libraries – moqub’s bibliotheek van dingen

Liber Architecture Group – dag 3

De laatste dag van deze conferentie is altijd een korte. Alleen het ochtendprogramma en dan om 13.00 uur klaar. Vandaag op het programma technische zaken zoals licht, bewegwijzering en opslag. Maar ook evaluaties. Van projecten nog niet zo lang geleden tot projecten van heel lang geleden.

daniela-pogade

Daniela Pogade van Textredaction in Berlijn gaf een overzicht van verschillende soorten bewegwijzering omdat tegenwoordig gebouwen niet meer zoals vroeger, gewoon te begrijpen zijn. Ze heeft een aantal aandachtspunten waar bewegwijzering aan moet voldoen:

moet ontwikkeld worden vanuit het inzicht van de gebruiker
reduceren tot de meest essentiële informatie
moet makkelijk aan te passen zijn, dus zonder al te veel moeite of geld
heb zowel aandacht voor binnen het gebouw als daarbuiten

Door middel van voorbeelden kregen wij les in waar je bewegwijzering allemaal kan plaatsen of verwachten. Welke kleuren je kan gebruiken en welke lettertypen. Het was een beginnetje. Ik had graag nog wat meer de diepte in gegaan als daar tijd voor was geweest.

jochem-usinger

Jochem Usinger (UKW Innenarchitekten Krefeld) was een erg grappige man die ook erg om zichzelf moest lachen. Hij gaf voorbeelden van hoe zijn bedrijf licht gebruikt in bibliotheken. Lekker schots en scheef en een beetje dwars. Het paste wel bij deze meneer. Ik heb in ieder geval erg om hem gelachen en als gevolg daarvan weinig aantekeningen gemaakt.

ulrich-niederer

Ulrich Niederer (de voorzitter van de Liber-LAG board en directeur van de Central and University ibrary Lucerne) vertelde over een project dat 36 jaar heeft geduurd en waarbij 5 bibliotheken gezamenlijk een opslag locatie hebben buiten de stad. In dit gebouw worden momenteel 3,1 miljoen volumes opgeslagen en er is ruimte voor groei naar 14 miljoen. Het is een high-tech inrichting met een robot die de boeken of tijdschriften ophaalt. Er heerst een lage luchtvochtigheid waar wel vragen over kwamen na de presentatie. Volgens de andere aanwezige Nederlanders en Belgen was deze luchtvochtigheid veel te laag. Maar misschien dat het in Zwitserland anders gaat.

De laatste sessie ging over post-evaluation, oftewel klopt datgene wat je hebt gedaan en zijn de gebruikers tevreden. Karen Latimer begon. Zij werkt voor de Queen’s University in Belfast en vertelde over een verbouwing die 6 jaar geleden heeft plaatsgevonden.

karen-latimer

Maar eerst gaf zij meer informatie over de IFLA Post-Occupancy-Evaluation. Deze enquête kan door iedereen gebruikt worden. 7 pagina’s aan vragen over het gebouw, de dienstverlening en de bevindingen. In 2015 is er een boek gepubliceerd met case-studies en deze enquête.

Karen vertelde over haar verbouwing die klaar was in 2009 waarbij een aantal kleine bibliotheken werd samengevoegd en waar de ICT op orde werd gebracht. Het bibliotheekgebouw ligt centraal op de campus en studenten weten het goed te vinden. Binnen no-time was het hele gebouw 24/7 open in plaats van 1 leeszaal, waarvan men eerst dacht dat dat voldoende zou zijn. Het meubilair is van goede kwaliteit en er is goede akoestiek in het gebouw. Toch waren er teveel informatiebalies die veel te groot zijn en te weinig studieplekken. De balies gaan nu dus plaatsmaken voor de studieplekken. Ook waren er niet voldoende groepswerkplekken en maken de toiletten teveel geluid. In de afgelopen jaren zijn er bijna 400 studieplekken bijgekomen. Als Karen geld genoeg zou hebben zou zijn graag het entreegebouw aanpakken en meer interactieve werkplekken creëren. En de toiletten aanpakken.

klaas-ulrich-werner

Ik had de Brain in Berlijn van de faculteit Humanistiek nog nooit eerder gezien maar wat een waanzinnig mooi gebouw is dit. Het hoort bij de Vrije Universiteit en is 10 jaar geleden gebouwd. Klaus Ulrich Werner nam ons mee in de evaluatie. Het gebouw telt ongeveer 650 studieplekken en is een heel compact gebouw. Het onderwijs dat deze studenten krijgen is heel erg gericht op essays schrijven en in stilte studeren en dus zijn er veel individuele plekken. Alleen werd tijdens de bouw al duidelijk dat er ook behoefte zou zijn aan samenwerkplekken en dat studenten meer elektronische materialen gebruiken en dat de boekenkasten dus wel weg kunnen. POE liet zien dat de locatie enorm wordt gewaardeerd en dat ook op details de bibliotheek het heel goed doet. Dat deze bibliotheek het zo goed doet is een reden geweest voor de universiteit om andere faculteitsbibliotheken ook een facelift te geven. Zij zijn geen 24/7 open maar wel tot 10 uur in de avond. De campus ligt nogal afgelegen van de stad waar de meeste studenten wonen en er zijn geen winkels in de buurt.

Na POE weet Klaus Ulrich dat ij iets moeten doen aan de zonering, dat zij boekenkasten weg moeten halen ten gunste van studieplekken en dat ze meer flexibiliteit nodig hebben om verschillende soorten leren te stimuleren. Zijn ultieme wens mocht hij geld hebben: een regenbestendig dak.

Als laatste kwam Jeremy Upton aan het woord van de Edinburgh University Library.

jeremy-upton

Hij vertelde over een gebouw waar ik in 2014 een bezoek aan bracht. Lees mijn verslag van dat bezoek hier. Dit gebouw staat al 50 jaar en wordt nog steeds heel intensief gebruikt. Tijdens een verbouwingstraject van 8 jaar werden de plannen gewijzigd met dank aan POE. In het gebouw vind je alleen boeken die relevant zijn voor de studie op dat moment. De erfgoed collectie is open en toegankelijk voor iedereen. Meteen achter de balie vind je de boeken die het meest gebruikt worden. En er is een grote diversiteit aan studieplekken.

space for engagement and conversation

De organisatie is flexibel genoeg om boekenkasten te vervangen door studieplekken en in 2016-2017 komen er nieuwe dingen zoals een makerspace en tentoonstellingsruimtes. De liften zijn en blijven een nachtmerrie en de ventilatie werkt ook niet optimaal. Maar toch is Jeremy erg tevreden over het gebruik en gaat hij de komende jaren gebruiken voor:

spaces to allow easier access to and interaction with resources
digital first
space support new forms of interpretation
place for community
student led learning

En toen was het weer voorbij. Het ging supersnel deze keer. Alle sprekers waren goed tot zeer goed. Er kwamen interessante discussies voorbij en Yvette en ik raakten niet uitgepraat. De presentaties zullen binnenkort online komen en ik zal de link aanvullen als het zover is.

