een weekje Washington

Na een drukke zomer was het in september eindelijk tijd voor mijn vakantie. Ik wilde een weekje weg en toen Marjo vroeg waarom kom je niet naar Washington was ik na enige aarzeling om. Marjo had een beurs gekregen om een maand onderzoek te doen in het Holocaust museum. Ik was lang geleden al een aantal keren in Washington geweest voor Computers in Libraries en heb het altijd reuze naar mijn zin gehad in die stad. Dus ticket geboekt en plaats om te slapen geregeld en woensdag 12 september vloog ik die kant op.

Nu is vakantie houden leuk, maar als ik dan in een grote stad als Washington ben, ga ik ook graag op zoek naar inspirerende mensen om te ontmoeten en met elkaar van gedachten te wisselen. Ik vroeg Michael Edson om advies.  Hij kwam met een lijstje namen en de afspraken werden geregeld.

Larry Swaider was de eerste persoon die ik ontmoette. Hij is Director of Digital Strategy bij de American Battlefield Trust, een organisatie die als doel heeft het behouden van de slagvelden van de Amerikaanse Burgeroorlog en de Onafhankelijkheidsoorlog. Hiervoor kopen zij land op waar een slag heeft plaatsgevonden, slopen ze soms huizen die daar staan of renoveren ze bestaande huizen en leggen ze parken aan. Als bezoekers in een park wandelen en van de natuur genieten weten zij vaak niet eens wat zich daar heeft afgespeeld in het verleden. De American Battlefield Trust probeert hen dan iets over de geschiedenis bij te brengen. We hebben gesproken over hoe je zorgt voor de dialoog als bezoekers op het slagveld zijn geweest, je hebt tenslotte geen museum. We hebben ook gesproken over koppelingen die er te maken zijn met plekken in de stad, bijvoorbeeld Washington. Deze koppelingen zijn er zeker te leggen maar samenwerken is soms moeilijker dan gedacht en kost heel veel tijd om van de grond te krijgen. Herhaalbezoek was ook een onderwerp. Is het nodig, moet het, kan het en zo ja, hoe dan. En de koppeling van digitaal aan fysiek. Een mooi voorbeeld hiervan is de fotowedstrijd.

Na het bezoek aan Larry ging ik naar Effie Kapsalis (Chief of Content & Communications Strategy bij Smithsonian Institution Archives). Met een drukke agenda kon Effie een half uur voor mij vrijmaken, echt heel fijn en schoten we links en rechts door onderwerpen als Smithsonian als instituut, de kennis over de bezoekers (fysiek en digitaal), de onderlinge samenwerking binnen het instituut en het American Women’s History Initiative.

The American Women’s History Initiative will amplify women’s voices to honor the past, inform the present and inspire the future.

Momenteel is zij met collega’s een programma aan het ontwikkelen rondom dit thema en wordt er onderzocht of er mogelijkheden zijn om een museum te openen. Er zijn geen nieuwe mensen aangenomen voor dit project. Collega’s doen dit er bij. In de huidige collecties wordt gezocht naar hoe de geschiedenis van vrouwen vertelt kan worden en met welke voorwerpen. Een super interessant onderwerp waarvan ik me voor kan stellen dat dit in Nederland ook wel eens aan tafels is besproken. Ik heb alleen nog niet gehoord waar, dus mocht jij er van weten, geef even een seintje, ik heb interesse.

Van een gesprek met Michael Edson maak je geen aantekeningen. Daar luister je, word je geïnspireerd en probeer je na een uur de essentie te vatten van wat je hebt gehoord. Michael is momenteel bezig met UN Live – museum for the United Nations. Ooit hield hij hier ook een TEDtalk over.

UN Live wordt gebouwd op 3 platformen; online, een netwerk en een gebouw.

Waar het vooral om gaat (en is dat niet bijna altijd) is de connectie en de samenwerking. Mensen over de hele wereld mee laten praten over thema’s die belangrijk zijn voor de VN, zoals oorlog en vrede, milieu en duurzaamheid, onderwijs, eigenlijk alles gerelateerd aan de wereld.

Our mission is to connect people everywhere to the work and values of the United Nations and catalyze global effort towards achieving its goals.

De komende tijd gaan we vast meer horen van dit initiatief.

Darren Milligan sprak ik over het Learning Lab van Smithsonian. Darren is Senior Digital Strategist bij het Smithsonian Center for Learning and Digital Access.

Het Learning Lab is ooit begonnen als ondersteuning voor docenten in de gehele VS. Van de 154 miljoen objecten die het museum heeft zijn er 3 miljoen gedigitaliseerd. Deze objecten kun je terugvinden in het Learning Lab. In feite kan iedereen een account aanmaken en op zoek gaan naar objecten.

Deze kun je vervolgens in collecties samenbrengen en deze collecties kun je weer delen met bijvoorbeeld leerlingen/studenten. Ook kun je zelf content in de collecties toevoegen.

Omdat iedereen zijn gemaakte collecties kan delen kun je ook gebruik maken van een collectie van iemand anders.

Zelf maakte ik een account aan en een collectie flowers. Als je zoekt op flowers krijg je natuurlijk een enorme hoeveelheid afbeeldingen waar je een keuze uit kan maken voor je eigen collectie.

