Het nadeel van veel boeken achter elkaar lezen zonder erover te bloggen is dat als je de titels dan weer ziet, je denkt, waar ging dit boek ook alweer over. Mijn lijstje van de afgelopen twee maanden:
- Vanillevla met frambozen / Michel Krielaars
- Single van beroep / Thom Arisman
- De kunstroof / Ian Rankin
- Het meisje met de negen vingers / Laia Fàbregas
- Nina : De onweerstaanbare opkomst van een powerlady / Eric Smit
- PS ik hou van je / Cecilia Ahern
- Dit is echt / M.J. Hyland
- De koekjesclub / Ann Pearlman
Omdat Vanillevla met frambozen een boek is met korte verhalen over alledaagse mensen die op een of andere manier een probleem hebben met het leven is er weinig blijven hangen. Zelfs het lezen van recensies doet geen bel rinkelen. Kan dus alleen maar zeggen dat het weinig indruk heeft gemaakt, maar wel genoeg om het helemaal te lezen.
De auteur Thom Arisman kende ik nog uit de Viva en toen vond ik het al niet zo’n leuke man. Beetje veel met zichzelf bezig en de vrouwen die hij wel of niet tussen de lakens had gekregen. Het boek is eigenlijk een voortzetting van zijn columns in de Viva. Geen idee waarom ik het boek uit heb gelezen. Ik vind Thom nog steeds geen aardige man.
De kunstroof was in deze rij een boek dat mij wel bij zal blijven. Het gaat over een rijke vent, een docent aan de kunstacademie en een man die in de financiën werkt. Ze komen elkaar tegen op kunstveilingen en praten dan veel over kunst en wat zij wel en niet mooi vinden. Tot op een dag de docent een voorstel aan de twee andere mannen doet. Hij wil kunstwerken stelen uit een museumdepot. En om de simpele reden, het museum zal ze niet missen (ze hebben genoeg), het publiek weet niet eens dat de werken bestaan en aan de muur van de mannen wordt er tenminste nog van genoten. Tsja en dan gaat het natuurlijk mis. De mannen hebben hulp nodig en alles loopt compleet uit de hand. Goed verhaal, interessant onderwerp en fijn geschreven.
Het meisje met de negen vingers is een beetje een bizar verhaal. Laura, de hoofdpersoon in het verhaal, voelt zich een buitenstaander met maar negen vingers. Naast het missen van een vinger en de zoektocht naar haar identiteit loopt er nog een thema door het verhaal. Laura’s ouders maakten geen foto’s en wilden dat Laura en haar zusje dat ook niet deden. Wel maakten zij foto’s in hun hoofd (gedachtenfoto’s), dus visualiseren van gebeurtenissen om nooit meer te vergeten. Het zusje van Laura kan hier niet mee omgaan en gaat op zoek naar foto’s die er natuurlijk wel zijn. In fantasieen vertelt Laura de lezer over het verliezen van nog meer vingers. Tijdens het lezen is het onduidelijk of dit waargebeurd is of niet waardoor het verhaal soms vreemd overkomt.
Nina…. wat zal ik daar eens over schijven. Goed boek. Soms een beetje taai door beschrijvingen van bedrijven en financiën. Maar wel zo duidelijk dat je een goed beeld krijgt van Nina Storms (Brink). Deze ongeautoriseerde biografie geeft de lezer een kijkje in het persoonlijke en zakelijke leven van de hoofdpersoon. Met als hoogtepunt de beursgang van WorldOnline in 2000.
Hier een interview van Jort Kelder met Eric Smit:
PS ik hou van je is een feelgood boek over de liefde. Leest lekker weg. Niet meer en niet minder.
Dit is echt gaat over Patrick Oxtoby die nadat zij vriendin hem heeft verlaten zijn intrek neemt in een klein pension in een Engelse kustplaats. Hier ontmoet hij twee mannen waarvan hij er een per ongeluk vermoord. Het grootste gedeelte van het verhaal gaat dan vervolgens over zijn tijd in de gevangenis. Wel aardig, niet schokkend.
De koekjesclub gaat over een groep vrouwen die een keer per jaar bij elkaar komen om koekjes uit te wisselen en verhalen te delen. Degene die de koekjesbijeenkomst organiseert vertelt tussen de recepten door over de geschiedenis van de ingrediënten (zoals chocolade, suiker, zout, etc). Naast een koekjeskookboekje ook een aardig verhaal.