Liber Architecture Group – dag 2

Vandaag was de dag van de architecten. Zo vertelde Francois J.V. Valentiny over de nieuwe bibliotheek van de universiteit van Luxembourgh.

Hij noemt het gebouw een dialoog tussen het verleden en heden. En in zijn ogen zal het een goed huwelijk zijn omdat iedereen een goed gevoel heeft bij het gebouw. Voor de bibliotheek wordt een oud industriegebouw getransformeerd. Het gebouw is 100 meter lang en 20 beter breed. Binnen worden zwevende eilanden gemaakt met studieplekken. Op de plaatjes ziet het er heel spectaculair uit maar het gebouw is nog niet af. We moeten deze dus op het lijstje voor het komende jaar zetten.

Clement Blanchet gebruikt veel plaatjes en doet nogal stoere uitspraken over duurzaamheid en groene gebouwen.

Hij zegt dat het niet langer gaat om een eenvoudig gebouw te ontwerpen, of een mooi gebouw. Nee het moet een gebouw zijn dat aan allerlei regels voldoet die te maken hebben met duurzaamheid en technologie. Voor hem als architect wordt het dan dus steeds lastiger om aan alle eisen en wensen te voldoen. Toch heeft hij een waanzinnig mooi gebouw ontworpen in Caen dat momenteel gebouwd wordt. Gebaseerd op de vorm van een kruis waarbij 4 bibliotheken met elkaar verbonden worden. Je zou dan denken de bibliotheken komen in de hoeken en de bruggen zijn de verbindende factoren. Maar nee, Blanchet gebruikte de bruggen als bibliotheek met een plein in het kruis in het midden. Waanzinnige afbeeldingen kwamen voorbij.

the library in itself is a city

De inrichting is flexibel zodat gebruikers mee kunnen helpen bij de inrichting. De jeugdafdeling zit bovenin zodat de kids op weg naar boven kunnen kijken welke kennis/informatie er nog allemaal voor ze is als ze ouder worden. De bibliotheek opent in december.

Na de lunch vertelde Ralf Coussee over de Krook in Gent. Ik was hier vorig jaar op bezoek dus verwijs ik even naar de post die ik toen schreef.

Heneghan Peng gaf ons een inkijkje in de bibliotheek van de Greenwich University.

Voormalig gesitueerd in drie gebouwen met een enorme rijke historie en nu in een nieuw gebouw.

the library is a place to meet, to learn, to reflect and to do

Het nieuwe gebouw zit op een logische plek, vlakbij het openbaar vervoer en in een straat waar studenten door heen lopen. Het gebouw is er ook om de straat een nieuw elan te geven. Het was een beetje een doodse straat geworden.

Als laatste architect was Heinrich Degelo aan de beurt. Hij is de architect van de UB van Freiburg. Hij vertelde dat het hier om een renovatie gaat en niet om het ontweren van een nieuw gebouw. En dat klopt natuurlijk ook wel. Toen alle muren en vloeren zijn verwijderd zijn de kolommen van de liften blijven staan.

En ook het depot is tijdens de renovatie in bedrijf gebleven. Dus terwijl de gaten in de vloer werden volgestort met beton liepen medewerkers in het depot om aangevraagde boeken op te halen. Ondenkbaar dat dit zo in Nederland zou gebeuren.
De bibliotheek is 24/7 open, alle dagen van het jaar. Er zijn 1200 stille studieplekken in leeszalen en 500 plekken om samen te werken of te overleggen. In tentamentijd worden er 300 plekken bijgemaakt. Het zijn grote open ruimtes die je op alle vloeren ziet. Er zijn geen muren gebruikt. Er is weinig geld voor onderhoud dus is er gekozen voor materialen die mooi oud worden. Degelo zei: het is geen schade als iets kapot gaat, dat heet patina. Is zijn natuurlijke materialen en sobere kleuren gekozen. De bezoekers en de boeken geven kleur aan de ruimte.

Antje Kellersohn (directeur van de UB van Freiburg) gaf ons nog wat bezoekersdata en uitleencijfers. En een dame van de meubelleverancier Brunner vertelde ons over Banc, het meubel dat speciaal voor deze bibliotheek is ontwikkeld. Met smalle pootjes zodat je goed onder de meubels schoon kan maken en hoge en lage rugleuningen.

De rondleiding die volgde zal ik in een aparte post beschrijven.

Uiteraard waren er vandaag ook presentaties van niet architecten. Zoals de presentatie van Hendrik Defoort die vertelde over het project van de UB in Gent. Zijn verhaal hoorde ik eind vorig jaar van Sylvia van Pethegem dus maakte ik nu weinig aantekeningen. Maar het blijft een enorm indrukwekkend verhaal.

Morgenochtend de laatste sessies. Over wat meer techische zaken als licht en bewegwijzering. En dan zaterdag naar de Vitra Campus en weer naar huis.

Liber Architecture Group – dag 1

Gister ben ik in Freiburg aangekomen na een autorit van een uur of 6. Yvette pikte me op in Maastricht en samen reden we met de auto naar Duitsland. We hadden onderweg enorme lol.

En vandaag begon de Liber Architecture Group conferentie met een bezoek aan de Quartier Vauban wijk.

In de stromende regen liepen we hierin rond en vertelde onze gids over de wijk. Deze wijk is 17 jaar geleden gebouwd door een groep sociaal geëngageerde en enorm milieubewuste mensen. Zij hebben heel goed nagedacht over het soort huizen (energie neutraal en vol met zonnepanelen) en het verkeersplan (geen auto’s in de wijk maar aan de rand in parkeergarages, veel fiets- en wandelpaden en ook veel groen).

Ondanks de regen was het heel fijn om hier rond te lopen. Yvette en ik gaan misschien vrijdagmiddag nog even terug om nog beter te kijken.

Na de lunch (lekkere wortelsoep) startte de eerste sessie die ging over user experience.

Graham Walton (Loughborough Universiteit) leidde ons door een aantal gebruikersonderzoeken (9 in totaal) en de methodologie daarachter. Verschillende groepen mensen doen dit soort onderzoeken en in deze gevallen waren het onderzoeken op 1 gebouw. Er werden wel verschillende methoden gebruikt en Walton meent dat de mix het beste resultaat heeft.

Ongeacht waar het onderzoek heeft plaatsgevonden, studenten laten hetzelfde gedrag zien. Ze laten spullen achter om hun plek te claimen, stilteplekken zijn favoriet maar studenten kiezen de plek die past bij datgene wat ze moeten doen, studenten houden er van om met meubilair te sjouwen en het elders te plaatsen, ze houden van grote tafels, de ICT faciliteiten beïnvloeden het gebruik van de ruimte en studenten hebben een voorkeur voor natuurlijk licht.

