KB-college – Global Librarianship, the Power of the Network

Met plezier stond ik gister om half 6 op om de trein van 6.17 uur te halen. Ik was hierdoor wel wat te vroeg in Den Haag bij de KB maar zo kon ik nog even kletsen met bibliotheekcollega’s en nieuwe mensen ontmoeten. Ik ging naar Den Haag voor het 1e KB-college met als onderwerp Global Librarianship, the Power of the Network. Belangrijkste spreker deze ochtend was Rolf Hapel van de Openbare Bibliotheek in Aarhus (Denemarken). Ik heb het geluk gehad dat ik tweemaal in Aarhus ben geweest. De eerste keer was in 2009. De bijeenkomsten van de Next Library (un)conference waren in de oude bibliotheek en bij de universiteit. Er werd wel gesproken over de nieuwe bibliotheek en het proces daarnaartoe maar de bibliotheek was nog niet af. In 2015 was de nieuwe bibliotheek wel klaar en het was geweldig om daar te zijn. De bibliotheek bruist, er zit leven in en iedereen is super enthousiast. Van beide bezoeken heb ik verschillende blogposts geschreven, die vind je hier, als je die nog eens terug wilt kijken. Foto’s van het bezoek in 2009 staan hier en die van 2015 hier.

En nu dat Rolf Hapel in Nederland was wilde ik hem graag weer horen spreken. Eerst vertelde hij iets over de bibliotheek, de kosten en de vierkante meters. Het gebouw staat op 9 kolommen om ook, als het water van de haven zou stijgen, als een buffer naar de stad te dienen. Maar waarom zou je zo’n enorme bibliotheek bouwen in een digitale wereld. Op welke vragen uit de samenleving ga je antwoorden geven? Hapel verdeelde deze in 3, het gaat om democratie, educatie en cultuur. Het gaat om de library as a space. Het gaat van informatie die overal gevonden kan worden naar iets dat alleen beleefd kan worden in de bibliotheek, van online naar on-site, van informatie naar betekenis en van het ontmoeten van informatie naar het ontmoeten van mensen. Van weten naar beleven en experimenteren. Van georganiseerde evenementen naar dingen die gebeuren.

De bibliotheek is een ruimte voor ontwikkeling en interactie, het opdoen van ervaringen, leren, innovatie, perceptie, overpeinzing en inspiratie.

Hoe zij tot deze bibliotheek en inrichting zijn gekomen is met dank van het publiek. Heel veel, maar dan ook heel veel sessies met gebruikers. Jarenlang, steeds opnieuw, steeds beter begrijpen wat nodig is. Op verschillende manieren mensen mee laten denken, in bijvoorbeeld idea pitches, world cafés, etc. Het gaat om citizen cooperation, user driver innovation, co-production en co-creation. Op de ladder van participatie van Sherry Arnstein uit 1969 (zie ook wikipedia) zijn zij bewogen naar delegated power (samenwerken met burgers als grootste belanghebbende) in plaats van informing en consulting. Als je hier nu ook mee aan de slag wilt kijk dan even bij de toolkit die is ontworpen voor bibliotheken, de Design Thinking for Libraries. Bij deze manier van ontwerpen staat de gebruiker centraal (user centered design). Als je hulp nodig hebt van een bedrijf die je hier bij kan helpen dan raad ik Muzus aan.

de trend movement of citizen engagement is groter dan alleen voor bibliotheken

Een van de ideeën voor deze bibliotheek kwam uit Engeland. Een mash-up (iets creëren uit meerdere onderdelen, soms is dat een website die met widgets opgebouwd wordt) werd vertaald naar een fysieke plek. De mash-up library was een feit. Er werd gezocht naar partijen om samen mee te werken, zij organiseren iets in de fysieke ruimte van de bibliotheek en onderhouden dit. Zijn er vrijwilligers voor nodig dan regelen zij dit ook. De bibliotheek programmeert romdom deze activiteiten ook en zij helpen met de marketing en PR. Inmiddels zijn er 3 jaar na de opening 130 partijen die samen met de bibliotheek deze mash-up library een gezicht geven. Daardoor kunnen er weken zijn dat er 42 activiteiten in de bibliotheek plaatsvinden. De meeste georganiseerd door de partners.

Bij DOKK1 speelt play een grote rol. Op allerlei plekken in de bibliotheek zie je dit terugkomen. Bijvoorbeeld op de interactieve vloer. Of bij de oude consoles waar de vaders vaak weggestuurd moeten worden omdat de kinderen willen spelen. Maar het is ook de enorme glijbaan buiten en de gong binnen de afgaat als er een kindje in het ziekenhuis wordt geboren. Het gaat ook om het niet helemaal inrichten van de ruimte. Iets wat Hapel in Nederland was opgevallen. Wij bedenken alles, wij laten niets vrij. In Aarhus zijn ruimtes die de mogelijkheid hebben om zelf in te richten. Om daar dingen te doen die jij wilt. En ja, soms wordt het dan vies.

Het laatste waar Hapel ons iets over vertelde was Smart City Aarhus. Overal in de stad hangen sensoren en wordt er data verzameld. De bibliotheek helpt mee om deze data te gebruiken in evenementen en activiteiten en de IT afdeling helpt ook met het toegankelijk maken van de data. Momenteel werken zij een een online plek voor de samenwerking tussen politiek en burgers, ze noemen het digital citizen involvement. En Hapel vertelde over de nieuwste medewerker van de bibliotheek, ze heet Norma en is een humanoid robot. Zij verteld verhaaltjes aan kinderen maar luistert ook als de kinderen voorlezen en geeft feedback. Het idee is om haar te koppelen aan Watson zodat zij slimmer kan worden.

Zo’n bibliotheek ontwerpen, inrichten en blijvend innoveren vraagt natuurlijk iets van de medewerkers. Zij worden steeds meer een facilitator, een docent, een projectleider en een professionele host. De oriëntatie van de bibliotheek is gericht op relaties en niet langer op het boekenproces. Hapel zegt ook dat de medewerkers veel meer dan vroeger moeten weten wat er in de samenleving speelt, hoe zij hierop in willen spelen, dat zij veel meer sociale competenties nodig hebben maar dat er ook collega’s moeten zijn die kunnen programmeren en snappen wat ICT kan doen voor de bibliotheek.

Hannah Gent vertelde ons iets over Public Libraries 2020, library advocacy, Europe Loud & Proud en de dingen die zij geleerd heeft in de afgelopen jaren.

Het gaat allemaal om relaties, wie ken je, waar kom je binnen bij de EU en hoe zorg je ervoor dat zij ook bij jou op bezoek komen. Bibliotheekmensen zijn uitstekende ambassadeurs. Niet alleen op managementniveau maar ook aan de balie.

Er is een groep MEP Library Lovers. Esther de Lange is een van de leden van deze groep. Deze groep stelde de lijst 60 boeken voor de zomer samen en op de website van de groep vind je per land een factsheet over libraries and skills in relatie tot Europa.

Naast deze groep is er een groep bibliotheekmensen die samenwerken om de MEP’s meer kennis te geven over bibliotheken, zij noemen zich Library Advocacy Lab.

2019 wordt een belangrijk jaar voor de EU. Er zijn verkiezingen, Brexit en het MFF proposal moet worden goedgekeurd. Nu in contact komen met de MEP uit jouw land heeft heel veel zin.

Gerald Leitner (Secretary General IFLA) nam als laatste spreker het woord. Hij liet ons zien wat er de afgelopen tijd is gedaan, in samenwerking met de leden, aan het tot stand komen van een wereldwijde toekomstvisie. Veel workshops, veel deelnemers en veel input. Deze hebben geresulteerd in 10 highlights:

we are dedicated to equal and free access to information and knowledge
we remain deeply committed to supporting literacy, learning and reading
we are focused on serving our community
we embrace digital innovation
we have leaders who see the need for strong advocacy
we see funding as one of our biggest challenges
we see the need to build collaborations and partnerships
we want to be less bureaucratic, inflexible and resistent to change
we are guardians of the memory of the world
our young professionals are deeply committed and eager to learn

Bij deze 10 highlights horen ook 10 kansen die beschreven zijn. Meer daarover vind je op de website van IFLA.

op bezoek in Gent

Vorige week was ik twee dagen in Gent voor de Liber Architecture Group. Volgend jaar is in april de conferentie in Freiborg en nu gingen we het programma bespreken. Als we dan als groep bij elkaar zijn bezoeken we ook altijd een aantal bibliotheken.

