Op werkbezoek in Kopenhagen – deel II

Een paar weken geleden was ik in Kopenhagen voor een vergadering van de Liber Architecture Group. Omdat ik mijn tijd goed wilde besteden heb ik een aantal innovatieve bedrijven aangeschreven met de vraag of ik langs mocht komen. En dat kon, wel 4 werkbezoeken had ik op 1 dag. Achteraf gezien misschien een beetje veel. De stad was afgezet vanwege een wedstrijd wielrennen en de afspraken zaten te dicht op elkaar. Een beetje stress had ik dus wel.

De eerste afspraak had ik met Michael Thomsen (creative director) van Workz in het nieuwe kantoorpand dat op dat moment verbouwd werd.

 

Terwijl Michael mij rondleidde vertelde hij over het bedrijf. Hoe zij games (bordspellen in dit geval) inzetten voor veranderingstrajecten en innovatie. Hij vertelde ook over de geschiedenis van het pand, het was eerst een soort relaxhuis met heuse bubbelbaden in de kelder (zag er erg Grieks uit, met muurschilderingen en verschillende hoogteniveau’s).  Mijn tweede afspraak was bij Living Lab, aan de andere kant van de stad. Michael moest daar in de buurt zijn voor een presentatie en bood aan er samen heen te lopen. Onderweg spraken wij verder over innovatie, over bijzonder mensen zoals Caroline Nevejan en projecten. Later stuurde bij mij de link naar dit filmpje. Volgens hem zeker de moeite waard om eens te bekijken. En hij heeft gelijk, het is een mooi voorbeeld van samenwerking.

Al wandelend dus naar Living Lab om Hans Henrik Agger te ontmoeten. Ook zij waren verhuisd en het kostte ons enige moeite om het kantoor te vinden. Hans Henrik is nog maar een jaar directeur van Living Lab en kon wel iets over de projecten vertellen maar nog niet zo heel veel. Living Lab bestaat inmiddels 6 jaar en er werken 10 medewerkers (vast). Daarnaast worden er veel tijdelijke krachten binnengehaald om aan specifieke projecten te werken. Zij doen geen implementaties, maar wel het onderzoek dat daar aan vooraf gaat. Veel onderzoeken gaan over verandermanagement en over ouderen. Zij werken op internationaal niveau samen, onder andere met de Waag in Amsterdam. En ook al zit het kantoor op de campus van de universiteit, toch werken zij niet veel samen met studenten.

De afspraak met Anette Væring van Mind Lab was weer in het centrum. Dacht ik nog een tijd te hebben om te lunchen, werd het een broodje met Anette aan een tafel in het ei dat midden in hun kantoor staat. Bij binnenkomt was er ook een groep Nederlanders van een ministerie. Ik ben erg benieuwd wie dat zijn geweest maar durfde het niet te vragen. Er was even onduidelijkheid of ik bij die groep hoorde, ik kom toch ook uit Nederland, maar nee, ik was alleen en had een afspraak met iemand anders.

   

Anette vertelde dat Mind Lab werkt voor 3 ministeries maar dat zij zelf projecten kiezen die ze willen doen. Zij denken na over strategie, over grote problemen en verandering op lange termijn. Zij doen altijd projecten met bewoners van Denemarken – bijvoorbeeld hoe houdt je mensen langer in het land als zij een tijdelijk dienstverband hebben. Andere projecten zijn het maken van films over online winkelen, of het samenwerken met studenten om nieuwe devices te testen. Met Anette heb ik kort gesproken, zij moest snel door naar een andere afspraak. En toch was het inspirerend, het gesprek, de omgeving en het idee dat je speciaal voor ministeries aan het werk bent. Volgens mij kennen wij zoiets in Nederland niet. Maar misschien kwamen de andere Nederlanders daarom ook wel op bezoek.

Het laatste bezoek was bij Innovation Lab, weer terug naar de campus van de universiteit omdat daar het kantoor zit. Lóa Stefánsdóttir had wel door dat ik zo aan het einde van de dag vol zat met indrukken. Dus we namen een kop thee, de stroopwafels die ik had meegenomen en zochten een fijne plek in het gebouw.

Innovation Lab bestaat 10 jaar en is ontstaan vanuit een nationaal telecombedrijf TDC. Toen Innovation Lab groeide zijn zij alleen verder gegaan. Op de 5e verdieping van dit gebouw waar de IT-universiteit zit zijn verschillende bedrijven gehuisvest die soms samenwerken en vaak kennisdelen. Ook worden studenten ingezet bij de projecten. Loa is antropoloog en erg geïnteresseerd wat technologie met mensen doet.  Zij verwees mij naar het werk van Ken Anderson die bij Intell werkt. Hij heeft interessante ideeën als het gaat om technologie en het verbinden van mensen. Met Lóa sprak ik ook over innovatie. Zij ziet dat als een combinatie van passie en het verbinden van mensen. Het was fijn om met Lóa te praten, wij zaten op 1 lijn en het klikte. De knuffel aan het einde van het gesprek was gemeend en ik heb een idee dat ik haar vaker zal ontmoeten. Misschien niet volgend jaar maar vast en zeker een keer in de toekomst.