Walton heeft zelf veel gehad aan het onderzoek van Crook (moet ik nog even verder onderzoeken) waarin 4 soorten van social learning worden beschreven:
– focussed collaboration
– intermitted exchange
– serendipitous encounters
– ambient socialising

Het was leuk om te zien dat Walton 10 jaar lang foto’s maakte van dezelfde plekken in de library en deze kon vergelijken met elkaar. De verschillen waren groot. En hij vertelde over de eindeloze onderzoeken die zij in de afgelopen 10 jaar deden. Voor hem is benchmarking cruciaal en fijn om lange termijn trends te zien. Hij gebruikt graag onderzoeken van anderen om mensen te overtuigen. En zijn eigen onderzoeken om al die data te verzamelen. Maar zijn voornaamste boodschap: ga in dialoog met de gebruiker en gebruik eens een idee van hen.

Olaf Eigenbrodt (Hamburg State and University Library) die ik vorige keer ontmoette in Helsinki vertelde over user participation in the planning process. In zijn bibliotheek hebben ze UX en user driven innovation werkelijk omarmt en dat is heel mooi om te zien. Zij durven het experiment echt aan te gaan, zo laten zij bijvoorbeeld ruimtes leeg om te zien hoe studenten deze in gaan richten. Spullen halen de studenten uit de Library. Iemand in het publiek vroeg nog of ze ook spullen van huis meenamen maar dit was niet het geval 🙂 Studenten vonden het heel interessant om mee te denken maar sommigen methoden waren niet populair. Wat wel goed werkte was de Stabi’s next top model voor de keuze voor de beste stoel.

Agnes Mainka (Heinrich Heine University Dusseldorf) vertelde over bibliotheken die zij in haar vakantie bezocht had en dat bibliotheken verschillende soorten ruimtes in moeten richten. Haar focus was voornamelijk openbare bibliotheken en ik denk dat zij even gemist heeft wie er in het publiek zaten.

En als laatste spreker kwam Frederic Brodkom aan de beurt. Hij werkt in de Library of Science and Technologies van de Catholic University of Louvain. Hij vertelde over een van de bibliotheken waar een nieuw gebouw voor werd gezocht. Dit gebouw werd opengebroken om meet natuurlijk licht binnen te laten en hier werden 720 studieplekken gerealiseerd. Zij deden onderzoek volgens de sweeping methode en bevroegen studenten naar wie ben je, wat doe je hier en waar zit je. Ze liepen een jaar lang elke dag op verschillende tijden door de ruimte om deze meting uit te voeren.

Na deze sessies was er een receptie en kregen wij een film te zien van de nieuwbouw van de UB van Freiburg. Na het eten wandelden we hier nog even langs. Want zo in het donker is het wel een heel mooi gebouw.

designing libraries 4 – de lokatie

jamesbhunt

Hoe begin je een fantastische bibliotheek te beschrijven. Ik kan niet alles noemen. De hoogtepunten dan maar. Wouw!

Omdat ze niet alle boeken in de bibliotheek wilden hebben bouwden ze een enorm magazijn met boeken in bakken en een robot die ze ophaalt. In 1 bak zitten 500 boeken. Een robotarm brengt het boek naar een balie als het wordt opgevraagd en dan ligt het 10 minuten later in de publieke ruimte om opgehaald te worden.

boekenrobot

De genius bar, net als in de Apple winkel, met allemaal spullen die je kan lenen in de bibliotheek.

uitleenspullen

En dit kon van alles zijn, oplaadsnoeren van alle mogelijke mobiele apparaten, laptops, ereaders, raspberry pi of makey makey. Ook een 3d printer hoort tot de mogelijkheden. Een ruimte met ASK US erboven waar studenten wachten om je te helpen met allerlei verschillende vragen.

Over techniek gesproken. Wat vind je van deze gamestudio.

gamestudio

Studenten kunnen deze ruimte reserveren. De ramen blinderen door van doorzichtig glas melkglas te maken (gaaf!) en een videogame spelen of een sportwedstrijd kijken. De medewerker die ons te tour gaf kan alle mogelijkheden van de ruimte regelen op haar mobiele telefoon. Alleen medewerkers mogen de hele ruimte blinderen 🙂

En dan de kers op de taart. Een ruimte waar je 270 graden breed kan presenteren.

270graden

Misschien moet je erbij geweest zijn maar dit was enorm indrukwekkend. En dit is niet de enige ruimte. Er is nog een vergelijkbare waar je ook op de grond kan presenteren. In beide ruimtes hangen veel (4K) beamers.

Maar ook kleine dingen vallen op. Of de details zoals Marvin Malecha op maandag zei. Wat denk je van lockers in verschillende maten. Zelf een zo grote dat er een mens in past. Of de keuze voor mooi en bijzonder meubilair.

meubilair

De makerspace in James B Hunt was maar klein. Die in de Hill bibliotheek daarentegen heel groot. Grappig hoe beide bibliotheken leren van elkaar en dingen overnemen.

makerspacehill

En wat kan ik nog meer vertellen. Het gebruik van kleur, geel voor de trap en oranje voor de toiletten. Hoe de trappen op meerdere manieren gebruikt kunnen worden. Dat de geluidsstudios die je kan reserveren niet geluiddicht zijn en dat je dus soms iemand hoort zingen of een gitaar hoort bespelen.

Ze wilden in Raleigh een hypermoderne bibliotheek bouwen en daar zijn ze zeker in geslaagd. Een mooi voorbeeld voor ons allemaal. Wil je meer foto’s zien, kijk dan even hier. Wil je nog iets vragen of opmerken, de comments staan open. Ik ben heel benieuwd wat jullie vinden van deze bibliotheek.

designing libraries 4 – dag 3

De laatste (halve) dag van de conferentie begon met sessie 7.

sessie 7: space to engage: building on the role of librarians in teaching and learning

Joan Lippincott (CNI) en Brain Mathews (Virginia Tech University) bespraken 3 grote thema’s die zij zien als het gaat om hoe de bibliotheek met de campus samenwerkt.

exporting expertise in library learning spaces to other campus buildings
new ways of thinking about exhibit spaces and making connections between exhibits and the institution’s research, teaching, and learning programs
developing new classroom configurations and supporting new pedagogies

mathews

De voorbeelden die werden gegeven spraken tot de verbeelding. Mooie tentoonstellingen van studentenwerk om de connectie met de campus te maken. Tools die gebruikt werden tijdens dit onderzoek dat tentoongesteld werd was ook aanwezig. Door dit te doen kreeg de universiteit beter contact met de studenten en de faculteiten. Maar ook het actief leren werd bevorderd.

Lippincott bepleitte voor het gebruik van de lege muren om dingen op te hangen omdat anders een learning commons net zo goed een computerzaal kan zijn. Het moet over leren gaan en bibliotheekmensen moeten opnieuw de connectie maken met leren. Die zijn zij een beetje kwijt geraakt in de afgelopen jaren. Als je tentoonstelling laat zien in de bibliotheek, laat je zien dat je begrijpt wat er op de campus gebeurd. Maar ook waren er voorbeelden van oude beelden met nieuwe media, oral history en image mashups.