Dit keer dus Gent. De eerste rondleiding ging door de, thans in verbouwing zijnde, universiteitsbibliotheek, nieuwe depots en boekentoren.

ub_gent

Er moet nog een hoop gebeuren dus Gent staat zeker op het lijstje om nog eens terug te keren. De nieuwe depots zijn wel klaar en zijn erg mooi geworden.

ub_gent_depot

We namen ook een kijkje in de verbouwde faculteitsbibliotheek van Ingenieurswetenschappen en Architectuur. Mooie oplossing bedachten ze hier met hekken voor de boeken die naar beneden kunnen zodat er ook evenementen georganiseerd kunnen worden als de bibliotheek gesloten is.

gent_faculteit

En we gingen naar de faculteitsbibliotheek van Letteren en Wijsbegeerte waar we een rondleiding kregen van Saskia Scheltjens. Hier is een gedeelte van de verbouwing al gereed maar zijn er nog plannen voor meer.

faculteit2

Zie je de smalle richel om aan te studeren? Het werkt in tentamenperiodes maar optimaal is het niet, het is net te smal. Idee is wel goed bedacht.

faculteit3

En als laatste gingen we naar de bouwplaats van De Krook (voor onder andere de nieuwe stedelijke bibliotheek). We kregen een rondleiding van de architect.

dekrook

Het bijzondere aan het gebouw is dat het niet zo groot lijkt maar het wel is. Dit komt door een knik in het gebouw waardoor je vanuit elke hoek maar een stukje ziet. En het verbindt twee gebieden van de stad met elkaar door nieuwe bruggen die gebouwd worden.

dekrook2

Als het gebouw klaar is zeker een must see om eens langs te gaan. En dan gelijk ook de andere bibliotheken nog een keer bezoeken als die ook gereed zijn.

designing libraries 4 – de lokatie

jamesbhunt

Hoe begin je een fantastische bibliotheek te beschrijven. Ik kan niet alles noemen. De hoogtepunten dan maar. Wouw!

Omdat ze niet alle boeken in de bibliotheek wilden hebben bouwden ze een enorm magazijn met boeken in bakken en een robot die ze ophaalt. In 1 bak zitten 500 boeken. Een robotarm brengt het boek naar een balie als het wordt opgevraagd en dan ligt het 10 minuten later in de publieke ruimte om opgehaald te worden.

boekenrobot

De genius bar, net als in de Apple winkel, met allemaal spullen die je kan lenen in de bibliotheek.

uitleenspullen

En dit kon van alles zijn, oplaadsnoeren van alle mogelijke mobiele apparaten, laptops, ereaders, raspberry pi of makey makey. Ook een 3d printer hoort tot de mogelijkheden. Een ruimte met ASK US erboven waar studenten wachten om je te helpen met allerlei verschillende vragen.

Over techniek gesproken. Wat vind je van deze gamestudio.

gamestudio

Studenten kunnen deze ruimte reserveren. De ramen blinderen door van doorzichtig glas melkglas te maken (gaaf!) en een videogame spelen of een sportwedstrijd kijken. De medewerker die ons te tour gaf kan alle mogelijkheden van de ruimte regelen op haar mobiele telefoon. Alleen medewerkers mogen de hele ruimte blinderen 🙂

En dan de kers op de taart. Een ruimte waar je 270 graden breed kan presenteren.

270graden

Misschien moet je erbij geweest zijn maar dit was enorm indrukwekkend. En dit is niet de enige ruimte. Er is nog een vergelijkbare waar je ook op de grond kan presenteren. In beide ruimtes hangen veel (4K) beamers.

Maar ook kleine dingen vallen op. Of de details zoals Marvin Malecha op maandag zei. Wat denk je van lockers in verschillende maten. Zelf een zo grote dat er een mens in past. Of de keuze voor mooi en bijzonder meubilair.

meubilair

De makerspace in James B Hunt was maar klein. Die in de Hill bibliotheek daarentegen heel groot. Grappig hoe beide bibliotheken leren van elkaar en dingen overnemen.

makerspacehill

En wat kan ik nog meer vertellen. Het gebruik van kleur, geel voor de trap en oranje voor de toiletten. Hoe de trappen op meerdere manieren gebruikt kunnen worden. Dat de geluidsstudios die je kan reserveren niet geluiddicht zijn en dat je dus soms iemand hoort zingen of een gitaar hoort bespelen.

Ze wilden in Raleigh een hypermoderne bibliotheek bouwen en daar zijn ze zeker in geslaagd. Een mooi voorbeeld voor ons allemaal. Wil je meer foto’s zien, kijk dan even hier. Wil je nog iets vragen of opmerken, de comments staan open. Ik ben heel benieuwd wat jullie vinden van deze bibliotheek.

designing libraries 4 – dag 3

De laatste (halve) dag van de conferentie begon met sessie 7.

sessie 7: space to engage: building on the role of librarians in teaching and learning

Joan Lippincott (CNI) en Brain Mathews (Virginia Tech University) bespraken 3 grote thema’s die zij zien als het gaat om hoe de bibliotheek met de campus samenwerkt.

exporting expertise in library learning spaces to other campus buildings
new ways of thinking about exhibit spaces and making connections between exhibits and the institution’s research, teaching, and learning programs
developing new classroom configurations and supporting new pedagogies

mathews

De voorbeelden die werden gegeven spraken tot de verbeelding. Mooie tentoonstellingen van studentenwerk om de connectie met de campus te maken. Tools die gebruikt werden tijdens dit onderzoek dat tentoongesteld werd was ook aanwezig. Door dit te doen kreeg de universiteit beter contact met de studenten en de faculteiten. Maar ook het actief leren werd bevorderd.

Lippincott bepleitte voor het gebruik van de lege muren om dingen op te hangen omdat anders een learning commons net zo goed een computerzaal kan zijn. Het moet over leren gaan en bibliotheekmensen moeten opnieuw de connectie maken met leren. Die zijn zij een beetje kwijt geraakt in de afgelopen jaren. Als je tentoonstelling laat zien in de bibliotheek, laat je zien dat je begrijpt wat er op de campus gebeurd. Maar ook waren er voorbeelden van oude beelden met nieuwe media, oral history en image mashups.

Als het aan Mathews ligt worden alle bibliotheken incubators voor actief leren op de campus. Die rol kunnen we naar ons toe trekken. Probeer het uit in de bibliotheek en implementeer het later op de campus.

Het verschil tussen een library learning space en een zelfde soort ruimte op de campus is:

de bibliotheek richt zich op academisch werk in connectie met de content
de bibliotheek is open voor iedereen van elke discipline
de diensten die de bibliotheek aanbiedt dragen bij aan het academische werk, integratie van content en gebruik van technologie

sessie 8: designing great environments for library staff

Het leuke aan deze sessie was dat het over de werkplekken van medewerkers ging. Dat maak je niet vaak mee op conferenties. Een dag eerder had ik de werkplekken van de medewerkers van de James B. Hunt bibliotheek gezien en dat waren grote open ruimtes met – staj hoe noem je dat – kijk zelf maar.

kantoor

Als het buiten zou zijn, zou je het zonneschermen noemen 🙂

Elliot Felix (Brightspot) en Gwen Emery (NCSU) vertelden over hun aanpak. In het geval van Felix gaat het om ruimte, organisatie, diensten die alledrie een invloed hebben op de belevenis van de medewerkers. Voor hem zit het verschil in samenwerken of alleen werken en hij heeft een nieuw woord om fysiek en digitaal te combineren = phygical. Hij pleitte voor het voor het gebruik van persona’s, ook voor de medewerkers. Nu hebben wij dat in Delft al dus kan ik zijn verhaal alleen maar ondersteunen. Persona’s helpen om diensten en producten te ontwikkelen, ook als het gaat om de werkplekken van de medewerkers.

