Ik ben een beetje in de war door het bericht dat ik vanavond las op De Nieuwe Reporter. Henk Blanken schrijft namelijk over de mening van Bernt Hugenholtz (hoogleraar informatierecht UvA) waar gelukkig ook zijn mond van open valt. Ik citeer even een stukje van Blanken:
Bloggers hebben geen auteursrecht. Wie blogt, of een foto plaatst op Flickr, of een wetenschappelijk artikel plaatst op een universitaire website, wil zo graag gelezen worden dat hij stilzwijgend toestemming geeft voor hergebruik. Dat beweer ik niet, maar professor Bernt Hugenholtz, hoogleraar informatierecht aan de Universiteit van Amsterdam.
Moet ik hier nu om lachen of enorm treurig van worden? Blanken heeft de mening van Hugenholtz uit een artikel (pdf) overgenomen. Ik lees het artikel en ben nog meer in verwarring. Het begint namelijk met de tekst dat op veel internetbronnen wel degelijk copyright zit en dat de internetcultuur er een is van “alles moet kunnen”. Tot zover volg ik het.
Daar komt bij dat veel informatieaanbieders op het web, zoals wetenschappers, bloggers, amateurfotografen, bibliotheken en andere non-profit instellingen, van de verkoop van informatie niet financieel afhankelijk zijn, en hun content dus gratis kunnen aanbieden.
Bloggers, ik ben ook een blogger. Ik biedt mijn content misschien wel gratis aan maar dat wil niet zeggen dat er geen copyright op zit. Vervolgens gaat Hugenholtz in op verweesde werken en auteurrecht dat na 70 jaar na de dood van de maker verloopt. Hij geeft bibliotheken als voorbeeld. Maar dan…
Wie blogt is al blij als zijn stukken door iemand worden gelezen. Wie een wetenschappelijk artikel op een universitaire website plaatst of een mooie vakantiefoto op FlickR.com, vindt het meestal prima als zijn werk wordt gedownload en verder verspreid.
Meestal vind je dat prima, maar zeker niet altijd.
Voor zover deze auteurs geen gebruik maken van open content licenties, waarover hieronder meer, mag worden aangenomen dat er sprake is van een stilzwijgende toestemming (licentie) aan alle gebruikers van het internet. Voor deze categorie werken vormt het auteursrecht dus geen toegangsbelemmering.
En met open content licenties wordt onder andere CC bedoeld.
En vervolgens vraagt Hugenholtz zich af of we het auteursrecht niet beter kunnen afschaffen aangezien er een overdaad aan kennis en cultuur gratis en voor niets wordt aangeboden via internet. Hij gaat nog even in op CC en geeft zijn visie op de toekomst.
Het kan gewoon niet anders zijn dan dat ik het verkeerd heb begrepen. Ik kan mij namelijk niet voorstellen dat een hoogleraar werkelijk zegt dat bloggers geen rechten hebben. Dat kan gewoon niet.
Gebruikt beeldmateriaal is afkomstig van Flickr – Creative Commons BBB van steren.giannini
Update (later op de avond, of moet ik zeggen de volgende morgen vroeg): Ik zie nu dat op de site van Henk Blanken zelf er discussie wordt gevoerd over de tekst, inclusief een comment van Hugenholtz.
Ik denk dat Bernt Hugenholtz moet leren om een onderscheid te maken tussen zijn eigen mening en de huidige wetgeving (of de manier waarop hij die wetgeving wil zien evolueren). De wet op het auteursrecht maakt geen onderscheid tussen bloggers en “andere” auteurs.
Hugenholtz zegt nergens dat bloggers geen auteursrecht hebben. Het gaat hem om de licentie die je bij je werk geeft als je iets op internet publiceert. Als je iets publiceert, ongeacht medium, dan geef je de ontvanger een bepaalde licentie. Altijd. Doe je dat expliciet (bv. Creative Commons-Naamsvermelding 3.0), dan is duidelijk wat de ontvanger wel en niet mag.
Wat Hugenholtz zegt, is dat als je iets op een blog of forum publiceert zonder expliciete licentie, de ontvanger mag aannemen dat hij een hele brede licentie heeft en dus (vrijwel) alles mag. Je wilt graag gelezen worden, dus mensen mogen je post in een mailtje plakken of op hun eigen blog herhalen.
Is dat zo gek? Het alternatief (“u mag niets met deze blog”) zou verstikkend werken voor veel blogs.
@ Arnoud,
duidelijk. Maar ik vind nog steeds dat als iemand niets zegt op zijn/haar blog over auteursrecht je er niet van uit mag gaan dat alles mag, maar eerder ervan uit moet gaan dat niets mag.
Dat dat verstikkend werkt ben ik met je eens. Maar ik ken voorbeelden van bloggers die vergeten zijn om een licentie aan hun blog toe te voegen en zich tot schrikken als zij zien dat hun content wordt hergebruikt zonder toestemming. Als je een cc-licentie op je blog zet geef je aan dat je erover nagedacht hebt en je dus bewust bent van wat anderen met je content doen. En dan nog komt het voor dat bijvoorbeeld commerciële partijen je content gebruiken (ook al heb je expliciet aangegeven dat dat juist niet mocht). Dus als er niets op een blog oid staat van een licentie, gewoon niets met de content doen, of even toestemming vragen. Is wel zo aardig lijkt mij.
M.