevallen zo zijn. Vaak wordt er negatief over games geschreven en gesproken zonder enige onderbouwing of onderzoek. Het is ook lekker makkelijk om te zeggen dat games verslavend en gewelddadig zijn. Moeilijker wordt het dan om mensen van het tegendeel te overtuigen. Maargoed gelukkig zijn er ook steeds meer mensen die die rol op zich willen nemen en vol vuur pleiten voor de postieve kanten van games en gaming.

Maar terug naar Chad. Hij geeft een aantal voorbeelden van boeken en citaten die onlangs zijn verschenen.
* Video games: I’ll never buy one / Giles Whittell
I hate video games, on or offline. I hate the way they suck real people into fake worlds and hold on to them for decades at a time. I hate being made to feel hateful for saying so, and I hate being told to immerse myself in them before passing judgment, because it feels like being told to immerse myself in smack and teenage pregnancy before passing judgment on them.

En uiteraard krijg je reactie op een uitspraak als deze. Blijkt dat Whittell een boek heeft geschreven en dus is ook nu weer Amazon uitermate geschikt om commentaar te leveren. Omdat ik de comments die Chad liet zien niet tevoorschijn kan toveren in Amazon, link ik even naar de weblog van Chad met afbeeldingen van de comments.

* The kids are alright, how the gamer generation is changing the workplace / Beck & Wade

* Everything bad is good for you / Steven Johson

Maar nog steeds geen antwoord hoe je als bibliotheek nu met gaming en games om moet gaan. De rol van de bibliotheek is om de gebruikers vaardigheden bij te brengen, hen te helpen om nieuwe technologie te begrijpen en eventueel te gebruiken.

our users are accustomed to exploiration
exploiration in games yields feedback
gamers learn through trial and error
exploration in library yields…..
we need to expect that they have “tried and died”

Learning while doing: practice makes perfect, games encourage mastery, how can we take advantage of this in libraries?

Bibliotheekmedewerkers zijn goede gamers (als zij gamers zouden zijn) omdat zij ervan houden om onderzoek te doen, zij houden van trial & error. Als zij een level ophoog gaan dan krijgen zij te maken met een andere boss (denk aan vertegenwoordigers van bibliotheekuitleensystemen).

Chad blijft een beetje in algemeenheden hangen en dat is jammer. Maar blijkbaar is het ingewikkeld om de rol van bibliotheken en gamen uit te leggen en duidelijk te krijgen.

Chad Boeninger is de auteur van weblog Library Voice.

CIL 2008 – User-Generated Content – Roy Tennant

Roy Tennant is niet de minste en toch begint hij zijn presentatie met de opmerking dat er mensen in de zaal zitten die veel meer van het onderwerp afweten dan hij en terwijl hij dat zegt wijst hij Meredith Farkas aan. En eigenlijk is dit heel flauw want waarom staat hij daar dan? Waarom staat Meredith dan niet op het podium? Waarom vertelt hij het ons en houdt hij die opmerking niet gewoon voor zichzelf? De zaal zit bomvol en ik zit op de grond, mijn rug tegen de muur, de presentatie op de schermen is vanaf die lokatie slecht te zien. Maar dat geeft niet, want blijkbaar weet Roy Tennant toch niet zo veel van het onderwerp. Ik laat het maar over mij heen komen, het is de laatste presentatie van de dag en ik heb genoeg indrukken opgedaan.

Even een lijstje overgenomen uit de presentatie:

more (decent) content is better
more access is better
can help provide more personalized service
can foster interaction and community
we don’t know everything (Meredith)
more data trumps better algorithms

En een voorbeeld van een site die ik nog niet kende:
kete.net.nz – een publieke repository.

Ook gaat Tennant kort in op de foto’s die op Flickr zijn verschenen van de Library of Congress. Met 5,4 miljoen views in de eerste maand, meer dan 10.000 unieke tags, meer dan 11.000 contacten en meer dan 3500 comments is deze pilot succesvol te noemen. Sommige comments die echt iets toevoegen aan de foto worden overgenomen in de catalogus van de LoC. Maar naast deze aandacht van gebruikers is er ook veel aandacht in de pers geweest en heeft dit gezorgd voor nog meer bekendheid voor deze collectie van de LoC.

Maar de LoC is niet de enige die afbeeldingen uit de collectie op Flickr heeft gezet, een ander voorbeeld is de Boston Public Library.

