Maanden geleden is het alweer, of zo voelt het. De waan van de dag slokt me zo op dat ik nog niet eens heb kunnen schrijven over de workshop straatjutten die ik 18 augustus volgde. En dat is jammer want het was ontzettend leuk en ik heb er veel van geleerd.
Straatjutten is een manier van kijken naar de wereld, een manier van ideeën vinden die op straat liggen en je verwonderen. Richard Stomp leerde ons in een dag hoe dat moest.
Richard vraagt de groep wat ons is opgevallen op weg hier naartoe…. Euh…. niet zoveel…. Nee, niet zoveel. We hebben niet bewust gekeken. Dat is op zich niet gek, je kijkt wel vaker niet bewust. Behalve vandaag.
Hierna krijgen we twee filmpjes te zien. Een van een stel basketballende mensen, je kent hem wel. En een van een moordscene waarbij wel 21 dingen veranderen. Ik heb ze bij lange na niet allemaal gezien. En dat terwijl ik wel bewust aan het kijken was.
je mist de hele dag door veel kansen en ideeën
Het is niet zo heel moeilijk. Vaak zit ons denken ons kijken in de weg. Dus als we goed willen kijken moeten we minder denken. Richard noemt het de mind like child, vergeet alles wat je weet en word zo nieuwsgierig als een kind. Kinderen zijn vragers. Totdat ze naar school gaan dan worden het weters, kinderen beantwoorden de vragen van de leerkracht en worden niet gestimuleerd om zelf heel veel vragen te stellen. Toch komen de meeste grote doorbraken van vragers.
Het belangrijkste woord van vandaag is HEEJ. Stap 3 is hiermee de zin beginnen.
Maar eerst:
- vind een straat (studentensteden zijn interessanter dan niet studentensteden, kies voor straatjes naast de hoofdstraat)
- kijk
- heej = klik (denk vooral niet na tussen heej & klik)
- zet de foto’s op de computer
- kijk naar de foto’s en vraag je af waarom je heej dacht, waarom heb je de foto genomen – wat is het iDNA van de foto
- gebruik het iDNA om nieuwe ideeën te genereren voor je eigen doelstellingen
iDNA kan zijn patronen doorbreken, andere context toevoegen, twee werelden samenvoegen, schep nieuwsgierigheid door onduidelijkheid, breng iets op een plek waar je het niet verwacht, wees mysterieus, maak lelijk mooi, fun! toevoegen, etc.
Wij gingen 76,3 minuten alleen op stap. In de straten van Delft keken wij als een kind, omhoog, omlaag, en dachten niet na. Wij kregen Richards 06-nummer mee voor het geval dat. Bij terugkomst mochten we een foto laten zien. Dat hoefde geen WOW-moment te geven, een HEEJ is meer dan genoeg.
De groep kwam terug met heel verschillende foto’s. Bijvoorbeeld een van een ontbrekend huisnummer.
Je vraagt je gelijk af waarom. Waar is nummer 110 gebleven. Dus is het iDNA van deze foto, laat een onderdeel van een reeks weg om aandacht te krijgen voor iets anders.
Het belang van straatjutten werd door dit uurtje wel duidelijk. Doe dit eens in de zoveel tijd en je hebt teveel ideeën om direct uit te voeren. En het is zo eenvoudig, als je ideeën op zijn, ga je weer even straatjutten om met nieuwe ideeën aan de slag te gaan. En wie kan er tegen naar buiten gaan zijn, een frisse neus en een frisse blik.
Naast straatjutten (hoe is het werkelijk / wat is de realiteit) zijn er ook nog andere jut-manieren. Deze leerden wij in de middag. We konden kiezen uit klantjutten (wat doen klanten / hoe gedragen zij zich) of wereldjutten (in andere werelden zoeken naar oplossingen voor jou probleem).
Ik ging met collega Etty wereldjutten bij IKEA. Wij wilden weten hoe studenten een studieplek kiezen en vertaalden dit naar hoe kiezen mensen een bank of een bureaustoel. Bij IKEA namen we waar. En kwamen tot een paar conclusies. De mensen die bij IKEA rondlopen gaan bijna niet van het pad af, ze kijken op een afstand naar de producten. Olifantenpaadjes worden niet gemaakt of genomen. Als je bij IKEA in een toonkamer gaat zitten voel je je enorm bekeken, terwijl deze ruimtes ingericht zijn om te ervaren hoe dat is. Ook zagen Etty en ik dat er maar weinig werd geprobeerd. Mensen voelen aan een stofje, lopen rond een product, maar echt lang op een bank zitten hebben wij niet waargenomen.
De andere deelnemers aan de workshop hadden ook onze vraag als voorbeeld genomen. Hieruit kwamen de volgende ideeën:
- laat plekken ontstaan en haak daarop aan – zet bijvoorbeeld meubilair ergens neer en kijk hoe het verplaatst wordt
- maak lichte plekken voor interactie en donkere plekken om te werken
- gebruik geur om je op je gemak te voelen, gebruik natuurlijke materialen die niet kil aanvoelen
- zoek ook plekken buiten de campus
- van WOH naar WOW! Je wilt ergens zitten, spelen en ontdekken, niet alles hoeft voor iedereen te zijn – richt het verschillend in voor verschillende groepen
Mijn straatjutfoto’s heb ik in een map op flickr gezet.