Als het aan Mathews ligt worden alle bibliotheken incubators voor actief leren op de campus. Die rol kunnen we naar ons toe trekken. Probeer het uit in de bibliotheek en implementeer het later op de campus.

Het verschil tussen een library learning space en een zelfde soort ruimte op de campus is:

de bibliotheek richt zich op academisch werk in connectie met de content
de bibliotheek is open voor iedereen van elke discipline
de diensten die de bibliotheek aanbiedt dragen bij aan het academische werk, integratie van content en gebruik van technologie

sessie 8: designing great environments for library staff

Het leuke aan deze sessie was dat het over de werkplekken van medewerkers ging. Dat maak je niet vaak mee op conferenties. Een dag eerder had ik de werkplekken van de medewerkers van de James B. Hunt bibliotheek gezien en dat waren grote open ruimtes met – staj hoe noem je dat – kijk zelf maar.

kantoor

Als het buiten zou zijn, zou je het zonneschermen noemen 🙂

Elliot Felix (Brightspot) en Gwen Emery (NCSU) vertelden over hun aanpak. In het geval van Felix gaat het om ruimte, organisatie, diensten die alledrie een invloed hebben op de belevenis van de medewerkers. Voor hem zit het verschil in samenwerken of alleen werken en hij heeft een nieuw woord om fysiek en digitaal te combineren = phygical. Hij pleitte voor het voor het gebruik van persona’s, ook voor de medewerkers. Nu hebben wij dat in Delft al dus kan ik zijn verhaal alleen maar ondersteunen. Persona’s helpen om diensten en producten te ontwikkelen, ook als het gaat om de werkplekken van de medewerkers.

Emery begon met de geschiedenis van de werkplek. Met mooie afbeeldingen van een bibliotheek van Lloyd Wright. In het geval van NCSU kreeg het personeel hetzelfde meubilair als de studenten. Emery eindigde haar verhaal met de link naar Imagine the next, een idee van haar vriendin Janine James. Een concept waar ik op een later moment zeker nog eens in ga duiken.

sessie 9: organizational and service models

Voor mij was de koek inmiddels op. Er zat teveel in mijn hoofd en er kon niets meer bij. De mooie plaatjes van Madeleine Lefebvre (Ryerson University in Toronto) bleven nog net hangen omdat ik, de laatste keer toen ik er was in een oud gebouw was. Het nieuwe gebouw is nu klaar en als Lefebvre volgend jaar een bezoek brengt aan Delft wil ze hier graag over vertellen. Het gebouw is van dezelfde architect als de James B. Hunt bibliotheek. En net zo indrukwekkend.

lefebvre

‘s Middags mocht ik met twee nieuw gemaakte vriendinnen mee naar de Universiteit van North Carolina, Chapel Hill. Ik zag hier al de schermen van in een sessie op zondag. De schermen worden de Liquid Galaxy genoemd en kunnen alleen Google Maps en Streetview laten zien.

liquid

Maar dat is voor deze studenten genoeg. De verdieping waar de schermen staan was net opnieuw ingericht. In mijn beleving niet heel speciaal of bijzonder maar als je de rest van de bibliotheek zag wel een hele verbetering. Hierna gingen we naar een ander gebouw met een undergraduate bibliotheek, die een geluidstudio hebben en bezochten we een makerspace. En van dit laatste bezoek neem ik mee, begin klein maar begin wel gewoon. Kijk wat er gebeurd, pas aan waar nodig en hala mensen binnen om te experimenteren. Bij jou hoeven ze niet bang te zijn als het mislukt, bij jou mogen ze beginners zijn.

designing libraries 4 – dag 2

Een lange dag vandaag die al om half 8 begon toen we bij het hotel werden opgehaald door de shuttle. Samen ontbijten en om 9 uur beginnen met de conferentie.

sessie 1: dreaming big

Susan K. Nutter introduceerde Marvin Malecha, Dean of the College of Design NC State University en architect. Hij was tijdens het hele ontwerpproces de rechterhand van Nutter. Hij adviseerde haar en hielp haar om fouten te voorkomen. Malecha heeft een duidelijk beeld van wat architectuur moet zijn. Je wilt met je gebouw invloed hebben, er toe doen, het gebouw moet inspireren en het leven van de gebruiker beter maken. Maar het moet ook een ikonisch gebouw zijn.

malecha

Voor het nieuwe gebouw van de James B. Hunt bibliotheek zijn een 5tal architecten gevraagd om een weekend lang te werken op de campus aan het programma voor het gebouw en de interactieve ruimten. Tijdens het werk kregen zij bezoek van mensen van de bibliotheek en de selectiecommissie. Aan elk team werden 5 architectuurstudenten toegevoegd. Na dit weekend is de selectie gemaakt. De architect die de opdacht kreeg is Snohetta. En het is een enorm succes. Het gebouw werkt. De studenten komen van de andere (main) campus naar deze nieuwe bibliotheek. Hier is het speciaal – hier maak je het verschil. Studenten willen onderdeel van het succes zijn en komen graag.

Malecha pleit er voor om bij een herinrichting eerst op zoek te gaan naar het originele verhaal van het gebouw. Wat maakte het gebouw speciaal in de tijd dat het gebouwd is? Dan zoek je naar de beeldtaal van je eigen tijd en probeer je deze samen te voegen op een manier die goed voelt, of past. Op deze manier heb je een continue conversatie tussen oud en nieuw. En vergeet de details niet! En een tip: huur voor een renovatie/herinrichting geen beginner in. Je hebt iemand met ervaring en verschillende competenties nodig.

sessie 2: creating a vision

In deze sessie spraken Susan K. Nutter, Joe Lucia (Temple University), Mary Ann Mavrinac (University of Rochester) en Carol Shepstone (Mount Royal University) over het belang van het hebben van een visie voordat je gaat herinrichten of renoveren. Alle dames waren van mening van de visie wel bij je moet passen en dat hij dus voor niemand gelijk kan zijn. Spreek iedereen die jouw verhaal wil horen, bereik zoveel mogelijk mensen en spreek met 1 stem. Zowel de architect als de bibliotheekmedewerkers, iedereen vertelt hetzelfde verhaal. Iedereen heeft tenslotte hetzelfde doel.

lippincott

De herinrichtingen hoeven helemaal niet groot te zijn. Voor Mavrinic ging het om een ruimte. Maar wel een ruimte die als incubator moet dienen voor studenten en waar zij ideeen kunnen bedenken die sociaal of cultureel impact hebben. Over een andere ruimte zei zij, het moet voelen als Trafalgar Square. Iedereen kan zich hier iets bij voorstellen.