En een leuk detail in de presentatie – CIL2008 staat in de hottaglist van Flickr.

cil2008 staat sinds vandaag op de hottaglijst van flickr.

Quote – user contributed content and descriptions offers libraries great potential for content and service enhancement.. so let’s get going!!

CIL 2008 – Learning Commons: The “In” in CIL – Tom Ipri

Learning Commons is hetzelfde als information commons, library commons en learning spaces. Maar als je op zoek gaat naar de ware betekenis van de woorden dan kom je verschillende definities tegen.

Information Commons

The Information Commons unites all the facts and figures of the world into a resource available to everyone. Through a massive peer-to-peer network, the Commons enables individuals, non-profits and government agencies to fuse their data together into one database, distributed across many different computers. Sharing data in the Commons is seamless between individuals and organizations, offering easy, flexible data integration and reuse. (Bron: Information Commons)

The concept of the “information commons” emphasizes some of those principles that also apply to the natural commons, such as preservation, conservation for future generations, etc. Information commons refers to our shared knowledge-base and the processes that facilitate or hinder its use. It also refers to a physical space, usually in an academic library, where any and all can participate in the processes of information research, gathering and production. (Bron: Wikipedia)

Learning Commons

The Learning Commons brings together services that support students in their learning, writing, research, numeracy and use of technology. (Bron: University of Guelph)

This new space brings together library, technology, and other campus services in an environment that fosters informal, collaborative work, and social interaction. (Bron: Web Du Bois Library University of Massachusetts-Amherst)

The original learning commons model involved combining library services, computer help desks, and group study spaces within the library. (Bron: The Library Morphs / John K. Waters)

Learning Spaces

Learning Spaces focuses on how learner expectations influence such spaces, the principles and activities that facilitate learning, and the role of technology from the perspective of those who create learning environments: faculty, learning technologists, librarians, and administrators. (Bron: Educause – Diana Oblinger)

Tom Ipri praat over Learning Commons als de ruimte (bibliotheek) waarin verschillende facetten van leren samenkomen. Hij begint zijn presentatie met een aantal vragen aan het publiek. Hoe voelt deze ruimte, voelt u zich op uw gemak? Is het niet te warm? Hoe voelt de bibliotheek voor een student?
Ik zit in de overflowroom, een extra ruimte voor als de zaal te vol is. Ik luister naar de stem van Tom en zie zijn slides, maar Tom zelf zie ik niet. En dat is vreemd. Maar ik klaag niet, want ik kan zitten, heb een tafel om mijn laptop op te zetten en een stopcontact.

Ipri gaat eerst in op het verleden met citaten van verschillende mensen waaronder
David Baker (1998) – Staff in the school of information systems at the university…. say that within five years they will not need a physical library. All their requirements will be met by the Web.

Ross Shimmon (1995) – ziet in 1995 het einde van de bibliotheek aankomen tenzij er iets gebeurd om dat tegen te gaan.

William F. Birdsall (1994) – libraries should become less a place and more of a process.

Patricia Battin (1984) – it is importent not to see a visual image, since we are dealing with a proces not an entity.

Ipri ziet Second Life bijvoorbeeld niet als bedreiging voor de fysieke ruimte van de bibliotheek. Voorspellingen dat de bibliotheek dicht zal gaan, zal verdwijnen lijken geen waarheid te worden. Wel zal de bibliotheek opgenomen worden in de virtuele wereld.

Joseph Branin (directeir bibliotheek Ohio State’s) zegt hierover

The idea of a learning commons-we call it an ‘information’ commons- is pretty mainstream now. But if you had suggested such a thing four or five years ago, people would have said, ‘You want to do what with my space?’ Today, you’re in trouble if you don’t have one.

Maar waar gaat het dan om binnen de Learning Commons als het gaat om de bibliotheek. Het gaat bijvoorbeeld om losse meubels die te verplaatsen zijn, wireless access, laptop support en uitleen, werkplekken voor groepen, multimedia omgevingen voor de productie van materiaal, printers (ook voor grote formaat afdrukken), smartboards, diensten rondom het schrijven van werkstukken en blikjesautomaten.

