e-merge – moqub’s bibliotheek van dingen

e-merge expermeeting over social media en studenten

In het onderwerp van de mail stond het volgende: E-Merge Expertmeeting over het gebruik van Social Media in onze instellingscommunicatie met studenten. En mij werd gevraagd of ik iets wilde vertellen over hoe de TU Delft social media in zet. Nu weten de meeste mensen wel dat ik niet bij de afdeling marketing & communicatie werk, maar dat ik wel iets weet van sociale media. Het social media cafe bood uitkomst. Daar trof ik namelijk Karlijn de Wit, de collega van M&C die wel alles weet van communicatie via social media en die zelfs met een team van studenten werkt om de facebookpagina’s te vullen. Zij schreef er een blogpost over. En toen Karlijn vertelde dat zij ook bij de bijeenkomst wilde zijn was het eenvoudig om dan haar over dat onderwerp te laten vertellen en dan wilde ik wel iets zeggen over het social media cafe.

Afgelopen maandag was het zover. De E-Merge Expertmeeting over het gebruik van Social Media in onze instellingscommunicatie met studenten startte om 17.00 uur met inloop bij de Haagse Hogeschool. Alle E-merge instellingen waren vertegenwoordigd. Er waren M&C-medewerkers, docenten en studenten.

Rob Speekenbrink begon met een algemeen verhaal over social media. Hoe dat er uit zag toen hij op school zat, en 10 jaar later, en nu.

Rob liet het volgende filmpje van Erik Qualman zien wat in een kleine 4 minuten iedereen up-to-date bracht. Mooie quotes en getallen komen in sneltreinvaart voorbij.

Rob vertelde natuurlijk veel meer maar in het kort:
social media = life
social media = experts (universiteiten hebben er daar veel van – gebruik de kennis en expertise van de experts die bij de universiteit aanwezig zijn)
social media = conversations

Annegien Lucas van de Universiteit Leiden vertelde iets over welke social media kanalen deze universiteit gebruikt. Zij gaf toe dat er voor sommige kanalen een account is aangemaakt zonder dat er veel gebeurd. Dit is voornamelijk gedaan om de naam van de universiteit te blokkeren zodat anderen er niet met zo’n account vandoor gaan.

Interessant om te horen is dat zij al in 2005 een Hyves account hadden en dat het tot voor kort heel goed werkte maar dat Facebook het nu over neemt. De Universiteit Leiden gebruikt social media om te zenden. Natuurlijk zijn er wel plannen om meer interactie met de doelgroep te zoeken. En dus deden zij vorig jaar een onderzoek onder studenten met vragen als; wat zou je willen horen op social media, hoe wil je worden aangesproken. Uit dit onderzoek kwam dat studenten voornamelijk nuttige informatie willen ontvangen, naast nieuws en entertainment. In Leiden worden veel Facebookpagina’s (250) en groepen aangemaakt, die allemaal gebruikt worden. Karlijn en ik keken elkaar aan. Dat zou best interessant zijn om te onderzoeken hoeveel pagina’s de TU op Facebook heeft.

Nick Hansen Wagensveld vertegenwoordigde de Hogeschool Leiden.

Hij maakte een prezi die ik graag zou embedden maar ik kreeg net een foutmelding toen ik dat wilde doen, blijkbaar heb ik niet voldoende rechten voor deze actie. De Hogeschool Leiden gebruikt facebook, twitter, linkedin en youtube. Voornamelijk om te informeren, maar ook voor binding en interactie en een stukje webcare. Nick gaf een paar tips zoals engage met de studenten met relevante informatie, verplaatst jezelf in de student, wees sociaal en zorg voor goede content.

Van de Haagse Hogeschool waren drie sprekers die allemaal een eigen stukje van het verhaal vertelden. Zo was er een jongen van de M&C afdeling van wie ik de naam niet heb opgeschreven die een meer algemeen verhaal hield over hoe zij social media inzetten. Vanuit het centrale punt (de website) worden pinterest, facebook, youtube, twitter, linkedin en blogger ingezet. Zij zetten er in op het maken van connecties en het bouwen van relaties in plaats van het verkopen van de Haagse Hogeschool. Ook steken zij erg veel tijd in het vinden van de juiste mensen om de content voor de verschillende kanalen te maken. Ook vertelde hij iets over edgerank en dat die in facebook hoger is als je afbeeldingen en tekst vanaf instagram upload. Ik begreep het niet, maar ik zag Karlijn geinteresseerd kijken dus ik denk dat we het hier nog wel eens over gaan hebben in het social media cafe.

Jeske Woudstra (eerstejaars IDM student) is beheerder van de Facebookpagina van de opleiding. Zij liet wat voorbeelden zien van wat zij allemaal op die pagina zet. En Tobias Buschel, 2e jaars student die werkt bij de afdeling die zich bezighoudt met social media gaf een inkijkje in branding met enkele Amerikaanse voorbeelden.

Karlijn en ik mochten de avond afsluiten. Wij hadden geen mooie prezi of powerpoint, welnee, wij vertelden gewoon over hoe wij studenten inzetten en over het social media cafe dat elke donderdagochtend plaatsvindt. Lekker los uit de pols en ook reagerend op de eerdere verhalen van de avond. Het was een leuke meeting, alhoewel ik niet bij de doelgroep hoor. Ik denk dan ook niet dat ik er de volgende keer (ergens in het najaar) bij ben.

E-merge Three of a Kind – het verslag

photo credit: moqub

Gister mocht ik samen met Harald Warmelink (zie foto) een presentatie geven over het UGame – ULearn project tijdens de E-merge Three of a Kind bijeenkomst in Utrecht. Het thema van deze bijeenkomst was het managen van gamingprojecten.