Emery begon met de geschiedenis van de werkplek. Met mooie afbeeldingen van een bibliotheek van Lloyd Wright. In het geval van NCSU kreeg het personeel hetzelfde meubilair als de studenten. Emery eindigde haar verhaal met de link naar Imagine the next, een idee van haar vriendin Janine James. Een concept waar ik op een later moment zeker nog eens in ga duiken.

sessie 9: organizational and service models

Voor mij was de koek inmiddels op. Er zat teveel in mijn hoofd en er kon niets meer bij. De mooie plaatjes van Madeleine Lefebvre (Ryerson University in Toronto) bleven nog net hangen omdat ik, de laatste keer toen ik er was in een oud gebouw was. Het nieuwe gebouw is nu klaar en als Lefebvre volgend jaar een bezoek brengt aan Delft wil ze hier graag over vertellen. Het gebouw is van dezelfde architect als de James B. Hunt bibliotheek. En net zo indrukwekkend.

lefebvre

‘s Middags mocht ik met twee nieuw gemaakte vriendinnen mee naar de Universiteit van North Carolina, Chapel Hill. Ik zag hier al de schermen van in een sessie op zondag. De schermen worden de Liquid Galaxy genoemd en kunnen alleen Google Maps en Streetview laten zien.

liquid

Maar dat is voor deze studenten genoeg. De verdieping waar de schermen staan was net opnieuw ingericht. In mijn beleving niet heel speciaal of bijzonder maar als je de rest van de bibliotheek zag wel een hele verbetering. Hierna gingen we naar een ander gebouw met een undergraduate bibliotheek, die een geluidstudio hebben en bezochten we een makerspace. En van dit laatste bezoek neem ik mee, begin klein maar begin wel gewoon. Kijk wat er gebeurd, pas aan waar nodig en hala mensen binnen om te experimenteren. Bij jou hoeven ze niet bang te zijn als het mislukt, bij jou mogen ze beginners zijn.

designing libraries 4 – dag 2

Een lange dag vandaag die al om half 8 begon toen we bij het hotel werden opgehaald door de shuttle. Samen ontbijten en om 9 uur beginnen met de conferentie.

sessie 1: dreaming big

Susan K. Nutter introduceerde Marvin Malecha, Dean of the College of Design NC State University en architect. Hij was tijdens het hele ontwerpproces de rechterhand van Nutter. Hij adviseerde haar en hielp haar om fouten te voorkomen. Malecha heeft een duidelijk beeld van wat architectuur moet zijn. Je wilt met je gebouw invloed hebben, er toe doen, het gebouw moet inspireren en het leven van de gebruiker beter maken. Maar het moet ook een ikonisch gebouw zijn.

malecha

Voor het nieuwe gebouw van de James B. Hunt bibliotheek zijn een 5tal architecten gevraagd om een weekend lang te werken op de campus aan het programma voor het gebouw en de interactieve ruimten. Tijdens het werk kregen zij bezoek van mensen van de bibliotheek en de selectiecommissie. Aan elk team werden 5 architectuurstudenten toegevoegd. Na dit weekend is de selectie gemaakt. De architect die de opdacht kreeg is Snohetta. En het is een enorm succes. Het gebouw werkt. De studenten komen van de andere (main) campus naar deze nieuwe bibliotheek. Hier is het speciaal – hier maak je het verschil. Studenten willen onderdeel van het succes zijn en komen graag.

Malecha pleit er voor om bij een herinrichting eerst op zoek te gaan naar het originele verhaal van het gebouw. Wat maakte het gebouw speciaal in de tijd dat het gebouwd is? Dan zoek je naar de beeldtaal van je eigen tijd en probeer je deze samen te voegen op een manier die goed voelt, of past. Op deze manier heb je een continue conversatie tussen oud en nieuw. En vergeet de details niet! En een tip: huur voor een renovatie/herinrichting geen beginner in. Je hebt iemand met ervaring en verschillende competenties nodig.

sessie 2: creating a vision

In deze sessie spraken Susan K. Nutter, Joe Lucia (Temple University), Mary Ann Mavrinac (University of Rochester) en Carol Shepstone (Mount Royal University) over het belang van het hebben van een visie voordat je gaat herinrichten of renoveren. Alle dames waren van mening van de visie wel bij je moet passen en dat hij dus voor niemand gelijk kan zijn. Spreek iedereen die jouw verhaal wil horen, bereik zoveel mogelijk mensen en spreek met 1 stem. Zowel de architect als de bibliotheekmedewerkers, iedereen vertelt hetzelfde verhaal. Iedereen heeft tenslotte hetzelfde doel.

lippincott

De herinrichtingen hoeven helemaal niet groot te zijn. Voor Mavrinic ging het om een ruimte. Maar wel een ruimte die als incubator moet dienen voor studenten en waar zij ideeen kunnen bedenken die sociaal of cultureel impact hebben. Over een andere ruimte zei zij, het moet voelen als Trafalgar Square. Iedereen kan zich hier iets bij voorstellen.

Na de presentaties stelde Joan Lippincott vragen aan de sprekers. Zoals hoe zou je een kleine renovatie aanpakken? Antwoorden als blijf groot dromen, noem het geen renovatie maar een transformatie werden gegeven. En er werden tips gegeven als de relatie met de studenten moet je al veel eerder opbouwen als je wilt dat ze met je meedenken over de transformatie. Er moet vetrouwen zijn. Neme studenten mee naar gesprekken met donoren/geldschieters. En laat studenten iets bedenken in de visie wat je ook uit gaat voeren.

sessie 3: communicating the vision

En dan heb je die mooie visie en dan wil je dat iedereen het weet. Hoe pak je dat dan aan?

argentati

En hier kreeg ik verschillende wouw momenten. Alexander Isley (designer) maakte voor de James B. Hunt allerlei verschillende uitingen, van een boek tot een leaflet, van de keuze van kleuren in het meubilair tot het lettertype op de muur. Hier was zo ontzettend goed over nagedacht dat je alleen maar bewondering kan hebben. Het nadenken over het verhaal en de passende uitingen heeft ontzettend goed geholpen in geld bij elkaar brengen voor het gebouw.

awareness / engagement / commitment

In 4 jaar tijd zijn er 200 communicatieuitingen gedaan. Dit kon een nieuwsbericht zijn of een film. Ook zijn er diverse wedstrijden gedaan zoals een instagram wedstrijd waar 1500 unieke gebruikers meer dan 3000 foto’s uploaden. Isley wachtte niet met het delen van beelden van het gebouw tot het af was. Hij maakte gebruik van gerenderde beelden van de architect. Een tip: nomineer je voor alle wedstrijden die er zijn. Zo krijg je veel aandacht als je wint.

leaflet

Het motto van de bibliotheek (learn / think / do) kwam in alle uitingen terug. Net als everything you can imagine and more.

boek

Een grappig detail. De sponsors van dit gebouw staan op een glazen wand. Er zijn regels voor hoe groot de namen mogen zijn, ze moeten allemaal gelijk zijn, ongeacht hoeveel geld je hebt gedoneerd. Isley vertelde ons dat het meeste geld kwam van de mensen wiens naam het dikste is.

Philip Dolin maakte een film over de bibliotheek. Hij liet ons een klein stukje zien. Hieronder de hele film.

sessie 4: new research and visualization spaces

Deze sessie leek een beetje op die van gister toen het ook over visualisaties ging en de diensten daaromheen, inclusief de ruimte. Nu spraken Joel Herndon (Duke University), Bryan Sinclair (Georgia State University) en Renee Reaume (University of Calgary).

hemmasi

The Edge is ontwikkeld door Duke University.

The Edge extends Duke University Libraries’ mission by providing a collaborative space for interdisciplinary, data-driven, digitally reliant or team-based research. Located on the renovated first floor of Bostock Library, the Edge brings together resources and expertise to help Duke researchers innovate, in a space that invites discovery, experimenting, and collaboration.

In de laatste jaren zijn de diensten rondom research support verandert, vertelt Herndon. De data analyse en visualisatie heeft ze verrast. Dus in 2012 bedachten ze een ruimte voor researchers waar zij konden samenwerken en de nieuwste technologie kunnen gebruiken en in 2015 was de ruimte klaar.