Flexibiliteit is het sleutelwoord. De studenten bepalen welke ruimte zij gebruiken en voor welk doel. Door verschillende soorten ruimten aan te bieden (binnen, buiten, groep, individueel, lowtech, hightech) zorg je voor ruimten die stimuleren tot samenwerken en creativiteit. Het design van deze ruimten moet dan wel human centered zijn zodat de gebruiker gehecht kan raken aan de locatie, oftewel de bibliotheek.

Environments that provide experience, stimulate the senses, encourage the exchange of information, and offer opportunities for rehearsel, feedback, application, and transfer are most likely to support learning. (Bron: Nancy Van Note Chism in Learning Spaces)

Ken A. Graetz, Michael J. Goliber (2002) geven vier aannames over educatieve omgevingen:

space can facilitate or hinder learning
effects of environment are moderated by other factors
space should match teaching objectives, learning styles and social settings
space should be treated samen as materials and preparation

Het lastige aan de presentatie van Tom Ipri is dat hij veel citaten van anderen gebruikt en hier zelf weinig aan toevoegt. Soms krijg je hierdoor het gevoel dat zijn eigen woorden niet voldoende onderbouwd zijn en dat hij bevestiging zoekt in het gebruik van de citaten. De presentatie wordt hierdoor een opsomming van citaten, zodat ook een verslag van de sessie lijkt op een literatuurlijst.

In Nederland gebruiken wij de term Learning Commons niet. Bij de TU Delft spreken wij bijvoorbeeld over Learning Centre. Maar volgens mij bedoelen wij hetzelfde ook al noemen wij het anders. De ideeen die in Delft leven over de herinrichting van de bibliotheek komen overeen met de voorbeelden die Ipri heeft genoemd. En dat is dan wel weer geruststellend. Zeker omdat Ipri zijn uitspraken baseerd op conclusies van belangrijke mensen in het onderwijs- en bibliotheekveld.

De presentatie van Tom Ipri is hier te vinden. Op deze pagina staan de links naar de bronnen die hij in zijn presentatie heeft aangehaald.

CIL 2008 – Digital Convergence & People Apps – Beth Gallaway

Information Goddess Beth Gallaway schrijft op verschillende blogs zoals Game on: Games in Libraries, MLA Youth Service Section en The Hip Librarians’ Book Blog. Daarnaast heeft zij een eigen consultancybureau en is zij een van de movers & shakers. Alsof dat nog niet genoeg is doet zij ook vrijwilligerswerk in Second Life.

Vandaag praat zij in de track Integrating Hi Tech with Hi Touch over applicaties die op verschillende platformen te gebruiken zijn, waarbij het connecten van people centraal staat. Zij begint met iGoogle een website die ik niet gebruik. Ik gebruik Netvibes en ben daar erg tevreden over. Het gaat bij deze startpagina-achtige sites om JOU en dus is alles te personaliseren, van tabbladen, content tot kleurtjes en vormgeving.

Daarna bespreekt Beth widgets. Widgets zijn handig in gebruik maar ook in het toevoegen op bijvoorbeeld een weblog. Of zoals zij het zegt: easy! copy + paste = embedden widget. Voordeel van widgets is dat je hier niets voor hoeft te downloaden en dat zij vaak voor alle platformen beschikbaar zijn.

Tot zover weinig nieuws. Totdat Beth praat over twitter en Second Life met het voorbeeld van het betalen voor de video’s en muziek die je in de bibliotheek leent met Linden Dollars. Of het betalen van je bibliotheekboetes met het geld dat je in Second Life hebt verdient (als ik het goed begrepen heb doen zij dit al bij de OB van Charlotte-Mecklenburg County). En dat is dan wel weer een leuk idee om mee te nemen uit deze verder weinig inspirerende sessie.

De presentatie van Beth Gallaway is op slideshare te vinden.

CIL 2008 – Hi Tech & Hi Touch – Jenny Levine

Ook al is dit niet het onderwerp waar Jenny Levine normaal gesproken over spreekt heeft zij toch een hele degelijke en heldere presentatie neergezet. En dat was lastig want wat betekent Hi Tech Hi Touch nu eigenlijk? Jenny begon met een artikel dat zij had gevonden in Newsweek om haar presentatie te ondersteunen. Het artikel van Clifford Stoll (The Internet? Bah! Hype alert: Why cyberspace isn’t, and will never be, nirvana) stamt uit 1995 maar is nog steeds actueel en in januari van dit jaar na een herpublikatie weer veel aandacht gekregen.

