Vorige week schreef ik al over mijn moeder en haar verhaal van de Tweede Wereldoorlog. Gister vertelde zij mij iets nieuws. Er is namelijk een website gemaakt, vol met verhalen over de oorlog van mensen uit Enkhuizen. En mijn tante deed ook mee, ze is te zien in een filmpje over kinderspel.
Als je website Ooggetuigen – de stad en de oorlog opstart (in Flash gemaakt door een oud-docent geschiedenis die ik had op de HAVO) dan zie je de plattegrond van Enkhuizen.
Als je op een van de thema’s aan de linkerkant van de kaart klikt dan zie je waar op de kaart dit thema plaatsvond om vervolgens naar een nieuwe pagina te gaan met afbeeldingen en filmpjes.
De meeste afbeeldingen komen uit het archief van de Vereniging Oud Enkhuizen.
En dit is dan mijn tante die vertelt over hoe er puzzels gemaakt werden door de onderduikers en waar zij dan mee speelde.
Deze tante is dol op (familie)geschiedenis en verhalen vertellen. Zij schrijft zelfs boeken die worden uitgegeven. Als ik aan deze tante denk en aan het persoonlijke archief dat zij thuis heeft dan kan ik mij wel eens zorgen maken. Want wie gaat het voor dat archief zorgen als zij er straks niet meer is. Mede daarom vind ik het erg fijn dat deze website nu is gemaakt omdat er zo nog iets van haar verhaal blijft bestaan.