Het verhaal van de Curve van Sinclair had ik gister al gehoord dus daar niets nieuws. En Reaume vertelde over ruimte in haar universiteit waar faculteiten hun eigen spullen ook mee naartoe mogen nemen en die zij voor een week mogen gebruiken. Je mag ook eten en drinken in deze ruimte dus worden er veel events georganiseerd want zo’n enorm scherm waar je mooie dingen op kan laten zien spreekt iedereen enorm aan.

sessie 5: the role of makerspaces in academic libraries

De verhalen uit deze sessie spraken mij een voor een erg aan. Ik heb vaker nagedacht over een makerspace in mijn bibliotheek maar me altijd laten weerhouden om verschillende redenen. Maar als ik de succesverhalen van David Woodbury (NCSU), Jay Schafer (University of Massachusetts) en Glenn Kneebone (University of Montana) hoor dan denk ik waarom ook niet. Het hoeft niet allemaal high end te zijn, ook met enkele 3d printers, een naaimachine en wat andere dingen kom je al een heel eind. Het gaat er om dat je iets aanbiedt wat studenten thuis niet hebben. Als je er dan vanuit gaat dat je er geen geld mee gaat verdienen en dat je de apparaten snel moet vervangen kun je een realistisch voorstel schrijven voo rhet management. Kneebone vertelde dat zij in het eerste jaar 680 uur printtijd voor klanten hebben gefaciliteerd, 66% van de dingen die geprint werden waren voor eigen gebruik en 19% voor educatieve uitingen. Maar dat geeft niet, je voorziet in een behoefte die duidelijk aanwezig is.

hill

Dit is de makerspace in de Hill Library. Gister mochten wij hier tijdens de tour even kijken. Deze makerspace is elke dag open van 10-10 en wordt veel gebruikt. Wat ze ook bij Hunt en Hill hebben is een uitleenprogramma. En hier kun je denken aan van alles. Camera’s, apple watches, 3D scanners, laptops, etc. Een geweldig idee. Bij Hunt is het 3D printen een service en bij Hill leer je om het zelf te doen.

sessie 6: recent academic library projects: the role of architects and computer-based planners

Elaine Molinar (Snohetta), Ruth Baleiko (Miller Hull) en Maryellen Fitzgibbon lieten voorbeelden zien van een nieuwe bibliotheek en een renovatie. De nieuwe bibliotheek is de James B. Hunt, maar ook de Ryerson bibliotheek in Toronto (ik zag deze bibliotheek een paar jaar geleden en de plaatjes van hoe het ging worden).

libraries create communities & communities create innovation

De renovatie is de Odegaard bibliotheek in Washington. Een betonnen bak met een enorme trap die door een waanzinnig idee van de architect een open en lichte omgeving werd. Een enorm inspirerend project.

substract – re-imagine – insert

Deze bibliotheek is 24/7 open en wordt waanzinnig goed gebruikt. De renovatie is een groot succes. Het is een studentengebouw geworden.

Ook vandaag weer verrassende dingen gehoord en gezien. Leuke nieuwe mensen ontmoet en interessante gesprekken gehad over de rol van de bibliotheek in leren en onderzoek en de inrichting van ruimtes. En ook al had ik beloofd om te schrijven over het gebouw, het gaat niet lukken. Wil je alvast mijn foto’s zien, kijk dan hier.

designing libraries 4 – dag 1

Vandaag startte de Designing for Libraries 4 conferentie in de James B. Hunt Library in Raleigh. De ondertitel van de conferentie is Designing Libraries for the 21st century. Dit is de 4e keer dat deze conferentie wordt gehouden en ik heb al eerder naar presentaties van sprekers zitten kijken. Erg inspirerend en dus supergaaf dat ik er dit jaar in het echt bij mag zijn. Daarnaast is de James B Hunt een waanzinnig mooie bibliotheek, maar daarover later meer.

Het welkomswoord was van Susan K. Nutter (vice provoost and director of libraries, NS State University). Zij introduceerde Donald J. Waters (the Andrew W. Mellon Foundation) en Deanna Marcus (Ithaka S+R) die beiden gingen bepleiten waarom bibliotheken belangrijk zijn. Volgens Waters heeft dit vooral te maken met een intrinsieke waarde van het verzamelen, ontsluiten en bewaren van materiaal/content EN de bibliotheken die er toe doen zijn degenen die extravert zijn, de bibliotheken die naar buiten kijken en die zich aanpassen.
waters

Marcus ging in op de bibliotheekmedewerker en hoe deze opgeleid wordt. In het kort, de opleiding past niet bij de praktijk en het zijn niet langer mensen met een bibliotheekdiploma die in de bibliotheek werken. Zij is ook van mening dat je naast bibliotheekkennis, kennis moet hebben van een vakgebied om de wetenschappers te begrijpen die met onderzoek bezig zijn. Zij vraagt zich af hoe de bibliotheken hun medewerkers trainen om nieuwe skills te leren. Zij ziet mogelijkheden in online learning programma’s die samen ontwikkeld worden. Dus niet ieder voor zich maar samenwerken en specialiseren.

In de discussie die na deze presentaties plaatsvond zei Nutter dat bibliotheken geen studiecentra zijn, het zijn intellectuele omgevingen. En iemand uit de zaal vertelde dat studenten vaak er naar hebben uitgekeken om in de universiteitsbibliotheek te mogen studeren, ze doen er dan toe als ze daar mogen zijn. Wat ik vooral meeneem uit deze discussie en het begin van de dag is een uitspraak van Waters; om extravert te zijn, om je te presenteren naar buiten en nieuwsgierig te zijn naar de ander. Ook vraag ik me af hoe het in NL is gesteld met de opleidingen. Ik heb werkelijk geen idee en kan dus ook niet beamen of ontkennen dat het in NL anders is dan in de VS.

Sessie 2: infrastructure that scales across interdisciplinary groups
In deze sessie liet Tom Hickerson (University of Calgary) hun research platform zien. Door deze platformen in te richten komen er nieuwe rollen voor de bibliotheekmedewerkers beschikbaar. Hij realiseerde zich dat om deze nieuwe rollen te begrijpen – we must change the way we change. Verandering is niet lineair, maar het is verandering in een dynamische omgeving waarbij het nadenken over ruimten en het managen van de ruimte in constante transitie is.

hickerson2
Zij ontwikkelden visualization studios die flexibel zijn, 100% wireless en 100% cellular. Ik wilde nog vragen wat dat laatste precies betekent maar daar ben ik niet aan toegekomen. In deze studios wordt op een nieuwe manier samengewerkt en werken zij samen met het research data centre van de universiteit.

Ray Siemens hield zijn presentatie op afstand. Hij is op dit moment in Brussel en dus had hij zijn presentatie opgenomen. Het was een interessant verhaal over het INKE project. Dit project heeft zich in de afgelopen 7 jaar beziggehouden met de vraag hoe verandert het internet de manier waarop wij lezen. En hoe gebruiken we informatie in nieuwe digitale omgevingen. DIt project staat een beetje ver van mij af dus ik merk aan mijn aantekeningen dat ik niet veel heb opgeschreven. Als je meer wilt weten is de website een bron van informatie en dit project heeft ook een twitteraccount (@inkeproject). Ik denk dat de visualisatie tools die op de website te vinden zijn interessant kunnen zijn als dit je onderwerp is.

Sessie 3: training research librarians for transformed libraries

Christopher Erdmann (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics) is zo aardig geweest om zijn presentatie online te zetten. Hij wilde het research proces begrijpen en is er helemaal ingedoken. Naar aanleiding van zijn bevindingen heeft hij een trainingsprogramma ontwikkeld voor bibliotheekmedewerkers die met data gaan werken.

hickerson

Het deed mij heel erg lijken op de research data management training die in NL is ontwikkeld.

In deze sessie was ook Greg Raschke (NCSU Libraries) een spreker maar ik heb geen aantekeningen bij zijn verhaal gemaakt. Maar hij zei wel een ding om te onthouden:

if you want to be innovative you need time to experiment

sessie 4: supporting the research enterprise: centralization, compartmentalization, diffusion and clustering

Drie sprekers in deze sessie. Jon Bath (University of Saskatchewan), Barbara Rockenbach (Columbia Univeristy) en Steve Morris (NCSU Libraries).

Bath vroeg zich af: can you create a one-stop-shop for “digital research” that meet the needs of faculty and students? Zijn antwoord is nee, maar je kan wel een first stop zijn. Waar hij ook een punt heeft is als hij zegt dat iedereen data gebruikt en dat je je dus op methodologie moet richten en niet op discipline. Daarnaast is hij van mening dat je niet goed bezig bent als bibliotheekgebruikers altijd bij je terug komen met dezelfde vraag. Je moet ze leren om het zelf te doen. Als je met ze samenwerkt ben je onderdeel van de research agenda in plaats van onderdeel zijn van de support agenda. En dat is iets wat je moet willen.

rockenbach

Rockenbach vertelde over 3 digital centers die zij hebben ontwikkeld. Deze zijn wel gebaseerd op discipline maar Rockenbach gaf toe dat zij ook nadenken over methodologie in plaats van discipline. In de centers hebben ze computers, scanners, 3D printers, oculus rift, etc. Zij noemen deze centra geen makerspaces maar ze zijn het wel. De software die op de computers draait wordt gezien als collectie en dus is het in de catalogus opgenomen. Er worden in de centra workshops georgansieerd rondom nieuwe methoden en emerging technologies. Ze hebben hackatons, researchatons, open lab en unbox-IT. Bij deze workshops worden verschillende wetenschappers bij elkaar gebracht zodat er crossovers kunnen ontstaan.