Clifford schrijft:

After two decades online, I’m perplexed. It’s not that I haven’t had a gas of a good time on the Internet. I’ve met great people and even caught a hacker or two. But today, I’m uneasy about this most trendy and oversold community. Visionaries see a future of telecommuting workers, interactive libraries and multimedia classrooms. They speak of electronic town meetings and virtual communities….. Baloney. Do our computer pundits lack all common sense? The truth in no online database will replace your daily newspaper, no CD-ROM can take the place of a competent teacher and no computer network will change the way government works.

In de laatste paragraaf van het artikel omschrijft Clifford dat hetgene wat mist in dit elektronische wonderland is het menselijk contact.

Computers and networks isolate us from one another. A network chat line is a limp substitute for meeting friends over coffee. No interactive multimedia display comes close to the excitement of a live concert. And who’d prefer cybersex to the real thing? While the Internet beckons brightly, seductively flashing an icon of knowledge-as-power, this nonplace lures us to surrender our time on earth. A poor substitute it is, this virtual reality where frustration is legion and where–in the holy names of Education and Progress–important aspects of human interactions are relentlessly devalued.

Jenny geeft voorbeelden van bibliotheken die durven te experimenteren, zoals bijvoorbeeld DOK.

Daar wordt de bezoeker door middel van kleur kenbaar gemaakt waar hij/zij is. Het aanbieden van verschillende soorten media, zoals films, boeken en speelgoed op een dusdanige manier dat niet de techniek de hoofdrol speelt maar het sociale experiment wordt volgens Jenny in Delft goed uigevoerd. Games passen hier heel goed in, het spelen van games kan namelijk een sociale gebeurtenis zijn. De avond voor Jenny’s presentatie was in een van de ruimtes van CIL een gamezone ingericht.

Het was er druk, er werd veel met elkaar gespeeld en mensen hadden het zichtbaar naar hun zin. En niet eens iedereen speelde, sommigen praatten met elkaar terwijl zij naar de gamende collega’s keken. Dit sociale aspect is datgene waar de bibliotheken goed in zijn. Het gaat dan om het samenbrengen van mensen, ongeacht welke content je ze daarnaast aanbiedt.

Hierna gaat Jenny in op voorbeelden van low tech/low touch, low tech/high touch, high tech/low touch en high tech/high touch. Waarbij het voorbeeld dat zij een nieuw boek (aanwinst) niet mocht lenen in de eerste twee weken in de bibliotheek waar zij toen werkte toch wel het meest schokkend was. Dat zij het boek toen via IBL heeft aangevraagd klinkt logisch, maar wat zegt dat over de bibliotheek als zij voor het personeel (en dus ook de gebruiker) geen mogelijkheid biedt om nieuwe boeken te lenen.

Maar willen wij high tech in de bibliotheek? Nee wij willen high touch!

Of zoals Clay Shirky het zegt in zijn boek Here comes everybody

Tools don’t get socially interesting until they get technologically boring

Praat in de taal van de bezoekers, zoals bijvoorbeeld het doorgeven van een catalogusentry met lokatie als sms naar de gebruiker. Dit kan zonder al te veel kosten en is voor de gebruiker superhandig als hij/zij op zoek gaat naar het boek in de bibliotheek. Maar ook het uploaden van een presentatie om de catalogus uit te leggen op bijvoorbeeld slideshare. Of korte instructiefilmpjes of filmpjes van bibliotheekdiensten op YouTube plaatsen. Maar je kan er ook een wedstrijd van maken zoals ze in Florida hebben gedaan en waar ze studenten een promofilmpje laten maken voor Ask a Librarian. Alle ingezonden filmpjes staan op YouTube en kunnen gebruikt worden om inspiratie op te doen.

Maar ook het plaatsen van een Meebo chatvenster in de catalogus is effectief. Als gebruikers dan een vraag hebben kunnen zij deze zonder moeilijkheden stellen. En wil je dan als bibliotheek een personal touch toevoegen maak dan een account aan in Hyves, Facebook of MySpace en ben daar dan ook bereikbaar voor de gebruiker.

Bij de Yale Universities Science Libraries hebben ze dit begrepen. Zij zijn te vinden op Facebook, MySpace, Flickr en een weblog. Je kan chatten of sms-en met een medewerker. En zij twitteren ook nog.