Adriaan Norbart was als eerste aan de beurt en hij vertelde over het Cyberdam project. Dit project bestaat al een paar jaar en groeit steeds groter. Adriaan is niet vanaf het begin bij dit project betrokken en dat maakt het, naar zijn mening, soms lastig om het project te managen vanuit zijn E-merge betrokkenheid. Omdat bij dit project veel verschillende partijen betrokken zijn (externen, geldschieters, docenten, studenten, etc.) moet de projectleider een bevlogen iemand zijn die voldoende tijd en middelen kan vrijmaken om met iedere partij te kunnen communiceren op een manier die hen aanspreekt. De docenten die bij Cyberdam betrokken zijn, zijn erg enthousiast en dit is een van de redenen dat dit project het al zo lang volhoudt.

Na Adriaan waren Harald en ik aan de beurt. In 15 minuten hebben wij kort uitgelegd wat UGame – ULearn inhoudt en hoe de studenten aan de game werken. Ik mocht het inleidende gedeelte doen, waarna Harald iets meer vertelde over de engine (Cannibal) en de wiki-omgeving waarin de studenten met elkaar communiceren, taken uitdelen en bestanden opslaan.

Het Co-Innovationproject stond ook op de agenda. Hier vertelde Vincent Broeren iets over. Het bijzondere aan dit project is dat het een samenwerking is met een Chinese opleiding in Shanghai. Twee Nederlandse en twee Chinese studenten zetten een virtueel bedrijf op dat zij moeten managen. Het bijzondere is direct ook het lastige. De communicatie met China maakt het soms moeilijk en de verwachtingen van beide partijen sluiten niet altijd op elkaar aan. Ook is het werven van studenten een aandachtspunt, sommige studenten werken 10 weken mee aan dit project, anderen 20 weken en hoe ga je dan om met de studenten die na verloop van tijd weer weggaan?

En met die studentenwerving voor dit soort projecten komen UGame – ULearn en Co-Innovation elkaar weer tegen. Wij vissen namelijk in dezelfde pool van studenten en dat maakt ons ineens concurenten van elkaar. Eigenlijk wil je dit niet, eigenlijk wil je allebei voldoende studenten hebben om jouw project tot een succes te maken. Een lastige zaak dus.

Igor Mayer had onze presentaties kort samengevat en vertelde over waar je op moet letten bij het managen van dit soort projecten. Zeker omdat game-ontwikkeling geen corebusiness is van het onderwijs moet je een aantal zaken goed in de gaten houden. Zoals succes = creativiteit + ontwerp + projectmanagement + uitvoering.
Het gaat bij gamingprojecten om complexe en innovatieve ICT projecten met vaak een lange doorlooptijd. Het gaat niet alleen om het managen van personen (vaak studenten) maar ook om hard- en software keuzes, het tevreden houden van stakeholders en geldschieters en belangen die tijdens het proces kunnen verschuiven.
Daarnaast staan dit soort projecten “sterk in de etalage”, dit betekent dat de media er vaak bovenop zit en veelal niet de tijd heeft om jaren te wachten op een zichtbaar resultaat of product.

Al deze presentaties waren input voor de Aansluitingsprojecten VWO – WO van de Universiteiten van Leiden en Delft die momenteel een voorstel schrijven voor een game die jongeren moet helpen bij hun studiekeuze. Ik hoop dat zij er veel aan hebben gehad, ik vond het in ieder geval een leerzame ochtend. Het blijkt dat wij met UGame – ULearn een vrij losse en spontane manier van managen hanteren. Wij lossen problemen op als wij ze tegen komen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat wij niet nadenken over de toekomst. Uiteraard moet er nog een plan worden geschreven voor na half juni, als de werkende demo af is. De promotie wordt dan een belangrijk onderdeel, net als het vinden van geldschieters om de game dan ook echt te gaan maken en waardoor het een meerjarenproject wordt. En dan nog het vinden van studenten. Over de vormgevers, concept-artists en visualiseerders maak ik mij geen zorgen, de programmeurs is een ander verhaal. Maar dat is voor na de lancering van de werkende demo in juni.

Voor nu is het proces de leerweg en ik moet zeggen dat wij hier veel van leren. Het aansturen en begeleiden van 15 studenten is in ieder geval iets wat ik nog nooit eerder had gedaan.

E-merge Three of a Kind

Op 31 januari was ik ook al bij een E-merge Three of a Kind dag in Utrecht. Toen kon ik alleen bij het middagprogramma aanwezig zijn en spraken wij met de projectleiders over de verschillende E-merge projecten, waarvan UGame – ULearn er een is. Morgen is er weer een Three of a Kind en dan mag ik een korte presentatie geven over het gamingproject en dan met name over het managen van serious gaming projecten.

Tussen 10.00 en 12.30 uur presenteren vier gameprojecten zich kort waarna wij onder leiding van Igor Mayer gaan discussieren over de do’s en don’ts van gameontwikkeling binnen onderwijsinstellingen.

Nu moet ik eerlijk zeggen dat de game die UGame – ULearn laat ontwikkelen naar mijn idee geen serious game is en daarnaast zijn wij twee bibliotheken en geen onderwijsinstellingen (of wel als je de TU Delft meerekend). Toch denk ik dat wij morgen veel van elkaar kunnen leren en ben dus heel benieuwd naar hoe de dag zal zijn. Uiteraard zal ik een kort verslag schrijven als het eenmaal over is. Later dus meer.