Regiobijeenkomst Sfeer en Samenwerking

Vanmiddag organiseerde het Centre for People and Buildings de eerste van drie lustrum bijeenkomsten. Het thema van vanmiddag was Sfeer en Samenwerking. Om half 3 werden we ontvangen in het gebouw van Steelcase in Amsterdam.

The company designs and manufactures architecture, furniture and technology products, with deep and long-term commitment to cradle to cradle and sustainable development.

We are dedicated to helping

  1. people work more effectively
  2. organisations use space more efficiently
Ik kende het bedrijf niet maar was gelijk onder de indruk van de inrichting en de slogan LOVE HOW YOU WORK die op de balie en de postvakjes geplaatst is.
Ook de grote posters met quotes doen het goed. Zoals deze of deze:

 

you can’t create fresh thinking in an ordinary office
you need an inspiration office

Na de koffie was het tijd voor twee korte presentaties. Wim Pullen (CfPB) opende de middag. Annemieke Garskamp en Nick Willemse vertelde iets over Steelcase (bij Steelcase Amsterdam noemen ze de showroom work life en de medewerkers werken hier ook echt) en over de trends die zij waarnemen als het gaat om samenwerken. Volgens hen wordt samenwerken belangrijk en dat heeft alles te maken met de ontwikkelingen rondom het nieuwe werken. Maar het nieuwe werken is niet nieuw, voorheen noemden we het alleen anders (flexwerken, innovatieve kantoorinrichting). 80% van al het werk dat we doen, doen we met iemand anders. We doen steeds minder werk alleen. Terwijl individueel werken overal en altijd kan als je beschikt over de juiste tools en een internetverbinding. Dus als je al naar kantoor komt doe je dat om samen te werken en te ontmoeten. Het werk dat wij 10 jaar geleden nog zelf deden is nu gedigitaliseerd of geoutsourced naar Azië. Het werk dat wij nu nog doen is niet te digitaliseren omdat je er creatief voor moet zijn. Momenteel werken we vaak samen op individuele werkplekken. De inrichting van de kantoren moet dus veel meer gericht zijn op het belang van het werkproces, en dat is samenwerken. En dus stappen steeds meer bedrijven over naar ontmoetingsplekken en samenwerkplekken in plaats van individuele werkplekken.

Na een korte pauze werd de zaal opnieuw ingericht zodat wij konden discussiëren met elkaar. De stellingen werden gegeven door Wim Pullen waarna eerst het panel (Annemieke Garskamp, Thijs Edelkoort (adviesbureau AT Osborne), Theo der Voordt (CfPB/TUDelft) en Nick Willemseruimte kreeg om te praten, maar al snel haakte de deelnemers in de zaal aan.

Stelling 1: in een sfeervolle omgeving werken mensen beter samen

Een aantal antwoorden:

  • de inrichting van de kantooromgeving is een teken van aandacht die je geeft aan mensen, iedereen is gevoelig voor aandacht
  • sfeer = design – is een gevaar omdat je voorbij gaat aan functionaliteit
  • vrijheid is belangrijker dan sfeer of de omgeving
  • je moet diversiteit aanbrengen
  • sfeer gaat niet alleen om fysieke aspecten maar zeker net zo goed om psycho-sociale aspecten (sfeer van vertrouwen, vrijheid, samen, identiteit)
  • identiteit van een persoon of van een groep/team
  • contrast tussen de inrichting van je eigen huis en van het kantoor is erg groot

Stelling 2: in een activiteitgerelateerde werkomgeving zonder vaste werkplekken komen mensen tot betere resultaten

Een aantal antwoorden:

  • er  wordt te veel gestandaardiseerd
  • denk na over de inrichting, hoeveel laat je vrij – laat je de medewerker zelf inrichten of geef je beperkte keuze
  • in plaats van iets afpakken (je hebt geen eigen werkplek meer) krijg je meer keuze (je kan kiezen uit heel veel verschillende vrije werkplekken)
  • bestaat een verschil tussen individuele- en team productiviteit (het individu wil een stilteplek, het team een samenwerkplek)
  • iedereen probeert zijn leven zo optimaal mogelijk in te richten zodat het bij hen past en een kantoorinrichting is vaak een eenheidsworst
  • vraag aan de gebruiker wat zij wil – laat eigen meubilair uitkiezen – bring your own furniture
  • waar liggen de grenzen van chaos
  • waarom 1 concept voor iedereen – doe iets met de diversiteit

Stelling 3: het is een managementillusie dat je samenwerking kunt sturen

Dit was een lastige discussie, zo aan het einde van de middag, met de borrel in zicht. De discussie ging vooral om het begrip sturen.

Wim Pullen concludeerde de discussie mooi met de woorden:

We kunnen allemaal appeltaart bakken maar hij zal bij iedereen anders smaken

De volgende lustrumbijeenkomsten zijn in Zwolle (3 november – thema Creatief & Comfortabel) en Hoofddorp (7 december – thema Rust & Ruimte). Aanmelden voor deze gratis bijeenkomsten is nog mogelijk. Ik zal ook bij de andere twee bijeenkomsten zijn dus misschien kom ik je daar tegen.

Meer foto’s van deze bijeenkomst zijn in deze Flickr set te vinden.

Veel commentaar, maar hoe…

De afgelopen weken heb ik met vol aandacht de discussie gevolgd op de weblog van de Annoyed Librarian. Ik had nog niet eerder van deze persoon gehoord totdat zij een stuk schreef over The Cult of Twopointopia.

En met een quote als de volgende lok je zeker reactie uit:

They’re like religious converts preaching the gospel of 2.0 to everyone, and they just can’t understand either that nobody cares, or that everyone already knows about it.

Of deze dan:

For the diehard twopointopians, their way is the way. They don’t like criticism or discussion, because they’re not up to it. They like captive audiences of neophytes who they can impress with their speeches about all this great new stuff. They like to use the mystique of social software and new technologies to impress upon their crusty colleagues how hip they are. They like to pretend that people who aren’t impressed with how righteous and “user-centered” they all are are just ignorant clowns who don’t know anything about how libraries ought to be run.

Ik ging er in ieder geval over nadenken. Behoor ik tot de groep diehard twopointopians? Voor sommigen vast wel, anderen gebruiken de web 2.0 toepassingen op veel grotere schaal dan ik, dus zij zullen mij geen diehard vinden. Ik vind web 2.0 allang niet hip meer, het bestaat tenslotte alweer een tijdje. Ik verbaas me nog wel over de grote hoeveelheid mensen die ik spreek die werkelijk nog nooit gehoord hebben van Flickr of Delicious, oid. Ik vind het fijn als ik de buurman, die getrouwd is met een buitenlandse, kan wijzen op Flickr en dat het hem zo aanspreekt dat hij zijn foto’s voor de familie daar neerzet in plaats van rond te mailen.

Voel ik mij aangesproken door kritiek op het web 2.0 gebeuren? Nee, tenminste ik denk van niet. Ik vind het jammer als mensen het niet willen uitproberen maar dat is hun eigen keus. Afgelopen maandag tijdens de presentatie in de Bibliotheek Rotterdam heb ik ook gezegd dat ik daar niet stond om mensen te vertellen wat zij moeten doen. Kijk wat er is, probeer het uit en doe er je voordeel mee. En zo niet, dan niet. Je wordt er geen slechtere bibliotheekmedewerker van.

Nog even terug naar de Annoyed Librarian. Veel commentaar op de eerste post, zo ook van David Lee King. Blijkbaar was het commentaar van dusdanig aard dat David een eigen post kreeg. En David reageerde hier op via zijn eigen weblog. Met ook weer veel commentaar. Heerlijk zo’n discussie!

Om af te sluiten nog een laatste quote van de Annoyed Librarian:

why is everybody always picking on me?

Ik denk dat ik daar het antwoord wel op weet.

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com