Om herkenbaar te zijn voor de gebruiker kun je overwegen om foto’s van de medewerkers online te plaatsen. Dit is voor sommigen net een stap te ver, maar denk er eens over na. Als ik met foto op de website van de bibliotheek sta en ik loop over de campus kan ik herkend worden. En dat is alleen maar een goed ding, toch? En als een echte foto te ver gaat, plaats dan een avatar.

Serendipity

is the effect by which one accidentally discovers something fortunate, especially while looking for something else entirely. (Wikipedia)

En dat is nu precies wat wij missen in de bibliotheek volgens Jenny. Die toevallige gebeurtenissen zoals het spontaan in het echt ontmoeten van mensen die je alleen online kent of het in het echt vrienden worden met online contacten. Het connecten van mensen is high touch en dat hebben wij nodig in de bibliotheek, dat is waar wij sterk in zijn.
Jenny geeft het voorbeeld van een foto die zij op Flickr plaatste van de mannen van DOK tijdens de Shanachietour. Hierop kwam het volgende commentaar:

Een ander goed voorbeeld van serendipity en bibliotheken is BiblioCommons. Nu nog in beta en dus alleen toegankelijk voor een selecte groep mensen. Jenny liet slides zien die zij niet in haar online presentatie mocht opnemen omdat BiblioCommons nog niet live is. Wel jammer want er waren bijzondere dingen te zien, zoals een openingspagina met bookcoverflow zoals in iTunes, commentaren op boeken en het browsen in iemand anders bibliotheek. Een sociale opac als het ware. Met als voordeel dat je recommendations van bepaalde gebruikers kan instellen op mate van vertrouwen.
Clay Shirky omschrijft het helder:

new technology enables new kinds of group-forming

&

We now have communications tools that are flexible enough to match our social to match our social capabilities….

Library = Serendipity of connecting people!!

De presentatie van Jenny is (net als al haar presentaties) op the Shifted Librarian wiki te vinden.

CIL 2008 – Libraries Solve Problems! – Lee Rainie

Lee Rainie (Pew Internet & American Life Project) was op maandag degene die de keynote mocht presenteren.

Zijn onderwerp was het onderzoek dat PEW vorig jaar had uitgevoerd en waarna er een ware buzz in de blogosphere ontstond. En dus werd het een presentatie met veel cijfers en overzichten. Nu is Rainie een erg goede spreker en dus was het aangenaam om naar de presentatie te luisteren, alhoewel het soms een beetje saai was.

Rainie praat overigens ook graag over zichzelf en dus begon hij met voorbeelden van weblogs die over hem geschreven hebben, zoals onder andere:

Rainie was funny, at ease, informative and we found ourselves do a lot of “Huh…I didn’t know that during his speech”. Very, very cool. – Writings of the Loud Librarian

He’s a lot older than I imagined.
——————–
Looks like a typical Foundation suit. – F2C Freedom to connect

While he may look older than some expected, and appears to be just another Foundation suit, he’s a very intelligent man, and worth paying attention to. – TBWAIN

Hey, Rainie, this is for you: “A fast-paced, informative session from a knowledgeable and entertaining speaker! I feel like this was just the tip of the iceberg, like there’s so much more we could learn from Mr. Rainie if we only had more time. – WLA blog

Good crisp presentation backed with some actual research and drawing out the implications for educators, a list of which should be posted on the wall of every school – Stephen Downes

Hij geeft deze voorbeelden omdat bloggen volgens hem gaat om communitybuilding en communicatie. Als bibliotheek moet je een rol hebben in deze communitybuilding en communicatie. Om dit te kunnen doen moeten gebruikers de bibliotheek en haar diensten kennen. Uit het PEW onderzoek bleek dat veel mensen de bibliotheek kennen en haar ook gebruiken als zij op zoek zijn naar informatie om problemen op te lossen. Maar niet iedereen kent of gebruikt de bibliotheek en dus moet je zoeken naar manieren om die groep te bereiken. Hiervoor kun je de gebruikers inschakelen die de bibliotheek al kennen en dol zijn op de bibliotheek. Zij moeten de verhalen vertellen aan hen die de bibliotheek nog niet kennen. Ook kun je deze groep ondervragen omdat dat hen het gevoel geeft bij de bibliotheek te horen en belangrijk te zijn. Als bibliotheek moet je je in de sociale netwerken begeven die de gebruikers gebruiken. Weet je niet hoe dit moet, of hoe je dit het beste aan kan pakken, praat dan met jonge gebruikers en de jongste collega’s, zij kunnen vertellen hoe je het moet doen.