Na zo’n dag is het lastig om direct te bepalen of je er iets aan gehad hebt of niet. Nu een paar weken later kan ik zeggen dat het mij zeker iets heeft gebracht. Ik heb nieuwe, bijzondere en gepassioneerde mensen ontmoet, die net als ik, met innovatie bezig zijn. Ik heb gezien hoe belangrijk onderzoek is en dat we daar misschien niet genoeg tijd in stoppen, we willen snel implementeren en produceren. Het is goed om na te denken over wat technologie met mensen doet. Ik denk dat wij hier soms te weinig bij stil staan en dat we te makkelijk mee gaan in de flow van altijd maar nieuwe dingen uitproberen. Of ik de volgende keer weer vier werkbezoeken doe, ik denk het niet. Het was net even te veel geren en gestress. Maar ach, een dag stilzitten is ook niets voor mij dus voor hetzelfde geld pak ik het de volgende keer weer net zo aan. De Denen zijn enorm gastvrij dus mocht je een keer in Kopenhagen zijn en een kijkje willen nemen in de keuken van. Gewoon mailen, vragen, nee heb je maar vaker krijg je ja.

Meer foto’s van deze werkbezoeken vind je hier.

Op werkbezoek in Kopenhagen

Morgen vertrek ik (nogal vroeg) naar Kopenhagen. Ik heb daar namelijk op maandag een vergadering om de laatste dingen te bespreken over het Liber Architecture Group seminar dat volgend jaar in april in Praag van 18-20 april zal plaatsvinden. Nu had ik het idee, als ik er dan toch ben, laat ik eens kijken of er nog bedrijven zijn die mij kunnen inspireren. Misschien dat als ik ze mail, ik wel langs mag komen. Ik mailde vier innovatieve bedrijven. En ik mag bij allemaal langskomen. Dus dinsdag bezoek ik deze vier bedrijven/organisaties.

WORKZ A/S

Waarom Workz?

Workz is a creative change agency that helps organisations start and implement change through storytelling and involvement. To us the key word is involvement, which creates ownership and commitment. Involvement is the driving force that brings on succesful change.
…..

Using games, process tools, film, digital media, and creative processes, we create a focused and engaging involvement of all necessary stakeholders. By doing so, we find the best ideas and the create the optimal foundation for change and anchoring of that change.

We believe in the creative potential of all people!

En vooral het woordje storytellingviel op. En verandering gebruik makend van games, andere tools en creativiteit. Hier ontmoet ik Michael Thomsen de creative director. Midden in een verhuizing en hij maakt tijd voor mij vrij. Bijzonder!

LIVING LAB

Waarom Living Lab?

Copenhagen Living Lab is a young Danish firm of knowledge creators and innovation organizers, operating in the field of user- or people driven innovation.
Copenhagen Living Lab promote the concept of living labs – a real-life source for insight into unmet customer needs, co-creation and a test bed for development, test and implementation of new products and services.

Ik wil wel eens een Living Lab zien. Is het hetzelfde als een FabLab, zoals wij dat in Nederland kennen. Hoe werkt dat, met die co-creatie en people driven innovation. Hier ontmoet ik directeur Hans Henrik Agger.

MIND LAB

Waarom Mind Lab?

MindLab is a cross-ministerial innovation unit which involves citizens and businesses in creating new solutions for society. We are also a physical space – a neutral zone for inspiring creativity, innovation and collaboration.

Mind Lab is een werkplaats waar medewerkers van de volgende ministeries gebruik van kunnen maken (Ministries of Economic and Business Affairs, Taxation and Employment). Dit perspectief vind ik heel bijzonder. Hier ontmoet ik Anette Væring (Projektleider / Designer).

INNOVATION LAB

Waarom Innovation Lab?

DUCI lab is a unique effort to understand the issues involved in user innovation processes, with particular emphasis on managing user driven innovation.
…..
We bring together academic researchers and leading edge Danish companies in projects to develop, test and assess new methods and tools for user-centered innovation.

Dit is de groep die wetenschap en bedrijfsleven bij elkaar brengt en zo aan user-centered innovatie doet. Innovation Lab bevindt zich op het terrein van de universiteit dus kan ik de campus ook gelijk even bekijken. Misschien dat ik ook de universiteitsbibliotheek bezoek. Hier ontmoet ik Lóa Stefánsdóttir (Anthropologist).

Na deze werkbezoeken heb ik een afspraak met Karen Margrethe Ørnstrup. Ik ontmoette haar vorig jaar tijdens het Liber Architecture Group seminar in Madrid en leerde haar nog beter kennen toen wij een paar dagen langer mochten blijven.

Na mijn werkbezoeken natuurlijk een verslag en foto’s.

