Vanmorgen begon de dag met een werkbezoek. Ik had gekozen voor de bibliotheek van het Parlement. Een gebouw dat net nieuw ingericht is met een bibliotheek die binnen een paar weken open gaat. Sommige meubels zaten nog in plastic. De bibliotheek wordt door verschillende groepen gebruikt. Uiteraard door medewerkers van de ministeries, maar ook door bedrijven. Er werken ongeveer 40 medewerkers en er worden per jaar ongeveer 80.000 uitleningen verzorgd.
Redenen voor de renovatie van de bibliotheek was om de ingang en de begane grond beter toegankelijk te maken, om 1 informatiebalie te realiseren op een meer zichtbare plek en om de gesloten kasten/collectie deels open te maken. Toen ze in het voortraject de gebruikers vroegen wat zij wilden was het antwoord een rustige leeszaal (58% van de gebruikers) en samenwerkplekken (36% van de gebruikers). Van de nieuwe samenwerkplek dacht ik dat het een vergaderruimte was. Ben dan ook benieuwd hoe deze in gebruik wordt genomen.
Het bestaande meubilair werd voor het grootste deel hergebruikt en hergestoffeerd. Niet dat dit goedkoper is dan de aanschaf van nieuw meubilair maar omdat ze graag dingen willen behouden.
Wat ik niet goed begreep in deze bibliotheek heb ik proberen te vatten in deze foto.
In een kleine kamer in de kelder stonden een groot aantal van deze kubussen of werkplekken die je voor een maand kan huren. Er was weinig daglicht in de kamer en het plafond zat laag. Ik voelde me opgesloten en kan me moeilijk voorstellen dat je hier voor je plezier een maand onderzoek doet. Maar het is een dienst die wordt gebruikt en die ze speciaal hebben teruggebracht.
Na de lunch begon de conferentie. De eerste lezingen gingen over het ontwerp van learning spaces en de werkplekken voor de medewerkers.
Kirsti Lonka presenteerde de keynote. Ze had het over flow, dat je dit eerder krijgt in kleine groepen maar ook in de bibliotheek. Ook had ze het over hoe zij naar bibliotheken kijkt (vanuit een learning centre perspectief) maar als je goed naar haar luisterde dan was de bibliotheek toch voornamelijk de plek met de boeken. Over de digital natives vertelde ze de standaard dingen, over hoe ze leren en hoe ze altijd online zijn op mobiele devices. De Franse architect naast me kende het begrip niet. Hij vond het een interessant fenomeen.
// the anchor
// the connector
// the gatherer
// the navigator
Waarvan de anchor het minst, en de navigator het meest mobiel is.
Bij de Viiki Campus, waar we gister waren, deden ze onderzoek. Van de groep medewerkers was 38% het type anchor.
Minna Andersson ging nog even verder op deze typologieen. Zij is van Martela, een meubelleverancier.
Zij ontwikkelen slimme meubels. Bijvoorbeeld een bureau dat je instellingen onthoud en met behulp van je medewerkerspas jouw voorkeuren instellingen overneemt.
De laatste spreekster van vandaag was Annette Franzkowiak van de universiteit van Hannover. Haar quote it’s not my-space it’s we-space zal ik onthouden. En ook discover / gather / analyse / create & share om wat je doet in ruimtes aan te geven en aan te geven dat je voor deze taken verschillende soorten ruimtes nodig hebt.
Meer foto’s van vandaag vind je hier.