Norris nam ons mee in de nieuwe ruimtes van de James B. Hunt Library. Hierover later meer als ik de rondleiding heb gedaan (en dat is morgen, er staan wel al foto’s online voor het geval je niet kan wachten). Zij hebben makerspaces, visualization studios, creative studios, game labs, etc. En het is supergaaf. Morgen meer.

sessie 5: library as research, teaching and learning platform: interactive spaces

Het aantal sprekers werden er steeds meer. Vier in deze sessie. E. Patrick Rashleigh (Brown University), Bryan Sinclair (Georgia State University), Jill Sexton (NCSU Libraries) en Joe M. Williams (University of North Carolina at Chapel Hill).

Rasleigh zijn universiteit ontwikkelde een flexibele en gemakkelijk toegankelijke ruimte waar wetenschappers kunnen komen om te werken aan datavisualisatie door middel van een enorme videowall/displaywall. Waanzinnig mooie voorbeelden van hoe de ruimte gebruikt wordt werden getoond. En dan opeens bedenk je, als je dit wilt aanbieden heb je ook medewerkers nodig die het gebruik kunnen ondersteunen. En dan word ik altijd een beetje stil, want dit vraagt wel iets van je medewerkers. En dit zijn competenties die je niet zomaar in huis hebt. Is dat dan een reden om het niet te doen, nee, maar je moet er wel goed over nadenken hoe je het aan gaat pakken. Rashleigh gaf ook aan elk contact met een wetenschapper aan te grijpen om de ruimte te laten zien en de mogelijkheden te tonen. Je moet het wel goed verkopen want dat doet het niet vanzelf. Rashleigh helpt wetenschappers om de content er mooi uit te laten zien op het scherm, dus hij ontwikkelt templates en doet soms resizing van de content.

sessie5

Sinclair is de bedenker van de curve.

CURVE: Collaborative University Research & Visualization Environment is a technology-rich discovery space supporting the research and digital scholarship of Georgia State University students, faculty, and staff. A service of the University Library, CURVE’s mission is to enhance research and visualizations by providing technology and spaces that promote interdisciplinary engagement, collaborative investigation, and innovative inquiry.

De grap is dat curve helemaal geen gebogen schermen heeft 🙂

Maar wel een hele mooie ruimte is met een meters brede videowall met touch screens met een capaciteit van ongeveer 66 personen. Meer afbeeldingen van het gebruik van de ruimte en informatie over de gebruikte technologie vind je hier.

De laatste sprekers van deze sessie waren Sexton en Williams. Ook zij hebben een groot scherm en noemen dit de Liquid Galaxy. Dit scherm is verplaatsbaar en staat in de open ruimte van de bibliotheek. Je hoeft het scherm niet te reserveren dus weet de bibliotheek vaak pas dat het scherm gebruikt wordt als studenten er voor gaan zitten. Dit scherm kan niet zo heel veel, eigenlijk alleen Google Maps en Google Streetview maar daarom is het gemakkelijk in gebruik. Het scherm is geinstalleerd door de leverancier en wordt ook door hen onderhouden. Ze hebben zelf geen ICT ervaring die een scherm als dit kan ondersteunen.

Hierna ben ik op bezoek gegaan bij twee sessies die gehouden werden in de creative studio en de visualization lab. Mooie grote ruimtes met rondom schermen (whiteboards) en een heleboel beamers om rondom te kunnen projecteren. Ik denk dat ik morgen bij de rondleiding meer hierover ga horen dus wacht ik nog even met de ruimtes hier beschrijven.

the living library – an intellectual ecosysteem

In Delft zijn we bezig met de Living Campus met de Learning en Library Environment. En dus vond ik de titel van het boek The Living Library een hele interessante. Het boek vertelt, vanuit verschillende invalshoeken, het verhaal van een universiteitsbibliotheek (University of Maryland McKeldin Library) die het gebouw wilde herprogrammeren en zijn bestaan veilig wilde stellen maar ook dat wat zij al deden wilden uitbreiden en nieuwe rollen wilde pakken. Samen met veel andere partijen op de universiteit en studenten gaven zij aan deze wens vorm.

By including many others from the university community in the reprogramming process, the library became a laboratory for a form of collaborative teaching and learning that is becoming more important in the university’s academic programs.

Voor dit project werd geen architect met team van buiten ingehuurd maar werd gebruik gemaakt van studenten van de opleiding architectuur. Zij deden onderzoek en probeerde de bibliotheek vanuit zijn verleden te begrijpen. Maar ook de toekomstige rol werd onderzocht. Zij riepen de hulp in van Nancy Fried Foster, een antropologe die bibliotheken helpt bij het begrijpen van de gebruikers en het inrichten van ruimtes door middel van participatory design en ethnographic research.

Hoofdstuk 1: The McKeldin Library in Context

In dit hoofdstuk worden de uitdagingen die deze universiteit tegenkomt uitgelegd, zoals digitalisering, gebruik van mobiele devices, grotere diversiteit in studentenpopulatie, moocs, etc. Voor zowel de lokale als de globale uitdagingen moet een oplossing gezocht worden. Innovatie en experiment zijn voor deze Library keywords geworden. De bibliotheek moest heruitgevonden worden zonder het vertrouwen en de tradities te verliezen.

A living library – it led to the very real possibility that the library of the future could be a portal to a new campus learning environment, a constantly unfolding center of collaboration, experimentation, and real-life learning opportunities.

Hoofdstuk 2: Ethnograpic Study of the Library

De nieuwe bibliotheek moet een levendige, altijd in ontwikkeling zijnde, plek zijn waar kennis wordt gehaald en geproduceerd. Participatie en collaboratie zijn de belangrijkste onderdelen van het gekozen model en de bibliotheek moet deze activiteiten kunnen ondersteunen.
Voor dit project werd gebruik gemaakt van de studenten van de universiteit. Zo werd bijvoorbeeld een een groep die Antropologie studeert door Professor Paolisso gevraagd om vanuit hun eigen expertise onderzoek te doen voor de bibliotheek. De groep werd in 4-en gedeeld en elke subgroep kreeg een vraag om te beantwoorden:

what is “schoolwork”? That is, what is the form and diversity of activities that students themselves consider the work of students?
how do students use McKeldin Library for schoolwork and other activities?
what resources do they need when they use McKeldin library, and what constraints do they experience during their use of the library?
how do students envisage libraries serving ther needs in the future?

Om deze vragen te beantwoorden observeerden de antropologie studenten de studenten die de Mc Keldin bibliotheek gebruikten, maar ook studenten in de coffecorners, het Terrapin Learning Commons, andere bibliotheken op de campus, studentenhuizen en off-campus lokaties waar veel studenten komen.

Zij kwamen tot de volgende conclusie:
alle studenten hebben “schoolwork” en zij maken keuzes over waar en hoe zij dat maken. Welke keuzes zij maken om tot een plek te komen hangt af beperkingen (hoeveel tijd heb ik, toegankelijkheid van de locatie), wat ze nodig hebben (ruimte, comfort) en welke bronnen ze moeten gebruiken (computer, collectie, bibliotheekmedewerker). Nadat zij de locatie hebben gekozen wordt deze geëvalueerd en worden de resultaten gebruikt bij een volgende keuze voor de plek om “schoolwork” te maken.

Op basis van 6 kernwaarden uit het observatie-onderzoek (“schoolwork”, beperkingen, behoeften, plek, bronnen, evaluatie) werden enquête vragen opgesteld. Deze enquête werd door 97 studenten ingevuld. En ook al was de groep niet geheel representatief (veel vrouwen, veel blanke studenten, veel ouderejaars) toch kwamen er interessante bevindingen uit.

“schoolwork” was expanded to include group work, individual work, and work that required varying degrees of effort – later defined as any activity related to a student’s academic career
“needs” were expanded to include comfort, aesthetics, and environmental support
“constraints” were expanded to include time, accessibility, and such distractions as noise and others’ socializing
“resources” were expanded to include print media, online and non-print media, university experts, space, and software
“place” was expanded to inlcude public and private places and a variety of libraries
“evaluation” was, upon reflection, understood to occur in association with all other elements

INPUT BASED + PRODUCTION BASED = SCHOOLWORK

Waarbij input based “schoolwork” de student gebruik maakt van bestaande bronnen en niet zelf originele content maakt (hieronder valt ook lezen, examens voorbereiden, online surfen). Dit soort “schoolwork” wordt meer individueel gedaan dan in groepen. De student heeft voor dit soort werk minder behoefte aan kopieermachines en whiteboard maar meer aan motivatie en concentratie. Een ondersteunende ambiance in ruimte met voldoende gelegenheid voor visuele en akoestische privacy helpen de student bij deze taak.
Bij Production based “schoolwork” maakt de student iets, zoals bijvoorbeeld een research paper. Dit soort werk kan individueel gedaan worden of in groepen. Het is taak georiënteerd en het heeft een duidelijk doel en eindpunt. Studenten die hiermee bezig zijn hebben vaak kopieermachines nodig en groepswerkplekken of projectruimtes.