Na de presentaties stelde Joan Lippincott vragen aan de sprekers. Zoals hoe zou je een kleine renovatie aanpakken? Antwoorden als blijf groot dromen, noem het geen renovatie maar een transformatie werden gegeven. En er werden tips gegeven als de relatie met de studenten moet je al veel eerder opbouwen als je wilt dat ze met je meedenken over de transformatie. Er moet vetrouwen zijn. Neme studenten mee naar gesprekken met donoren/geldschieters. En laat studenten iets bedenken in de visie wat je ook uit gaat voeren.

sessie 3: communicating the vision

En dan heb je die mooie visie en dan wil je dat iedereen het weet. Hoe pak je dat dan aan?

argentati

En hier kreeg ik verschillende wouw momenten. Alexander Isley (designer) maakte voor de James B. Hunt allerlei verschillende uitingen, van een boek tot een leaflet, van de keuze van kleuren in het meubilair tot het lettertype op de muur. Hier was zo ontzettend goed over nagedacht dat je alleen maar bewondering kan hebben. Het nadenken over het verhaal en de passende uitingen heeft ontzettend goed geholpen in geld bij elkaar brengen voor het gebouw.

awareness / engagement / commitment

In 4 jaar tijd zijn er 200 communicatieuitingen gedaan. Dit kon een nieuwsbericht zijn of een film. Ook zijn er diverse wedstrijden gedaan zoals een instagram wedstrijd waar 1500 unieke gebruikers meer dan 3000 foto’s uploaden. Isley wachtte niet met het delen van beelden van het gebouw tot het af was. Hij maakte gebruik van gerenderde beelden van de architect. Een tip: nomineer je voor alle wedstrijden die er zijn. Zo krijg je veel aandacht als je wint.

leaflet

Het motto van de bibliotheek (learn / think / do) kwam in alle uitingen terug. Net als everything you can imagine and more.

boek

Een grappig detail. De sponsors van dit gebouw staan op een glazen wand. Er zijn regels voor hoe groot de namen mogen zijn, ze moeten allemaal gelijk zijn, ongeacht hoeveel geld je hebt gedoneerd. Isley vertelde ons dat het meeste geld kwam van de mensen wiens naam het dikste is.

Philip Dolin maakte een film over de bibliotheek. Hij liet ons een klein stukje zien. Hieronder de hele film.

sessie 4: new research and visualization spaces

Deze sessie leek een beetje op die van gister toen het ook over visualisaties ging en de diensten daaromheen, inclusief de ruimte. Nu spraken Joel Herndon (Duke University), Bryan Sinclair (Georgia State University) en Renee Reaume (University of Calgary).

hemmasi

The Edge is ontwikkeld door Duke University.

The Edge extends Duke University Libraries’ mission by providing a collaborative space for interdisciplinary, data-driven, digitally reliant or team-based research. Located on the renovated first floor of Bostock Library, the Edge brings together resources and expertise to help Duke researchers innovate, in a space that invites discovery, experimenting, and collaboration.

In de laatste jaren zijn de diensten rondom research support verandert, vertelt Herndon. De data analyse en visualisatie heeft ze verrast. Dus in 2012 bedachten ze een ruimte voor researchers waar zij konden samenwerken en de nieuwste technologie kunnen gebruiken en in 2015 was de ruimte klaar.

Het verhaal van de Curve van Sinclair had ik gister al gehoord dus daar niets nieuws. En Reaume vertelde over ruimte in haar universiteit waar faculteiten hun eigen spullen ook mee naartoe mogen nemen en die zij voor een week mogen gebruiken. Je mag ook eten en drinken in deze ruimte dus worden er veel events georganiseerd want zo’n enorm scherm waar je mooie dingen op kan laten zien spreekt iedereen enorm aan.

sessie 5: the role of makerspaces in academic libraries

De verhalen uit deze sessie spraken mij een voor een erg aan. Ik heb vaker nagedacht over een makerspace in mijn bibliotheek maar me altijd laten weerhouden om verschillende redenen. Maar als ik de succesverhalen van David Woodbury (NCSU), Jay Schafer (University of Massachusetts) en Glenn Kneebone (University of Montana) hoor dan denk ik waarom ook niet. Het hoeft niet allemaal high end te zijn, ook met enkele 3d printers, een naaimachine en wat andere dingen kom je al een heel eind. Het gaat er om dat je iets aanbiedt wat studenten thuis niet hebben. Als je er dan vanuit gaat dat je er geen geld mee gaat verdienen en dat je de apparaten snel moet vervangen kun je een realistisch voorstel schrijven voo rhet management. Kneebone vertelde dat zij in het eerste jaar 680 uur printtijd voor klanten hebben gefaciliteerd, 66% van de dingen die geprint werden waren voor eigen gebruik en 19% voor educatieve uitingen. Maar dat geeft niet, je voorziet in een behoefte die duidelijk aanwezig is.

hill

Dit is de makerspace in de Hill Library. Gister mochten wij hier tijdens de tour even kijken. Deze makerspace is elke dag open van 10-10 en wordt veel gebruikt. Wat ze ook bij Hunt en Hill hebben is een uitleenprogramma. En hier kun je denken aan van alles. Camera’s, apple watches, 3D scanners, laptops, etc. Een geweldig idee. Bij Hunt is het 3D printen een service en bij Hill leer je om het zelf te doen.

sessie 6: recent academic library projects: the role of architects and computer-based planners

Elaine Molinar (Snohetta), Ruth Baleiko (Miller Hull) en Maryellen Fitzgibbon lieten voorbeelden zien van een nieuwe bibliotheek en een renovatie. De nieuwe bibliotheek is de James B. Hunt, maar ook de Ryerson bibliotheek in Toronto (ik zag deze bibliotheek een paar jaar geleden en de plaatjes van hoe het ging worden).

libraries create communities & communities create innovation

De renovatie is de Odegaard bibliotheek in Washington. Een betonnen bak met een enorme trap die door een waanzinnig idee van de architect een open en lichte omgeving werd. Een enorm inspirerend project.

substract – re-imagine – insert

Deze bibliotheek is 24/7 open en wordt waanzinnig goed gebruikt. De renovatie is een groot succes. Het is een studentengebouw geworden.

Ook vandaag weer verrassende dingen gehoord en gezien. Leuke nieuwe mensen ontmoet en interessante gesprekken gehad over de rol van de bibliotheek in leren en onderzoek en de inrichting van ruimtes. En ook al had ik beloofd om te schrijven over het gebouw, het gaat niet lukken. Wil je alvast mijn foto’s zien, kijk dan hier.

designing libraries 4 – dag 1

Vandaag startte de Designing for Libraries 4 conferentie in de James B. Hunt Library in Raleigh. De ondertitel van de conferentie is Designing Libraries for the 21st century. Dit is de 4e keer dat deze conferentie wordt gehouden en ik heb al eerder naar presentaties van sprekers zitten kijken. Erg inspirerend en dus supergaaf dat ik er dit jaar in het echt bij mag zijn. Daarnaast is de James B Hunt een waanzinnig mooie bibliotheek, maar daarover later meer.