De presentatie van Rainie staat online en is hier te vinden.

CIL 2008 – opening

Na twee dagen rondkijken in Washington, eten met belangrijke Amerikanen uit de bibliotheekwereld en gamen is het eindelijk tijd voor CIL 2008. Maar eerst met Kathryn Deiss op zondag langs een paar bijzonder musea in Washington geweest, waaronder het National Building museum. In de hal van dit museum viel ik van de ene verbazing in de andere. De hal was groot en hoog en overal waar ik keek zag ik ouders met kinderen picknicken, tekenen en bezig zijn. Een van de activiteiten was het tekenen van de stad van jouw dromen en zoals je op de foto kan zien, wil dit meisje een bibliotheek daarin. Kleiner dan de snoepwinkel maar toch. De sfeer was goed en de kinderen waren enthousiast. Ik ken toch wel musea waar dat anders is.

Maargoed op maandag was het dan echt tijd voor CIL. De opening van het congres wordt gedaan door de voorzitter van Information Today. Hij vertelt dat er dit jaar weer meer deelnemers zijn dan vorig jaar, namelijk meer dan 2600 mensen hebben zich ingeschreven. En dat merk je tijdens de koffie, lunch en op de demomarkt. Het is overvol, maar wel gezellig.

Jane Dysart neemt het van hem over voor de huishuidelijke mededelingen. Dit jaar is er voor het eerst een vijfde track. Ook zijn er mannentoiletten nu voor vrouwen beschikbaar gesteld omdat de rijen vorig jaar echt te erg waren en er gewoon meer vrouwen in de bibliotheek werken dan mannen.

De camera’s zitten in de tas, net als de laptop. Als nu de internetverbinding mee wil werken dan kan ik live bloggen. Vooralsnog wordt de verbinding nog wel eens verbroken dus maak ik mijn verslagen eerst in Pages en zet ik alles pas later online. Met enige vertraging dus de komende dagen mijn verslag van CIL 2008.

Dit jaar zijn er weer meer Nederlanders dan ooit. Lees de CIL-verslagen op de verschillende weblogs:
Dee Boeks
Ronald van Dieen
Gerard Bierens
Marianne van der Heijden

Vreemd is het wel – maar het wilde gewoon niet

Normaal gesproken ben ik altijd heel snel met het posten van posts als ik naar een symposium ben geweest en dit keer wil het er maar niet van komen. Dit heeft een paar redenen.

Een ervan is techniek. Mijn weblog is deze week even stuk geweest toen ik de permalinks aanzette om zo de lezers die via een rss-feed binnenkomen geen wit scherm te geven. De andere technische reden heeft te maken met de internetverbinding tijdens het congres en in het hotel. Die tijdens het congres was bagger (vaak geen signaal of mogelijkheid om online te komen), de verbinding in het hotel was dusdanig instabiel dat ik er niet aan durfde om posts te schrijven en online te zetten. Ook heb ik een aantal keren geprobeerd om foto’s en video’s up te loaden en dat is ook een aantal keren mislukt. Je geeft dan snel op, zeker als je al 3x 100 beelden hebt getagged. Zonder foto’s en filmpjes geen leuke artikelen en dus bleef alles een beetje liggen. Daarnaast wilde ik dit jaar iets anders doen, meer de diepte in duiken en echte artikelen schrijven in plaats van opsommingen en samenvattingen van presentaties die ik had bijgewoond.

En dan kwam er nog bij dat de tijd omvloog. Veel gesprekken gevoerd met nieuwe mensen zoals Helene Blowers, Tony Tallent en Kathy Dempsey. Veel langer uit eten geweest dan voorgaande jaren, dus veel laat terug in het hotel en te moe om nog zinnige dingen te schrijven. En vandaag, vandaag ben ik met Gerard in New York gearriveerd en komt het schrijven er ook niet van. Wat ik denk is dat ik volgende week mijn artikelen klaar heb, met foto’s/filmpjes en bronvermeldingen. Nog even geduld dus. Ze komen er echt aan!