Conclusies:

studenten zoeken ruimtes die inspireren, waar ze gestimuleerd worden die ze helpt om “schoolwork” te doen door een combinatie aan te bieden van esthetisch mooi/verantwoord, aanwezigheid van bronnen en aanwezigheid van andere studenten
studenten gebruiken faciliteiten zoals computers, internet, printers, stroom en papieren/digitale bronnen voor hun “schoolwork” / soms gebruiken zij de bibliotheek voor search and go – dus het boek zoeken wat je nodig en dan weer snel weer, terwijl anderen het fijner vinden om rond te hangen en te browsen in het aanbod van boeken
studenten hebben verschillende soorten ruimtes nodig op verschillende tijdstippen, afhankelijk van de taak die ze op dat moment moeten doen / de keuze is afhankelijk van individueel of groepswerk, werk dat meer of minder intensief is, timing speelt een rol (tijd op de dag, tijd in het semester) en persoonlijke voorkeuren ook zoals geluidsoverlast, mogelijkheden tot eten en drinken
studenten studeren overal en altijd, ze hebben behoefte aan goede plekken 24/7 en op de hele campus
studenten werken het fijnste op plekken die zij al kennen (dus waar zij eerder gestudeerd hebben) en zij hebben een voorkeur voor plekken waar zij comfort, veiligheid en een goed gevoel hadden ervaren
tijdens het studeren krijgen studenten te maken met afleiding, zowel vanuit zichzelf (concentratieverlies, weinig motivatie, etc.) als van buiten (omgevingsgeluiden of gebrek aan geluid en het internet)

Bij deze conclusies horen aanbevelingen zoals: breng kunst aan op de plekken waar gestudeerd wordt, ook kunst van studenten, zorg dat de ruimtes schoon zijn, zorg voor voldoende natuurlijk licht, verhoog de plafonds voor een open gevoel, zorg voor voldoende computers, internet toegang en stroom, zorg voor verschillende soorten en verrijdbaar meubilair, zorg voor goede vindbaarheid van de plekken, zorg voor goede bewegwijzering, laat studenten weten waar plek is om te studeren (zowel digitaal als fysiek), laat de omgeving studenten helpen zich te concentreren, laat ze zich thuis voelen.

Hoofdstuk 3: Participatory Design of the Living Library

Er zijn verschillende manieren om je gebruikers te betrekken bij een renovatie/herinrichting of nieuwbouw van een bibliotheek. Ik heb ooit meegedaan aan een charette voor een nieuw onderwijsgebouw op de campus. Een interessante, maar heftige week, waarin alles van het gebouw langskwam en de architect veel vragen stelde op basis van een ontwerp dat al gemaakt was. Een andere vorm is participatory design (PD). In dit geval zijn de gebruikers van het gebouw beschouwt als personen die in het gebouw werken. De bibliotheek moet hen ondersteunen in het werk dat ze doen. PD is er op gebaseerd dat iedereen, op zijn eigen manier, een expert is. Op de manier ontwerpen zorgt voor een breder scala aan wensen en eisen. De mensen die meededen aan de PD werden geobserveerd, geïnterviewd en deden mee aan workshops.

Naast de studenten die meehielpen in dit proces, werden ook bibliotheekmensen getraind door antropologiste Nancy Fried Foster, zodat zij ook informatie konden verzamelen. De drie bovenstaande activiteiten werden door drie teams van bibliotheekmensen uitgevoerd. Vanuit de observaties werd geconcludeerd dat:

It was suprising , however, to see that the library building is not a primary site for the use of library materials.

De data die uit de PD kwam suggereert dat er behoefte is aan een breed scala van verschillende dingen die gaan van samenwerken tot individueel werken en van stilte tot vee geluid. Maar omdat alle verschillende gebruikers langs in de bibliotheek vertoeven hebben ze allemaal behoefte aan relaxplekken en goede voorzieningen voor koffie en eten.

Hoofdstuk 4: Defining the Living Library

In het kort wordt in dit hoofdstuk de geschiedenis van het ontstaan van bibliotheken beschreven.

As this brief review of historical changes show, the general disposition of the constituent parts of the library have changed over time, but not the parts themselves, nor the goal of putting a person and book together in a distinct setting. However, today one observes changes that seem to question these dispositions.

Digitalisering, veranderende toegang tot informatie, zoekmachines en mobiele devices helpen mee in de verandering van rituelen die een bibliotheek maakt. En dus moet de architectuur veranderen omdat de rituelen veranderen. De bibliotheek heeft concurrenten gekregen zoals coffeecorners waar het gezellig is en je onderuitgezakt kan studeren. Het boek is, dankzij digitalisering, niet langer een bijzonder object. Eten en drinken in een bibliotheek is daarmee gemeengod geworden.

A devaluation of the object leads to relaxing of behavioral norms, which leads to a shift in design organization and activity distribution.

Daarnaast is het leven op de campus van deze Amerikaanse universiteit in de afgelopen 40 jaar sterk verandert. Studenten leven meer geïsoleerd en dus zoeken ze elkaar op in de sportzaal of de bibliotheek. Ondanks dat de waarde van het boek gedaald is, representeert de bibliotheek voor de student nog steeds de studieplek. De symbolische waarde van de bibliotheek is ongekend. En dus wensen studenten boeken om zich heen.

Hoofdstuk 5: Designing the Living Library

Dit hoofdstuk beschrijft hoe architectuurstudenten oplossingen bedachten voor problemen of uitdagingen (academisch, cultureel en fysiek) die uit eerdere observaties en interviews naar voren waren gekomen. Het was aan de architectuurstudenten om hun oplossingen te presenteren aan de stakeholders. Vier ontwerpen werden gepresenteerd met allemaal hele mooie namen; Information Hub, Piano Nobile, Bridging and Connections en Books as Heart. Van deze vier zaten de beste elementen in Bridging and Connections en Books as Heart en deze ontwerpen zijn verder uitgewerkt.

The Library must do what Google cannot: it must provide a place where students can be with others, engage in professional discourse, and experience intersectional learning.

Conclusies

Wat begon als een klein project om een toekomstvisie voor de herinrichting van de McKeldin bibliotheek te ontwerpen werd een megaproject waarbij studenten, medewerkers en stakeholders samenwerkten om tot een gedragen plan te komen voor een toekomstbestendige bibliotheek; the Living Library. Een van de eerste uitkomsten van het traject waren snel te realiseren aanpassingen die grote impact zouden hebben maar niet veel hoefden te kosten. Met deze uitvoeren werd tijdens het proces al begonnen. De bibliotheek heeft met dit project ontzettend veel exposure gekregen. Niet alleen op de eigen campus maar wereldwijd. Het was een unieke samenwerking die heel goed is uitgepakt. Daarnaast heeft er een mindshift plaatsgevonden. Medewerkers van de bibliotheek, maar ook studenten, zijn anders over de bibliotheek gaan denken. Het ontwerpproces werd als model gebruikt voor andere projecten op de campus. En het is duidelijk geworden dat de rol van de bibliotheek nog lang niet is uitgespeeld.

The library will not just dissolve into the internet; it will continue to provide the expertise and resources necessary for ready access to information in a variety of formats.

Nog niet eerder heb ik zo uitgebreid gelezen over een herinrichtingsproject. En ik moet zeggen ik vond het heel interessant. Zeker vanwege de inzet van studenten, het gebruik van antropologie en de aanpak van het geheel. Ik heb uiteraard even gezocht op plaatjes van de McKeldin bibliotheek maar kom nog niets tegen van de Living Library. Ik ben dan ook heel benieuwd wat er is gebeurd na het uitkomen van dit boek. Binnenkort mag ik naar de VS voor een congres over de toekomst van bibliotheken. Misschien tref ik hier iemand die meer weet van dit project.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 4

En weer terug in Londen voor een laatste dag werkbezoeken. Zes bibliotheken staan er op het programma. Het is net een soort marathon en dit is het laatste stukje. We begonnen vanmorgen bij de University of the Arts.

ual

De bibliotheek en de learning zone bevinden zich in een gebouw dat vroeger werd gebruik voor de handel. Nu is het een monument en dus zijn er dingen om rekening mee te houden. Zoals de kleur van de muren, de houten deuren en de nummers op de muur. Achter dit gebouw is de faculteit. Een mooi nieuw gedeelte. Veel kleur en creativiteit. De straat waar je in loopt na de ingang is gemaakt om elkaar te ontmoeten. De vierkante gekleurde elementen worden nesten genoemd, plekken om samen te werken. Deze faculteit heeft ongeveer 4000 studenten.

ual2

Wat heel bijzonder is, is dat deze faculteit is geopend in 2011 en dat zij heel erg hun best hebben gedaan om de sfeer van het oude gebouw in het nieuwe gebouw terug te krijgen. Volgens een deelnemer van mijn groep die het oude gebouw kent is dit erg goed gelukt. Of zoals onze gods het vertelde: in de loop van de tijd nemen de studenten steeds meer ownership in het gebouw.