Maar de afbeelding kun je ook delen, printen, downloaden en citeren. De collectie kun je ook delen op verschillende mogelijkheden. Je kunt natuurlijk ook leerlingen/studenten vragen om een collectie aan te maken rondom een onderwerp waar zij onderzoek naar doen. Onder het dashboard (klik op zonnetje rechts) zie je nog meer opties. Je begrijpt dat de mogelijkheden eindeloos zijn en ik raad dan ook aan om eens een kijkje te nemen op de site.

Debra Louison Lavoy ontmoette ik op de meest regenachtige dag. Het kwam echt met bakken uit de hemel. Maar het koffietentje waar we zaten was gezellig en de koekjes die ze daar hadden waren overheerlijk. Debra is CEO van Narrative Builders en zij helpt bedrijven om hun WHY te ontdekken (als zij dat nog niet precies weten). Dit gesprek ging dus vooral om wie ben je (als bedrijf), wat heb je te bieden aan de klant/bezoeker en doe je dan wat je hebt beloofd.

Natuurlijk bezocht ik naast deze inspirerende mensen ook musea, maar daar maak ik een aparte post over.

Bibliotheken en architecten


Creative Commons License photo credit: wheelo50411

Al twee keer was ik in Washington en ik heb nooit geweten dat daar een bibliotheek staat van een van mijn favoriete architecten. De Martin Luther King Jr. Library is in de jaren ’60/’70 van de vorige eeuw gebouwd door Ludwig Mies van der Rohe. Overigens de enige bibliotheek die hij ooit bouwde.

En nu in april mag ik weer naar Washington en moet ik haast maken om het gebouw te zien. Dit omdat de gemeenteraad heeft besloten dat het gebouw niet langer geschikt is voor een bibliotheek in de digitale wereld. De gemeente wil het gebouw verkopen (waarna het waarschijnlijk wordt gesloopt) om een nieuw bibliotheekgebouw op een andere plaats laten bouwen.

Witold Rybczynski vraagt zich in het tijdschrift Slate dan ook terecht af (artikel How do you build a public library in the age of Google):

What sort of public library does the “digital world” of Google, Wikipedia, and Kindle require?

In een slideshow essay van 8 pagina’s gaat Rybczynski in op de geschiedenis van bibliotheekgebouwen en de verschillen tussen gebouwen van toen en nu. Uiteraard wordt de bibliotheek van Seattle van Rem Koolhaas als modern voorbeeld genomen. Maar ook wordt de Openbare Bibliotheek in Salt Lake City als voorbeeld genoemd, een bibliotheek waar ik vorig jaar een kijkje mocht nemen.

Rybczynski schrijft over beide bibliotheken:

Seattle’s public library, unlike those of San Francisco or Chicago, was designed to be a downtown hangout, with something for everyone, as if you crossed Starbucks with a mega bookstore. Salt Lake City’s public library goes one step further and adds a touch of the shopping mall.

Is dit dan de toekomst van de bibliotheek, een urban hangout met meerdere functies dan alleen het lenen van een boek? Ik denk van wel. Ik kan mij dan ook vinden in de voorspelling van Ross Dawson, die voorspelt dat in 2019 traditionele bibliotheken zijn verdwenen. Maar als de bibliotheek zich muteert tot urban hangout, ontmoetingsplek, informatievoorziener van alle soorten informatie en dus niet alleen van boeken dan ziet de toekomst er iets rooskleuriger uit. Naar mijn idee kun je deze nieuwe invullingen in een oud gebouw vormgeven. Het is dus niet nodig om een gebouw van Ludwig Mies van der Rohe om te gooien. Je hebt echter wel een originele architect nodig om een en ander voor elkaar te krijgen. Een architect die “de ontmoeting” een centrale plaats geeft in het gebouw en de overige diensten hier een plekje omheen geeft.

Met dank aan: January Magazine

Computers in Libraries – 2008

Yes! Ik mag voor de derde keer naar Washington om Computers in Libraries te bezoeken en dit jaar is het extra speciaal. Ging ik in 2006 nog al enige Nederlander en vergezelde Gerard mij in 2007, dit jaar gaat er een recordaantal Nederlanders naar CIL. Onder andere ikzelf dus, Gerard met een collega, Erik en Jaap, Deetje, Marianne van Ecobibl en misschien nog wel meer waarvan ik nu nog niet weet.

Wat ik helemaal leuk vind is dat Erik en Jaap een keynote mogen verzorgen op de tweede dag. Het is toch niet te geloven dat zij – uit het kleine kikkerlandje Nederland – straks op het podium staan om 4000 bibliotheekmensen toe te spreken. Ik denk dat mijn zenuwen het niet overleven als ik er moest staan, dus wens ik ze heel veel succes. Dan kijk ik wel toe vanuit een mooi plekje in de zaal.

Gerard en ik hebben het vorig jaar erg naar ons zin gehad dus reizen wij ook nu weer samen. Op zaterdag 5 april vertrekken wij naar Washington. Op donderdag gaan wij dan per trein naar New York en de zaterdag er op vliegen wij weer naar huis. Ik ben nog nooit in New York geweest dus kijk er nu al naar uit (shoppen!!!!). Als iemand nog een goede suggestie voor een niet al te duur hotel in NY heeft dan hoor ik het graag.  En tips voor leuke eettentjes, winkels die ik moet zien, of musea die ik niet mag missen. Alles is welkom in de comments of mail.

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com