Het welkomswoord was van Susan K. Nutter (vice provoost and director of libraries, NS State University). Zij introduceerde Donald J. Waters (the Andrew W. Mellon Foundation) en Deanna Marcus (Ithaka S+R) die beiden gingen bepleiten waarom bibliotheken belangrijk zijn. Volgens Waters heeft dit vooral te maken met een intrinsieke waarde van het verzamelen, ontsluiten en bewaren van materiaal/content EN de bibliotheken die er toe doen zijn degenen die extravert zijn, de bibliotheken die naar buiten kijken en die zich aanpassen.
waters

Marcus ging in op de bibliotheekmedewerker en hoe deze opgeleid wordt. In het kort, de opleiding past niet bij de praktijk en het zijn niet langer mensen met een bibliotheekdiploma die in de bibliotheek werken. Zij is ook van mening dat je naast bibliotheekkennis, kennis moet hebben van een vakgebied om de wetenschappers te begrijpen die met onderzoek bezig zijn. Zij vraagt zich af hoe de bibliotheken hun medewerkers trainen om nieuwe skills te leren. Zij ziet mogelijkheden in online learning programma’s die samen ontwikkeld worden. Dus niet ieder voor zich maar samenwerken en specialiseren.

In de discussie die na deze presentaties plaatsvond zei Nutter dat bibliotheken geen studiecentra zijn, het zijn intellectuele omgevingen. En iemand uit de zaal vertelde dat studenten vaak er naar hebben uitgekeken om in de universiteitsbibliotheek te mogen studeren, ze doen er dan toe als ze daar mogen zijn. Wat ik vooral meeneem uit deze discussie en het begin van de dag is een uitspraak van Waters; om extravert te zijn, om je te presenteren naar buiten en nieuwsgierig te zijn naar de ander. Ook vraag ik me af hoe het in NL is gesteld met de opleidingen. Ik heb werkelijk geen idee en kan dus ook niet beamen of ontkennen dat het in NL anders is dan in de VS.

Sessie 2: infrastructure that scales across interdisciplinary groups
In deze sessie liet Tom Hickerson (University of Calgary) hun research platform zien. Door deze platformen in te richten komen er nieuwe rollen voor de bibliotheekmedewerkers beschikbaar. Hij realiseerde zich dat om deze nieuwe rollen te begrijpen – we must change the way we change. Verandering is niet lineair, maar het is verandering in een dynamische omgeving waarbij het nadenken over ruimten en het managen van de ruimte in constante transitie is.

hickerson2
Zij ontwikkelden visualization studios die flexibel zijn, 100% wireless en 100% cellular. Ik wilde nog vragen wat dat laatste precies betekent maar daar ben ik niet aan toegekomen. In deze studios wordt op een nieuwe manier samengewerkt en werken zij samen met het research data centre van de universiteit.

Ray Siemens hield zijn presentatie op afstand. Hij is op dit moment in Brussel en dus had hij zijn presentatie opgenomen. Het was een interessant verhaal over het INKE project. Dit project heeft zich in de afgelopen 7 jaar beziggehouden met de vraag hoe verandert het internet de manier waarop wij lezen. En hoe gebruiken we informatie in nieuwe digitale omgevingen. DIt project staat een beetje ver van mij af dus ik merk aan mijn aantekeningen dat ik niet veel heb opgeschreven. Als je meer wilt weten is de website een bron van informatie en dit project heeft ook een twitteraccount (@inkeproject). Ik denk dat de visualisatie tools die op de website te vinden zijn interessant kunnen zijn als dit je onderwerp is.

Sessie 3: training research librarians for transformed libraries

Christopher Erdmann (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics) is zo aardig geweest om zijn presentatie online te zetten. Hij wilde het research proces begrijpen en is er helemaal ingedoken. Naar aanleiding van zijn bevindingen heeft hij een trainingsprogramma ontwikkeld voor bibliotheekmedewerkers die met data gaan werken.

hickerson

Het deed mij heel erg lijken op de research data management training die in NL is ontwikkeld.

In deze sessie was ook Greg Raschke (NCSU Libraries) een spreker maar ik heb geen aantekeningen bij zijn verhaal gemaakt. Maar hij zei wel een ding om te onthouden:

if you want to be innovative you need time to experiment

sessie 4: supporting the research enterprise: centralization, compartmentalization, diffusion and clustering

Drie sprekers in deze sessie. Jon Bath (University of Saskatchewan), Barbara Rockenbach (Columbia Univeristy) en Steve Morris (NCSU Libraries).

Bath vroeg zich af: can you create a one-stop-shop for “digital research” that meet the needs of faculty and students? Zijn antwoord is nee, maar je kan wel een first stop zijn. Waar hij ook een punt heeft is als hij zegt dat iedereen data gebruikt en dat je je dus op methodologie moet richten en niet op discipline. Daarnaast is hij van mening dat je niet goed bezig bent als bibliotheekgebruikers altijd bij je terug komen met dezelfde vraag. Je moet ze leren om het zelf te doen. Als je met ze samenwerkt ben je onderdeel van de research agenda in plaats van onderdeel zijn van de support agenda. En dat is iets wat je moet willen.

rockenbach

Rockenbach vertelde over 3 digital centers die zij hebben ontwikkeld. Deze zijn wel gebaseerd op discipline maar Rockenbach gaf toe dat zij ook nadenken over methodologie in plaats van discipline. In de centers hebben ze computers, scanners, 3D printers, oculus rift, etc. Zij noemen deze centra geen makerspaces maar ze zijn het wel. De software die op de computers draait wordt gezien als collectie en dus is het in de catalogus opgenomen. Er worden in de centra workshops georgansieerd rondom nieuwe methoden en emerging technologies. Ze hebben hackatons, researchatons, open lab en unbox-IT. Bij deze workshops worden verschillende wetenschappers bij elkaar gebracht zodat er crossovers kunnen ontstaan.

Norris nam ons mee in de nieuwe ruimtes van de James B. Hunt Library. Hierover later meer als ik de rondleiding heb gedaan (en dat is morgen, er staan wel al foto’s online voor het geval je niet kan wachten). Zij hebben makerspaces, visualization studios, creative studios, game labs, etc. En het is supergaaf. Morgen meer.

sessie 5: library as research, teaching and learning platform: interactive spaces

Het aantal sprekers werden er steeds meer. Vier in deze sessie. E. Patrick Rashleigh (Brown University), Bryan Sinclair (Georgia State University), Jill Sexton (NCSU Libraries) en Joe M. Williams (University of North Carolina at Chapel Hill).

Rasleigh zijn universiteit ontwikkelde een flexibele en gemakkelijk toegankelijke ruimte waar wetenschappers kunnen komen om te werken aan datavisualisatie door middel van een enorme videowall/displaywall. Waanzinnig mooie voorbeelden van hoe de ruimte gebruikt wordt werden getoond. En dan opeens bedenk je, als je dit wilt aanbieden heb je ook medewerkers nodig die het gebruik kunnen ondersteunen. En dan word ik altijd een beetje stil, want dit vraagt wel iets van je medewerkers. En dit zijn competenties die je niet zomaar in huis hebt. Is dat dan een reden om het niet te doen, nee, maar je moet er wel goed over nadenken hoe je het aan gaat pakken. Rashleigh gaf ook aan elk contact met een wetenschapper aan te grijpen om de ruimte te laten zien en de mogelijkheden te tonen. Je moet het wel goed verkopen want dat doet het niet vanzelf. Rashleigh helpt wetenschappers om de content er mooi uit te laten zien op het scherm, dus hij ontwikkelt templates en doet soms resizing van de content.

sessie5

Sinclair is de bedenker van de curve.