De bibliotheek is door de weeks open van 9.00 – 22.00 uur. En in het weekend op zaterdag van 11.15 – 17.00 uur en op zondag van 12.15 – 18.00 uur. Op een drukken dag komen er meer dan 300 mensen. De bibliotheek is niet 24-7 open omdat de vraag daar naar nog niet luid genoeg is. De bibliotheek is per etage ingedeeld in groepzone (samenwerken, eten en geluid) en stilte plekken. Enthousiast werd ik van de sample library. Alle nieuwe materialen worden hier verzameld om aan te voelen en vast te houden. Jammergenoeg niet om mee naar huis te nemen om na een week weer terug te brengen.

aul3 Langs de wanden staan banken zonder tafels. Deze worden veel gebruikt voor snelle naslag. Studenten verzamelen dan een stapel boeken en bladeren er doorheen totdat ze de afbeelding hebben gevonden die ze zoeken. Ze hebben hier dan geen tafel voor nodig.

In de learning zone (begane grond van de bibliotheek) vind je verschillende plekken om samen te werken of alleen achter de computer te zitten (150 in totaal). Het is druk en buzzy.

ual3

Er staan ongeveer 40 pc’s, ze hebben 26 macbook pro’s en 9 ipads in de uitleen. 3D printers worden voor het einde van het jaar geplaatst. Studenten komen hier om te werken en blijven vaak langer dan 3 uur. Het meubilair is flexibel en wordt ook veel verschoven. De tafels kennen 3 hoogtes; staan, hoog zitten en laag zitten. Stoelen zijn niet altijd nodig, zelfs bij lege plekken zitten studenten graag op de grond (met of zonder een kussen). Ook hier laten studenten hun spullen liggen als ze koffie gaan drinken (zoals bijna overal waar ik kwam de afgelopen week). De meubels hebben geen felle kleuren omdat ze dan niet meer bij het gebouw zouden passen.

Hierna gingen we naar de British Library voor een lunch en een snelle rondleiding. Een uurtje en weer verder, naar de Cruciform Hub van UCL. Ik schreef er maandag al over. Na de rondleiding hier via de universiteitsbibliotheek van UCL naar de Bartlett Library. In een nieuw gebouw. 80 studieplekken voor 2000 studenten, het voelt als te weinig.

bartlett

En hup naar SSEES Library. Een gebouw dat 9 jaar oud is en al heel oud aanvoelt. In dit gebouw veel glas en personeel dat zichbaar is maar niet echt toegankelijk. Veel boekenkasten in het midden en studieplekken aan de randen.

ssees

Bijna alle gebouwen die ik afgelopen week bezocht hadden toegangspoortjes en sommige ruimtes waren echt enkel en alleen toegankelijk voor speciale groepen; medische studenten (Cruciform), PHD’s (research exchange Warwick) en post-graduates (in de hub in Warwick). Het voelt gek om een ruimte voor 1 groep te reserveren. Maar ook in Delft spreken we hierover. Wat mensen uit de Liber Architecture Group zeggen is dat het logisch is, deze groepen brengen het geld mee. De undergraduates worden door de staat betaald, daar verdien je niet aan. Ik weet niet precies hoe dat in Nederland is. Ik ben er ook nog niet uit of het wel werkt. Ik ben meer voor stilteplekken voor de mensen die stil willen werken, of dat nu een student, een wetenschapper of een PHD’er is. Of zelfs een medewerker. Het gaat om het werk dat je op dat moment wilt doen. Niet tot welke groep je behoord. Het is een onderwerp dat vast nog wel een paar keer op de agenda komt. Ik ben dan ook benieuwd wat het standpunt is van andere bibliotheken.

Morgen wordt een dag van vergaderen. We bereiden dan het seminar van 2016 voor. Mocht je nog mooie nieuwe (universitieits)bibliotheken kennen of herinrichtingen laat het mij dan weten. Ik neem het dan mee in de gesprekken over het programma.

Meer foto’s van de reis vind je op Flickr.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 2

Vandaag stond de universiteit van Warwick op het programma. We begonnen al vroeg aan de reis, hadden meer dan een uur vertraging ingepland en zelfs dat was niet genoeg. We kwamen zelfs een uur te laat aan. Dat had te maken met file, harde wind en regen en het niet kunnen vinden van een parkeerplek. Toen we eindelijk in de bibliotheek aankwamen stond Yvonne Budden al voor ons klaar. Ze nam ons gelijk mee. Naar de Wolfsen Research Exchange, de post-graduate hub en de Learning Grid Rootes.

researchexchange

De Wolfsen Research Exchange is alleen toegankelijk voor PhD’s en bestaat uit verschillende soorten werkplekken. Wat opvalt is dat het heel rustig is. Dat er niet veel geluid wordt gemaakt door de PhD’s. Het is alleen en stil werken en niet samenwerken. De buzz mist een beetje.

researchexchange2

Normaal gesproken is het wel druk legt Yvonne uit en er worden heel veel evenementen georganiseerd. Ook zijn er seminar rooms (3) waar 30 mensen in kunnen. De Exchange is gemaakt om mensen elkaar te laten ontmoeten over disciplines heen. Dat doel wordt nog niet bereikt. Mensen die elkaar buiten deze ruimte ontmoeten nemen elkaar wel mee naar de Exhange. En zo voldoen ze toch een beetje aan dat doel. Al het meubilair is verplaatsbaar. En na de opening in 2009 zijn er al een aantal aanpassingen gedaan.

Veel tijd om door te vragen hadden we niet. We moesten door naar de volgende plek, de post-graduate hub. Ook hier heb je een pas nodig om binnen te komen.

postgraduatehub

De centrale ruimte kan leeggemaakt worden voor grote evenementen. Deze worden zowel door studenten als door de staf georganiseerd. Om deze centrale ruimte heen vind je projectruimtes die je kan reserveren. De hub is elke dag open van 8.00 – 21.00 uur. In het weekend zijn zij gesloten.

En weer gingen we verder. We leken wel Japanners, foto maken en hup de bus weer in. Alleen in ons geval was het niet in de bus maar gewoon lopen. Naar de Learning Grid Rootes. Ook dit is een ruimte die door de bibliotheek beheerd wordt. Toen wij vroegen wat het dan is wat de connectie met de bibliotheek maakt vertelde Yvonne dat de staf door de bibliotheek betaald wordt. In de Learning Grid Rootes zijn learning advisors aanwezig. Deze studenten worden door de bibliotheek betaald. De inrichting van deze ruimte is een jaar oud en ik moet zeggen, het ziet er veel ouder uit.

learninggrid

Dit kan komen door de kleurkeuze (basis kleuren) die een beetje flets is. Of door de vloerbedekking. De ruimte wordt erg goed gebruikt. Zowel de vaste pc plekken als de plekken waar je met je eigen device kan studeren. Er zijn ongeveer 350 studieplekken op deze lokatie.

learninggrid2

Na deze snelle tour langs de verschillende plekken lunchten we met de directeur van de bibliotheek. Yvonne en haar collega Becky (zij is onder andere verantwoordelijk voor de learning grid) waren er ook bij. We spraken over Maastricht en Delft en het flexibele werkconcept of het nieuwe werken wat we daar hebben doorgevoerd. We spraken ook over het succes van Pirus, de online tool van Warwich om wetenschappers met elkaar in contact te brengen. En over de study happy campaign waarbij knuffelhonden en bananen werden ingezet.

Na de lunch mochten Yvette en ik deelnemen aan een extended Library Management overleg. Super inspirerend om met een grote groep managers te spreken over alles wat ons bezighoudt. Want als het gaat om het inrichten van ruimtes dan hebben we allemaal dezelfde uitdagingen.