 

Stedentripje – Kopenhagen

De afgelopen week bezocht ik Kopenhagen, een stad waar ik in een ver verleden al eens was geweest maar graag nog een keer naar terug wilde keren. Dit keer niet met de auto, maar met de trein. Vijftien uur… je moet er zin in hebben, maar ik vind het een bijzondere manier van reizen. In een coupe voor zes mensen, opgevouwen op een stoel toch nog iets proberen te slapen, want ja deze treinreis verliep voornamelijk ‘s nachts. Het is een rare gewaarwording om midden in de nacht wakker te worden op een leeg station ergens in Duitsland om daar vervolgens 2 uur te blijven staan. Geen idee waarom, heb het ook maar niet gevraagd aan de conducteur. Betekent wel dat je met een voet in de deuropening even snel een sigaretje kan roken, wel blijven opletten want je weet niet wanneer de trein weer vertrekt en je wilt wel mee.

Onderweg twitterde ik er vrolijk op los. Totdat mijn vriendje opmerkte dat het niet handig was om te vertellen dat wij op vakantie waren. Niet dat ik denk dat dieven tweets lezen maar je weet het maar nooit. Ik besef het mij eigenlijk te weinig, noem het naïef, maar er is veel informatie van mij online bekend, zeker aangezien ik een eigen domein heb. Als je 1 + 1 optelt kom je een heel eind. Laten we zeggen dat ik weer iets heb geleerd.

In Kopenhagen heb ik veel gewandeld en dus ook veel gezien. Ook bibliotheken. Op de eerste dag een bezoek gebracht aan de Koninklijke Bibliotheek, een mooi nieuw/oud gebouw dat de zwarte diamant wordt genoemd.

Het nieuwe gedeelte van de bibliotheek is gebouwd aan het oude gedeelte. In het oude gedeelte, net als in het nieuwe, leeszalen en hoekjes om te zitten. Je vindt er oude en jonge mensen, in rust koffie drinken of studeren. Vanuit het oude gedeelte kijk je uit over een mooie binnentuin met een vijver. De sfeer was goed, het was er alleen wel heel stil!

Tijdens een wandeling over het universiteitsterrein van Kopenhagen vroeg ik mij af waar de universiteitsbibliotheek was. Een student wist te vertellen dat alle faculteiten een eigen bibliotheek hebben en dat de “centrale” bibliotheek de KB is. Ik heb niet alle faculteiten afzonderlijk bezocht, dat ging mij net even iets te ver. Maar wel interessant om te zien dat, waar wij op mijn universiteit centraliseren, zij dat in Kopenhagen bewust niet doen.

Aan de overkant van de universiteit was de Hortus. Gratis toegankelijk en de verassing van dit tripje. In een van de gebouwen was een bijzonder mooie wenteltrap via waar je boven de bomen, struiken en planten kon lopen. Best spannend want erg onderhouden zag het er niet uit.

Wat mij is opgevallen aan Kopenhagen is dat het een stad is met enorm veel sfeer. Gezellige mensen, mooie winkels waar je uren kan verblijven, design – veel design, weinig troep op straat, eigenlijk een stad waar je je direct thuis kan voelen. Zelfs als je wandelt in wijken die je misschien in andere steden zou overslaan is het goed vertoeven. Je ziet veel bakfietsen op straat, waarbij de kindjes, omdat de voorkant van de bakfiets open is lekker mee kunnen kijken op de weg. De prijzen van eten en drinken liggen iets hoger dan in Nederland maar ik had ook niet anders verwacht.

Op de eerste dag lunchte ik bij Mormors, waar ik helaas geen foto’s mocht maken. Het was alsof je terug in de tijd ging, het interieur was helemaal jaren zestig. De sandwich werd eerst ingepakt in vetvrij papier en daarna door midden gesneden en op het bordje gelegd. De twee zusjes (denk ik want ze leken wel heel erg op elkaar) runden met veel liefde deze zaak en dat straalde er ook aan alle kanten af.

De voorbereiding van de trip deed ik online. Kaartjes bestellen bij de treinreiswinkel, die ook het hotel boekte. Bij BiepmiepLeen lezen wat zij allemaal had gedaan toen zij in Kopenhagen was. De berichten op fora over het hotel waren wisselend, sommigen mensen vonden het vreselijk, anderen fantastisch. Ik zit bij die laatste groep. De kamer was groot, comfortabel en ik mocht er zelf roken. Dat het hotel in een “slechte” wijk lag (achter het station) deed mij niet zo heel veel en ik heb er dan ook weinig last van gehad. Tivoli was helaas net deze week gesloten maar gelukkig was de meermin nog niet naar Japan verscheept. Al met al dus een leuke, gezellige en fijne stedentrip naar een stad die ik iedereen aan zou raden.

Mijn vriendje heeft bij thuiskomst een kleine fotoplayer in elkaar gezet met behulp van flash. Vijf fotootjes die uiteraard in groot formaat op Flickr te vinden zijn.

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com