CURVE: Collaborative University Research & Visualization Environment is a technology-rich discovery space supporting the research and digital scholarship of Georgia State University students, faculty, and staff. A service of the University Library, CURVE’s mission is to enhance research and visualizations by providing technology and spaces that promote interdisciplinary engagement, collaborative investigation, and innovative inquiry.

De grap is dat curve helemaal geen gebogen schermen heeft 🙂

Maar wel een hele mooie ruimte is met een meters brede videowall met touch screens met een capaciteit van ongeveer 66 personen. Meer afbeeldingen van het gebruik van de ruimte en informatie over de gebruikte technologie vind je hier.

De laatste sprekers van deze sessie waren Sexton en Williams. Ook zij hebben een groot scherm en noemen dit de Liquid Galaxy. Dit scherm is verplaatsbaar en staat in de open ruimte van de bibliotheek. Je hoeft het scherm niet te reserveren dus weet de bibliotheek vaak pas dat het scherm gebruikt wordt als studenten er voor gaan zitten. Dit scherm kan niet zo heel veel, eigenlijk alleen Google Maps en Google Streetview maar daarom is het gemakkelijk in gebruik. Het scherm is geinstalleerd door de leverancier en wordt ook door hen onderhouden. Ze hebben zelf geen ICT ervaring die een scherm als dit kan ondersteunen.

Hierna ben ik op bezoek gegaan bij twee sessies die gehouden werden in de creative studio en de visualization lab. Mooie grote ruimtes met rondom schermen (whiteboards) en een heleboel beamers om rondom te kunnen projecteren. Ik denk dat ik morgen bij de rondleiding meer hierover ga horen dus wacht ik nog even met de ruimtes hier beschrijven.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 4

En weer terug in Londen voor een laatste dag werkbezoeken. Zes bibliotheken staan er op het programma. Het is net een soort marathon en dit is het laatste stukje. We begonnen vanmorgen bij de University of the Arts.

ual

De bibliotheek en de learning zone bevinden zich in een gebouw dat vroeger werd gebruik voor de handel. Nu is het een monument en dus zijn er dingen om rekening mee te houden. Zoals de kleur van de muren, de houten deuren en de nummers op de muur. Achter dit gebouw is de faculteit. Een mooi nieuw gedeelte. Veel kleur en creativiteit. De straat waar je in loopt na de ingang is gemaakt om elkaar te ontmoeten. De vierkante gekleurde elementen worden nesten genoemd, plekken om samen te werken. Deze faculteit heeft ongeveer 4000 studenten.

ual2

Wat heel bijzonder is, is dat deze faculteit is geopend in 2011 en dat zij heel erg hun best hebben gedaan om de sfeer van het oude gebouw in het nieuwe gebouw terug te krijgen. Volgens een deelnemer van mijn groep die het oude gebouw kent is dit erg goed gelukt. Of zoals onze gods het vertelde: in de loop van de tijd nemen de studenten steeds meer ownership in het gebouw.

De bibliotheek is door de weeks open van 9.00 – 22.00 uur. En in het weekend op zaterdag van 11.15 – 17.00 uur en op zondag van 12.15 – 18.00 uur. Op een drukken dag komen er meer dan 300 mensen. De bibliotheek is niet 24-7 open omdat de vraag daar naar nog niet luid genoeg is. De bibliotheek is per etage ingedeeld in groepzone (samenwerken, eten en geluid) en stilte plekken. Enthousiast werd ik van de sample library. Alle nieuwe materialen worden hier verzameld om aan te voelen en vast te houden. Jammergenoeg niet om mee naar huis te nemen om na een week weer terug te brengen.

aul3 Langs de wanden staan banken zonder tafels. Deze worden veel gebruikt voor snelle naslag. Studenten verzamelen dan een stapel boeken en bladeren er doorheen totdat ze de afbeelding hebben gevonden die ze zoeken. Ze hebben hier dan geen tafel voor nodig.

In de learning zone (begane grond van de bibliotheek) vind je verschillende plekken om samen te werken of alleen achter de computer te zitten (150 in totaal). Het is druk en buzzy.

ual3

Er staan ongeveer 40 pc’s, ze hebben 26 macbook pro’s en 9 ipads in de uitleen. 3D printers worden voor het einde van het jaar geplaatst. Studenten komen hier om te werken en blijven vaak langer dan 3 uur. Het meubilair is flexibel en wordt ook veel verschoven. De tafels kennen 3 hoogtes; staan, hoog zitten en laag zitten. Stoelen zijn niet altijd nodig, zelfs bij lege plekken zitten studenten graag op de grond (met of zonder een kussen). Ook hier laten studenten hun spullen liggen als ze koffie gaan drinken (zoals bijna overal waar ik kwam de afgelopen week). De meubels hebben geen felle kleuren omdat ze dan niet meer bij het gebouw zouden passen.

Hierna gingen we naar de British Library voor een lunch en een snelle rondleiding. Een uurtje en weer verder, naar de Cruciform Hub van UCL. Ik schreef er maandag al over. Na de rondleiding hier via de universiteitsbibliotheek van UCL naar de Bartlett Library. In een nieuw gebouw. 80 studieplekken voor 2000 studenten, het voelt als te weinig.

bartlett

En hup naar SSEES Library. Een gebouw dat 9 jaar oud is en al heel oud aanvoelt. In dit gebouw veel glas en personeel dat zichbaar is maar niet echt toegankelijk. Veel boekenkasten in het midden en studieplekken aan de randen.

ssees

Bijna alle gebouwen die ik afgelopen week bezocht hadden toegangspoortjes en sommige ruimtes waren echt enkel en alleen toegankelijk voor speciale groepen; medische studenten (Cruciform), PHD’s (research exchange Warwick) en post-graduates (in de hub in Warwick). Het voelt gek om een ruimte voor 1 groep te reserveren. Maar ook in Delft spreken we hierover. Wat mensen uit de Liber Architecture Group zeggen is dat het logisch is, deze groepen brengen het geld mee. De undergraduates worden door de staat betaald, daar verdien je niet aan. Ik weet niet precies hoe dat in Nederland is. Ik ben er ook nog niet uit of het wel werkt. Ik ben meer voor stilteplekken voor de mensen die stil willen werken, of dat nu een student, een wetenschapper of een PHD’er is. Of zelfs een medewerker. Het gaat om het werk dat je op dat moment wilt doen. Niet tot welke groep je behoord. Het is een onderwerp dat vast nog wel een paar keer op de agenda komt. Ik ben dan ook benieuwd wat het standpunt is van andere bibliotheken.

Morgen wordt een dag van vergaderen. We bereiden dan het seminar van 2016 voor. Mocht je nog mooie nieuwe (universitieits)bibliotheken kennen of herinrichtingen laat het mij dan weten. Ik neem het dan mee in de gesprekken over het programma.

