photo credit: wheelo50411
Al twee keer was ik in Washington en ik heb nooit geweten dat daar een bibliotheek staat van een van mijn favoriete architecten. De Martin Luther King Jr. Library is in de jaren ’60/’70 van de vorige eeuw gebouwd door Ludwig Mies van der Rohe. Overigens de enige bibliotheek die hij ooit bouwde.
En nu in april mag ik weer naar Washington en moet ik haast maken om het gebouw te zien. Dit omdat de gemeenteraad heeft besloten dat het gebouw niet langer geschikt is voor een bibliotheek in de digitale wereld. De gemeente wil het gebouw verkopen (waarna het waarschijnlijk wordt gesloopt) om een nieuw bibliotheekgebouw op een andere plaats laten bouwen.
Witold Rybczynski vraagt zich in het tijdschrift Slate dan ook terecht af (artikel How do you build a public library in the age of Google):
What sort of public library does the “digital world” of Google, Wikipedia, and Kindle require?
In een slideshow essay van 8 pagina’s gaat Rybczynski in op de geschiedenis van bibliotheekgebouwen en de verschillen tussen gebouwen van toen en nu. Uiteraard wordt de bibliotheek van Seattle van Rem Koolhaas als modern voorbeeld genomen. Maar ook wordt de Openbare Bibliotheek in Salt Lake City als voorbeeld genoemd, een bibliotheek waar ik vorig jaar een kijkje mocht nemen.
Rybczynski schrijft over beide bibliotheken:
Seattle’s public library, unlike those of San Francisco or Chicago, was designed to be a downtown hangout, with something for everyone, as if you crossed Starbucks with a mega bookstore. Salt Lake City’s public library goes one step further and adds a touch of the shopping mall.
Is dit dan de toekomst van de bibliotheek, een urban hangout met meerdere functies dan alleen het lenen van een boek? Ik denk van wel. Ik kan mij dan ook vinden in de voorspelling van Ross Dawson, die voorspelt dat in 2019 traditionele bibliotheken zijn verdwenen. Maar als de bibliotheek zich muteert tot urban hangout, ontmoetingsplek, informatievoorziener van alle soorten informatie en dus niet alleen van boeken dan ziet de toekomst er iets rooskleuriger uit. Naar mijn idee kun je deze nieuwe invullingen in een oud gebouw vormgeven. Het is dus niet nodig om een gebouw van Ludwig Mies van der Rohe om te gooien. Je hebt echter wel een originele architect nodig om een en ander voor elkaar te krijgen. Een architect die “de ontmoeting” een centrale plaats geeft in het gebouw en de overige diensten hier een plekje omheen geeft.
Met dank aan: January Magazine