Meer foto’s van deze reis vind je op Flickr.

op bezoek in Londen en omstreken – dag 1

Vandaag bezocht ik met Yvette (uit Maastricht) drie plekken in Londen. De eerste was de Cruciform Hub van UCL. Hier werden we rondgeleid voor Ben Meunier, die al eerder in Delft was geweest voor inspiratie. De hub is gesitueerd in de kelder van een bestaand gebouw maar met een nieuwe entree er naartoe. Maar voordat je er bent moet je eerst langs een beveiliger die aan bijna iedereen zijn ID vraagt. Hij doet dit niet altijd op de meest vriendelijke manier. Yvette en ik keken het een half uurtje aan en dachten er het onze van. Klantgericht… misschien, maar wij vonden dat het ook anders kan.

cruciform1

Wat ze hier erg goed hebben gedaan zijn V-shapes hoekjes voor ongeveer 8 personen. Op het brede stuk van de V stond het scherm. Dat kan dus tegen de achterwand zijn maar ook aan het begin van de tafel, met de achterkant van het scherm naar de langslopende mensen. Zo hoeft niet iedereen te zien wat je met elkaar deelt en dat is soms ook wel fijn. De ruimtes zijn te reserveren door kastjes aan de zijkant. Is het lampje groen dan is deze dus vrij. Je kan hem dan voor maximaal 1 uur reserveren. In de tafel zit een kabel waarmee je 6 laptops tegelijk kan aansluiten. Je drukt dan op een knop om jouw laptopscherm op het grote scherm te krijgen.

cruciform2

Ik was erg gecharmeerd van de eenvoud van de ikonen op de selfservice apparaten. En ook van het grote leslokaal met schermen aan beide zijden. Betekent wel dat een docent soms naar de ruggen van studenten aan het praten is dus of het optimaal is weet ik niet.

cruciform3

De ruimte was, als hij niet gebruikt werd voor onderwijs, eenvoudig in een andere opstelling te plaatsen. In de quiet areas kwamen veel studenten samen om achter de laptop te werken. Er was een voorkeur om aan de linkerkant van de ruimte te zitten. Ben wist nog niet waardoor dit is. Maar alles wordt gemonitord. Het gebouw is net open gegaan na een verbouwing van een jaar. Nog niet alles is gereed of werkt net anders dan verwacht.

cruciform4

Wat wij bijvoorbeeld erg grappig vonden is dat in de silent area de airco zo hard stond dat het niet te harden was. En toch zat er wel 1 student. De Hub is bijna 24/7 open (op zaterdagavond gaat hij dicht om 21.00 uur om op zondag om 11 uur weer te openen). De medewerkers van de bibliotheek werken tussen 8.45 en 19.00 uur. Daarna wordt het toezicht over genomen door beveiligers. De Hub is alleen toegankelijk voor undergraduates van de opleiding medicijnen. Maar alle UCL studenten mogen hier naar binnen als zij dat willen. Omdat het gebouw een monument is mogen zij niet zomaar alles veranderen of aanpassen. Ook is het gebouw niet van de universiteit dus moet er altijd overleg plaatsvinden met de eigenaar. In de tentamenperiode (vanaf eind maart tot eind augustus) is het gehele gebouw een studieplek. En om te testen waar behoefte aan was hebben zij 3 testsites ingericht. Een leek een beetje op de inrichting van Wagamamma met lange tafels, een was meer een samenwerkplek en een grote open ruimte. De eerste werd niet gewaardeerd, de andere twee zijn uitgevoerd. Wat ook nog wordt uitgevoerd is een laptopkast waar je laptops voor een dag uit kan lenen. Ik ben erg benieuwd of dat gaat werken en wat de studenten er van vinden.

Na dit bezoek gingen we naar Angus Brown van Emperial College. Ik ontmoette hem in Helsinki afgelopen mei en hij was erg onder de indruk van onze Living Campus ideeen. Angus is een erg enthousiaste man die vol overgave vertelde over zijn bibliotheek. Een plek die al oud en vies is en die hoognodig een opknapbeurt kan gebruiken. Helaas was net vandaag de beslissing genomen om het geld dat daarvoor bestemd was ergens anders aan te besteden. We liepen dus door een bibliotheek die niet heel inspirerend was maar waarvan de studententevredenheid op 98% ligt.

emperial

Wat die studenten nu precies zo op prijs stellen daar zijn we niet achter gekomen. En deze cijfers helpen ook niet echt als je een CvB wilt overtuigen dat er geld nodig is voor een verbouwing.

emperial2

De plekken waar studenten een soort van eigen bureau kunnen claimen zijn de meest populaire plekken in het gebouw. Aan de raamkant in deze ruimte staan banken. Lekker in het daglicht. Maar weinig gebruikt. Waarschijnlijk vanwege het ontbreken van een tafeltje waardoor je erg in de ruimte zit.

Zeven jaar geleden is het cafe aangepakt en ook de voormalige bibliotheek van het science museum dat nu bij de universiteitsbibliotheek hoort. Dit vond ik mooi gedaan. Waarschijnlijk door al het rood wat er soort van fris uit zag.

emperial3

Ook deze bibliotheek is bijna 24-7 open. Ze sluiten op vrijdagavond om 23.00 uur voor een onderhoudsvenster voor ICT. Open gaan ze weer op zaterdag om 10.00 uur. De nachtelijke uren zijn er beveiligers aanwezig die elk uur een ronde lopen. Studenten moeten in- en uitchecken bij poortjes dus je weet altijd hoeveel mensen er in het gebouw zijn. De bibliotheekmedewerkers werken tot 21.00 uur. Er zijn in het hele gebouw 315 computerplekken te vinden op ongeveer 12oo studieplekken. Wat we wel heel gek vonden is het boetebeleid. Een geleend boek wordt automatisch verlengd tot aan een jaar. Je krijgt pas een boete als je het boek na een jaar komt terug brengen en iemand had het in de tussentijd gereserveerd. En sinds vandaag, iPads in de uitleen die je 14 dagen mag gebruiken. Wij zijn heel benieuwd hoe dat de komende tijd gaat.

Het laatste bezoek vandaag was weer aan UCL maar dan bij de bijzondere collecties. We spraken met Mark Carnall en Krisztina Lackoi in het gebouw van het Grant Museum of Zoology. Ik was getipt om bij hun op bezoek te gaan door Steph Scholten (directeur bijzondere collecties Universiteit van Amsterdam) en te vragen naar een boek dat zij vorig jaar uitbrachten. In dit boek komen wetenschappers aan het woord die de top 30 voorwerpen uit de collectie bespreken. Dit hoeven geen voorwerpen te zijn waar zij veel van weten. Het kan ook een voorwerp zijn wat hun uit de comfort zone haalt.

boek-bcucl

Maar al voordat het boek gemaakt werd waren zij heel succesvol in het koppelen van wetenschappers aan de collectie. Zij doen dit onder andere door in te gaan op het belang van wat zij noemen public engagement. Dus hoe kan een wetenschapper aan het gewone publiek vertellen over zijn onderzoek door gebruik te maken van de bijzondere colelctie. De wetenschappers moeten dit wel doen omdat zij anders minder geld krijgen. En ondertussen is deze collectie zo bekend en heeft het zo’n reputatie dat zij ook meedoen als partner in een Horizon 2020 aanvraag. ‘s Ochtends is het museum gesloten voor het publiek. Dan vindt er onderwijs plaats, of een evenement, of iets anders. Vanaf 13.00 kan iedereen naar binnen.

museumzoology

Elk kwartaal komt er een brochure uit, Brain Food genaamd, waarin alle lezingen en activiteiten staan. Een voorbeeld is de Show ‘n’ tell waar een PhD’er vertelt over een object uit de collectie. Of de lunchlezing van een uur elke dinsdag en donderdag met wetenschappers van de universiteit. Deze lezingen zijn ook live online te volgen en blijven daarna beschikbaar. Of wat denk je van Bright Club waar UCL onderzoekers laten zien hoe goed zij zijn in stand up comedy.

onderdedome

In de main library is ook erfgoed te zien onder de koepel. Interactieve schermen geven de bezoekers meer informatie over wat zij zien. In tekst, maar ook in videofragmenten. Elk half jaar is er een nieuw thema (bijvoorbeeld movement, models, solutions). Dit thema wordt uitgezocht door een stuurgroep. De groep die de tentoonstelling maakt wordt samengesteld uit vrijwilligers van verschillende faculteiten.

Meer foto’s staan op Flickr. Morgen staat Warwick op het programma. Daar bezoeken we de learning grid, research exchange en de post-graduate hub.