op bezoek in Leuven

Op 19 april vorig jaar opende Leercentrum Agora en nu pas hadden collega Wilma en ik tijd om langs te gaan. In de tussentijd was Peter Verbist en zijn team allang weer een keer in Delft geweest. En waarom het zo lang duurde. Omdat wij graag samen met onze collega’s van de UB Gent een bezoek aan Leuven wilden brengen. De agenda’s van 2 directeuren, een winter (wij gingen met de trein) en nog zo wat gooide telkens roet in het eten. Maar op 20 februari is het dan toch gelukt.

Wilma en ik maakten er een dagje van. We moesten nog aan een artikel voor een Duits tijdschrift schrijven en zochten daarvoor een leuk tentje in de binnenstad van Leuven. Het werd The Foodmaker, heerlijke salades, super sapjes en allemaal met een zo klein mogelijke ecologische footprint.

Net na de lunch gingen we op zoek naar Agora. Het werd een soort kruip-door-sluip-door route maar we kwamen er. De collega’s uit Gent waren er al.
Het is fijn om te zien dat ook in Leuven er raar gebruik wordt gemaakt van de toiletten. Ik dacht al dat wij in Delft de enige waren.

toilet

Peter is een enthousiaste verteller en na een presentatie met de facts & figures nam hij ons mee het gebouw in. Het is een monument en dus moesten sommige dingen blijven. En dat zou vervelend kunnen zijn, maar ze hebben hier mooi heen gebouwd om datgene wat niet weg mocht.

overzicht

Ik vond de vormgeving van de bewegwijzering erg mooi gedaan. Niet overdreven aanwezig maar wel goed zichtbaar. En het was druk in het gebouw. Het is een enorm succes en dus zijn de openingstijden al verruimd en wordt er nagedacht over extra ruimte voor de studenten.

AGORA is méér dan een gebouw. Het is een concept, een sociaal kruispunt van informatie, technologie en dienstverlening.

De projectruimtes worden goed gebruikt en waar ik jaloers op ben is het systeem van reserveren waarbij studenten een titel aan de bijeenkomst kunnen geven. Op de schermen in de gangen zie je die titel dan terug.

schermen

Het is fijn om met gelijkgestemde te praten en elkaar over en weer te inspireren. Ik denk dan ook niet dat dit de laatste keer was dat Leuven-Delft-Gent elkaar ontmoet. We lopen allemaal tegen dezelfde uitdagingen aan. Het fijn om er dan samen over te discussiëren.

Meer foto’s van dit bezoek staan hier.

op werkbezoek – in wageningen

Gister ben ik met een aantal collega’s van het programma Sociale Innovatie naar de Universiteit van Wageningen geweest. Hier werden wij ontvangen door Rolf Heling en Ton Risse die ons vertelden over het nieuwe werken bij het Facilitair Bedrijf. Omdat we vroeg waren namen we een kijkje in een gebouw met de naam IMPULSE, een ontmoetingscentrum waar wetenschap, bedrijfsleven en overheid elkaar inspireren en stimuleren.

In de brochure van dit gebouw staat:

Impulse, een ontmoetingsplek op Wageningen Campus waar vaste patronen worden losgelaten en waar in een inspirerende omgeving nieuwe ideeen en initiatieven ontstaan.

Mooi geformuleerd. Vooral dat loslaten van vaste patronen. Ik had er meteen een beeld bij.

Rolf Heling had voor ons een presentatie klaargezet en hij vertelde vol enthousiasme over hun nieuwe werken project. Waarom ze het hadden gedaan (over de grenzen en functies en afdelingen heen, kennisdelen, effectiever en (slimmer) samenwerken, stimuleren van creativiteit, sturen op resultaat en output, aantrekkelijke werkgever en efficiënter gebruik van m2). Hij vertelde ook dat ze niet hebben gepolderd, het concept is in zijn totaliteit ingevoerd en pas achteraf is gekeken of er aanpassingen nodig zijn. In het project zijn zij ondersteunt door Rietmeijer, Annelies Meijers (AM Kwadraat) en hebben ze digicoaches ingezet die collega’s hielpen met archiveren, opruimen en clean desk.

Na de presentatie kregen wij een rondleiding door het gebouw. Het gebouw is open, transparant en biedt veel verschillende soorten werkplekken waar je tot 22.00 uur gebruik van kan maken. Het kantoor is een ontmoetingsplek geworden. Er zijn een paar vaste werkplekken, iedereen heeft een laptop en een mobiel gekregen en kan dus flexibel werken. Op de aanlandplekken staan schermen en zijn de tafels niet in hoogte verstelbaar. Het is de bedoeling dat je hier niet langer dan 2 uur zit te werken. De secretaresses en de servicedesk hebben een geprefereerde plek, als zij in het gebouw zijn zitten zij hier en als de plek vrij is kan er iemand anders zitten.

Rolf vertelde dat zij veel mensen uit de organisatie hebben betrokken, dat er veel is gecommuniceerd en dat mensen goed zijn begeleid in het verandertraject. Het motto is en blijft stimuleren & verleiden. Hij noemde ook de succesfactoren:

  • management vanaf begin eensgezind
  • niet polderen om integraal concept intact te laten
  • medewerkers maximaal betrokken
  • zorgvuldiger naar medewerkers met problemen
  • bricks, bytes en behavior samen opgetrokken in zorgvuldig voorbereidingstraject (inclusief architecten)

Meer foto’s van dit bezoek staan op flickr.

OCW in Delft

Gister was het dan zo ver. Open Course Ware van de TU Delft ging live. Er staan momenteel tien cursussen online van Civil Engineering, Offshore Engineering en Electrical Engineering. De komende maanden zal worden gewerkt aan het materiaal van Applied Physics, Applied Physics en Sustainable Development.

Het officiele persbericht is hier te vinden. Willem van Valkenburg heeft ook over het live gaan geschreven, dat lees je hier.

Msn in de bieb

Op de weblog Walking Paperstaat de volgende tekst: A colleague sent me a sad email regarding Instant Messaging at her library. Evidently she was experimenting with it, hoping to increase communication within her library. The IT department found the IM software on her computer and took it off. The gall!

Steeds vaker hoor of lees je dat automatiseringsafdelingen het niet op prijs stellen dat de medewerkers gebruik maken van msn/icq en andere chat- programma’s. Waarschijnlijk omdat zij bang zijn voor ellende en kapotte computer (soms ook wel waar natuurlijk). Wat deze automatiseringsafdelingen niet beseffen is dat chat er gewoon bij hoort. Mijn generatie (en ook de generaties na mij) is opgegroeid met chat en ziet het als een snelle manier van communiceren, allemaal vrij onschuldig. Ook ik gebruik op het werk msn, gewoon omdat het handig is en ik vaak geen zin heb om te lopen. En ook bij ons wordt het binnenkort verboden om msn e.d. te gebruiken. En dan… bij de pakken neerzitten… echt niet… msn heeft een online versie, hoef je niets te installeren en kun je toch gewoon chatten. Bij de Universiteit van Amsterdam is chat een manier geworden om te communiceren met gebruikers. Dit soort initiatieven juich ik alleen maar toe, er is toch niets handiger dan thuis met een probleem zitten dat iemand anders voor je op kan lossen zonder dat je daarvoor naar de bibliotheek hoeft. Ik hoop dat veel bibliotheken in Nederland dit initiatief overnemen en dat binnen niet al te lange tijd chat gewoon een onderdeel is van de reguliere dienstverlening van bibliotheken.

Meer info: UvA

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com