Meer foto’s van de reis vind je op Flickr.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 3

Op woensdag stond de nieuwe Openbare Bibliotheek van Birmingham op het programma. Eentje van mijn wensenlijst omdat het een ontwerp is van Fancine Houben van Mecanoo. Net een jaar open en nu al 2,7 miljoen bezoekers. Ongekend! Wat gelijk opvalt als je het plein van de bibliotheek op loopt is dat er maar in hele kleine letters op staat wat het is.

birmingham

Als je het eenmaal weet is het gebouw herkennen al voldoende, het valt namelijk best op in de stad. We werden rondgeleid door Fay Davis. Ze vertelde ons het bijzondere project dat 12 jaar duurde en waar zij samen met de architect een visie mocht ontwikkelen. Het Mecanoo blauw is ook in dit gebouw gebruikt namelijk voor de ruimte waar de liften en het trappenhuis zich in bevindt. Het is een herkenbaar iets voor de gebruikers. Net als de blauwe lijn onder de reling van de roltrappen. Maar ook de dienstverleningsplekken zijn blauw.

birmingham2

birmingham4

Het gebouw wordt goed gebruikt. Bij de entree vind je het winkeltje (met mooie kaarten van het gebouw maar ook design en sieraden), de zelfservice en het restaurant. Ook is er een tentoonstellingsruimte.

birmingham3

De visualisatie van de plattengrond is erg mooi. Gedaan door Mijkensenaar wayfinding experts.

Het was druk in de jeugdafdeling. Iets minder bij de muziek, maar boven op de afdeling waren bijna alle plekken bezet. Toch voelde het soms leeg, alsof er veel meer meubels hadden kunnen staan. Fay legde uit dat er soms grote evenementen worden georganiseerd en dat zij die ruimte dan nodig hebben. De plekken bij de ramen zijn favoriet. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Denk dat ik zelf ook daar het liefste zou zitten.

birmingham5

De bibliotheek is maandag tot en met vrijdag van 8.00 – 20.00 open. Op zaterdag van 9.00 – 17.00 en op zondag van 11.00 – 16.00 uur. Naast de tentoonstellingsruimte op de begane grond is er een speciale plek voor de bijzondere collecties. Hier worden een aantal keer per jaar tentoonstellingen gepresenteerd. Ook wordt er samengewerkt met de British Film Institute en zijn er boots waar je films van hen kan kijken. Ook is er een brainbox, een ruimte die gehuurd kan worden door commerciele bedrijven om brainstormsessies te doen. Voor de ruimtes die gereserveerd kunnen worden is een speciaal team gemaakt met event-managers. En wat wel heel speciaal is is de contemplatieruimte met wasgelegenheid. Iets waar wij elk jaar wel een keer een vraag over krijgen en dan intern discussie over hebben. Hier was het een ruimte waar gebeden kan worden of een yogales gegeven kan worden.

Met de nieuwe bibliotheek heeft Birmingham er een toeristische attractie bij. Een plek waar veel mensen heel graag komen en waar veel wordt georganiseerd. De bibliotheek als landmark.

Meer foto’s van deze reis vind je op Flickr.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 2

Vandaag stond de universiteit van Warwick op het programma. We begonnen al vroeg aan de reis, hadden meer dan een uur vertraging ingepland en zelfs dat was niet genoeg. We kwamen zelfs een uur te laat aan. Dat had te maken met file, harde wind en regen en het niet kunnen vinden van een parkeerplek. Toen we eindelijk in de bibliotheek aankwamen stond Yvonne Budden al voor ons klaar. Ze nam ons gelijk mee. Naar de Wolfsen Research Exchange, de post-graduate hub en de Learning Grid Rootes.

researchexchange

De Wolfsen Research Exchange is alleen toegankelijk voor PhD’s en bestaat uit verschillende soorten werkplekken. Wat opvalt is dat het heel rustig is. Dat er niet veel geluid wordt gemaakt door de PhD’s. Het is alleen en stil werken en niet samenwerken. De buzz mist een beetje.

researchexchange2

Normaal gesproken is het wel druk legt Yvonne uit en er worden heel veel evenementen georganiseerd. Ook zijn er seminar rooms (3) waar 30 mensen in kunnen. De Exchange is gemaakt om mensen elkaar te laten ontmoeten over disciplines heen. Dat doel wordt nog niet bereikt. Mensen die elkaar buiten deze ruimte ontmoeten nemen elkaar wel mee naar de Exhange. En zo voldoen ze toch een beetje aan dat doel. Al het meubilair is verplaatsbaar. En na de opening in 2009 zijn er al een aantal aanpassingen gedaan.

Veel tijd om door te vragen hadden we niet. We moesten door naar de volgende plek, de post-graduate hub. Ook hier heb je een pas nodig om binnen te komen.

postgraduatehub

De centrale ruimte kan leeggemaakt worden voor grote evenementen. Deze worden zowel door studenten als door de staf georganiseerd. Om deze centrale ruimte heen vind je projectruimtes die je kan reserveren. De hub is elke dag open van 8.00 – 21.00 uur. In het weekend zijn zij gesloten.

En weer gingen we verder. We leken wel Japanners, foto maken en hup de bus weer in. Alleen in ons geval was het niet in de bus maar gewoon lopen. Naar de Learning Grid Rootes. Ook dit is een ruimte die door de bibliotheek beheerd wordt. Toen wij vroegen wat het dan is wat de connectie met de bibliotheek maakt vertelde Yvonne dat de staf door de bibliotheek betaald wordt. In de Learning Grid Rootes zijn learning advisors aanwezig. Deze studenten worden door de bibliotheek betaald. De inrichting van deze ruimte is een jaar oud en ik moet zeggen, het ziet er veel ouder uit.

learninggrid

Dit kan komen door de kleurkeuze (basis kleuren) die een beetje flets is. Of door de vloerbedekking. De ruimte wordt erg goed gebruikt. Zowel de vaste pc plekken als de plekken waar je met je eigen device kan studeren. Er zijn ongeveer 350 studieplekken op deze lokatie.

learninggrid2

Na deze snelle tour langs de verschillende plekken lunchten we met de directeur van de bibliotheek. Yvonne en haar collega Becky (zij is onder andere verantwoordelijk voor de learning grid) waren er ook bij. We spraken over Maastricht en Delft en het flexibele werkconcept of het nieuwe werken wat we daar hebben doorgevoerd. We spraken ook over het succes van Pirus, de online tool van Warwich om wetenschappers met elkaar in contact te brengen. En over de study happy campaign waarbij knuffelhonden en bananen werden ingezet.

Na de lunch mochten Yvette en ik deelnemen aan een extended Library Management overleg. Super inspirerend om met een grote groep managers te spreken over alles wat ons bezighoudt. Want als het gaat om het inrichten van ruimtes dan hebben we allemaal dezelfde uitdagingen.

Meer foto’s van deze reis vind je op Flickr.